02/05/2012 | Yazar: Fatma Merve Bursalı
Homofobini dile getirirken benim de işiteceğimin farkındasındır. Ne de olsa gün boyunca karşılaştığın her üç insandan biriyim, ben.
Hani daha gün doğmadan seni namaza çağıran müezzin var ya, o benim.
Sen kahvaltıda pastörize sütünü yudumlarken, besi hayvanlarını kontrol eden veteriner hekim, benim.
Biricik evladını okula uğurlarken emanet ettiğin servis hostesiyim.
Heteroseksist ataerkil aileni kurarken “evet” dediğin evlendirme memuruyum.
Trafik kazası geçirdiğinde hayatını kurtaran acil tıp teknisyeniyim.
Yoğun ofis atmosferinde bol köpüklü kahveni getiren kat hizmetlisiyim.
Polis imdat hattını aradığında yanıtlayan çağrı merkezi temsilcisiyim.
Her sözcüğünü soluk soluğa okuduğun ve tüm şiirlerini ezbere bildiğin ozanım, ben.
Güvenle oturduğun evini inşa eden amele, yine, benim.
Hatırlar mısın, üniversite giriş sınavındaki gözetmen, yine, bendim.
Binlerce lira maaş aldığın o uluslar arası şirketi kuran, benim.
Sen doğmadan önce, sonra seni hep sevdim, seveceğim. Sen benim için değerlisin.
Şimdi karşındayım ve açıklıyorum: “Ben, eşcinselim.”
Umarım beni hala seviyorsundur. Aksi de mümkün. Ancak aklında tutmanı salık veririm ki benim varlığım seninkine bir tehdit değil.
Artık homofobini dile getirirken benim de işiteceğimin farkındasındır. Ne de olsa gün boyunca karşılaştığın her üç insandan biriyim, ben.
Etiketler:
