14/02/2013 | Yazar: Merve Görgülü
Ne acı ki Sosyal Hizmet bölümünde dahi konuşulmayan bir konu bu. LGBT bireyleri savunacak olan sosyal çalışmacılar bile onlara karşı ülkemizde.
Ben bu yüzeysel olan gözlemimde Türkiye’de az konuşulan ve önemsenmeyen bir konu olan LGBT bireyleri tercih ettim. Ne acı ki Sosyal Hizmet bölümünde dahi konuşulmayan bir konu bu. LGBT bireyleri savunacak olan sosyal çalışmacılar bile onlara karşı ülkemizde. Gözlemimi Kaos GL’ye giderek dergilerini okuyarak sempozyumlara katılarak yaptım. Ve onları hiç anlayamadığımızı, empati kuramadığımızı anladım.
Türkiye’de onların durumlarına baktığımızda bırakın iş hayatı, okul hayatı sokakta bile rahat ve özgür değiller. Sürekli diğer insanlardan saklanmak zorunda kalıyorlar. Kim olduklarını, ne istediklerini ifade edemiyorlar. İfade etmeyi bırakın çoğu zaman yaşama hakları ellerinden alınıyor. Bu hiçbir yerde, hiçbir zaman ve hiçbir şekilde gerçekleşmemelidir. Bir insan diğer insanlara zarar vermediği sürece özgür olmalıdır. Kimsenin özel hayatı başkasını alakadar etmemelidir. İnsanların bunu anlaması zor olabilir, fakat biz sosyal çalışmacılara düşen görev onların anlamasını sağlayıp herkesi olabildiğince özgür kılmaktır.
En önemli konulardan biri ise eşcinsel bireyler ailelerine durumlarını söylediklerinde aldıkları tepkidir. Türkiye’deki aileler gerek toplum baskısından gerekse bakış açılarının darlığından eşcinsellere tamamen karşıdır. Bir de eşcinsel bir bireyin onların çocukları olduklarını düşünürsek; bu aileler çocuklarının bu durumlarını gizlemek ya da inkar etmek düşüncesine sahip olabilirler. Biliyoruz ki ülkemizde birçok aile sırf eşcinsel diye çocuklarının hayatına kastetmeyi düşünmüş veya uygulamaya geçmiştir. Bu konuda özellikle ailelerin bilgilendirilmesi gerekir.
Evliliklerin heteroseksüellere ait olduğunu düşünürüz ve bunu genellikle de öyle görürüz. Fakat eşcinsel çiftler de partnerleriyle evlenmek isteyebilir. Bu çok doğal bir şeydir. Her insan hayatını birine adamak ve onunla beraber olmak isteyebilir. Fakat bu neden heteroseksüellere özel olsun ki? Evliliği sadece bazı bireylere özgü kılmak büyük bir yanılgıdır. Eşcinsel bireylerin evlenme haklarının olduğunu bilmeli ve kesinlikle onlara bu haklarını vermeliyiz. Her mutlu çift evlenmek ister, eşcinseller de öyle.
Eğer dini ve gelenekçi perspektiften bakmaya devam edilirse bu konu daha da sıkıntılı olacaktır. Herkesin ihtiyacı olan şeyler hoşgörü ve empatidir. Bunun için de öncelikle önyargılarımızdan kurtulmalıyız. Belki bizlerin de böyle onlar hakkında yalnızca gözlemlerle konuşması kolay ve saçma. Fakat yine de bizim üzerimize düşen görev onların sesini duyurmak ve insanların empati kurabilmesini sağlamaktır. Bu işe öncelikle kendimizden başlamalıyız. Perspektifimizi olabildiğince genişletmeli, gelişime ve değişime açık olmalıyız. Buradaki “biz” özellikle sosyal çalışmacılardır.
Etiketler:
