04/08/2017 | Yazar:

İnterseks farkındalığı aslında hayatın keskin sınırları olan iki şeyden ibaret olmadığını kanıtlar.

İnterseks farkındalığı aslında hayatın keskin sınırları olan iki şeyden ibaret olmadığını kanıtlar.

İlk regl çok da iyi bir deneyim olmamış tanıdığım insanların çoğu için, benim için de değildi. Aklımda belli kodlar vardı; "kadın"lar ayda bir regl olur ve benim penisim var yani ben bir "erkek"tim. On beş yaşımda ilk kanadığımda bu kodlar benim için beni boğacak bir karmaşıklığa büründü.i

Kendimi sürekli telkin ediyordum, başka bir şey olduğuna inanmaya çalışıyordum tüm irademle. Ben regl olamazdım, ben "erkek"tim(!)

Sağlık sorunlarımdan ötürü doktora yalnız gitmeye alışıktım ve ilk randevuyu almıştım. Sonucu duyana kadar kendimi "en kötü ihtimal(!)"den uzak tutmaya çalışmıştım. Ama doktor utanıp sıkılınca anlamıştım: Regl olmuştum. Sonra doktor durumu açıkladı ve bana "interseks"in ne demek olduğunu anlattı.  Tabi o zamanlar ben çok da anlamamıştım, anlamak da istememiştim açıkçası. Ben “erkek”tim ve başka bir şey olamazdım.

Dehşet. İlk hissettiğim şeydi. Ben erkek değildim zaten hoşlanmamam gereken insanlardan hoşlanıyordum bir de üstüne erkek değildim. Kadın bile değildim(!) Var olmaması gereken bir şeydim o zamanki hayat görüşüme göre. Çok kötü hissetmiştim. Şu an ne kadar yanlış bir düşüncede olduğumu düşünüp üzülüyorum.

Aylar geçtikçe alışmıştım. Ablamların ve annemin pedlerini çalmaya ve gizlice kullanmaya başladım. Bu seneye kadar -yani 4 sene- bu durumu kimseyle paylaşmadım. Zaten cinsel yönelimimi saklarken ve derinlerde bir yerde cinsiyetimi sorgularken yeni bir şok yaşamıştım.

Baskılarla büyüyen ve yaşayan biri olmak çok da kolay değildi ve inkâra, özsansüre hatta kendimi değiştirme çabasına başvurmuştum. Şimdilerde düşünüyorum da karşılaştığım ve beni en kötü etkileyen fobi kendi kendime ürettiğimmiş. Ama tabi ki de bu fobi benim kendi bilgi eksikliğimin ve toplumsal baskının ortak ürünüydü.

Bireyin kendine fobi üretmemesini sağlamanın en kolay ve etkili yolu toplumda “farklı”, “ayıp”, “günah” ve “marjinal” görülen cinsiyet ve cinsel yönelim konularını sesli ve anlaşılır bir şekilde konuşmak olduğunu düşünüyorum.

Eser: Kelsey Wroten

Yıllar önce regl olduğu için ağlarken şu an bağırarak “fazladan pedi olan var mı” diye sorabilmemin tek sebebi hayatta bazı insanlarla ve kavramlarla karşılaşmam olduğunu düşünüyorum. Ama herkesin böyle deneyimleri olamayabiliyor. O yüzden bizim toplumun “farklı” algısını kırmamız lazım ki “farklı” gözüyle bakılan insanlar hayatta kendi yerlerini yaratabilsin özgürce.

Benim gibi birçok interseks kendisini yalnız ve yanlış hissederek yaşıyor ve genel olarak kolay bir şekilde açılamıyor. İnterseks bireylerin büyük bir kısmı interseks olduğunun farkında bile olamıyor. Bunun sebebi bazen eğitim eksikliği bazen de toplumsal baskı olabiliyor.

İnterseksfobi farklı şekillerde tüm interseks bireylerin hayatlarını zorlaştırıyor. Toplumsal norm ve kalıplar bütün LGBTİ+ bireyler gibi interseks bireylerin de hayat kalitesini her alanda düşürüyor.

İnterseksfobiyle mücadele etmek aslında cinsiyet konusundaki çoğu yanlış bilinenlere ve kodlara karşı mücadele etmektir. İnterseks farkındalığı aslında hayatın keskin sınırları olan iki şeyden ibaret olmadığını da kanıtlar.

Ayrıca hepimize doğduğumuz anda hakkımıza müdahale edilerek bir cinsiyet damgası yapıştırılıyor. Ama beni en çok rahatsız eden gerçeklerden biri de yeni doğan interseks bireylerin maruz bırakıldığı genital müdahaledir. Daha doğar doğmaz bedeni erk zihniyet tarafından gasp edilen bireylerin de içinde bulunduğu bir mücadeledir interseksfobiye karşı yapılan mücadele.

İnterseksfobiye karşı ses çıkar.


Etiketler:
nefret