30/04/2013 | Yazar: Selçuk Elmalı

Binlerce trans arkadaşımız seks işçiliği yapmak zorunda kalıyor. Bir gün ben de o zorundalığın pençesine düşmekten korkuyorum.

Evet korkuyorum, seks işçisi olmaktan korkuyorum. Binlerce trans arkadaşımız seks işçiliği yapmak zorunda kalıyor. Bir gün ben de o zorundalığın pençesine düşmekten korkuyorum.
 
Kızıyorum her şeye; sisteme, genel ahlâka, dinî ve toplumsal baskılara ve isyan ediyorum; toprağa, suya, insanlara ve o beni yaratan tanrıya…
 
“Neden” diye soruyorum kendi kendime. “Neden bize iş vermiyorlar?” Bizler heteroseksüeller kadar verimli çalışmıyor muyuz ya da ne bileyim, gücümüz mü yetmiyor o mesleğimiz olan işlere?

Aslında gücümüzün yetmediğinden değil, bilakis daha iyi yapabileceğimizden iş vermiyorlar bize. Çünkü eğer bize iş verirlerse transların hayattaki başarıları gözler önüne serilecek ve üzerimizdeki o “lanet travesti” algısı yıkılacak. İşte tam da bu yüzden mesleklerimizi icra edemiyoruz bizler. Çünkü başımızdaki büyükler bu sistemi yıkmak istemiyorlar, zira eğer bu sistem yıkılırsa hepsinin ipliği pazara çıkacak… Bu yüzden o büyüklerimiz “bu yolu kendileri seçti” deyip saklanıyorlar hep perde arkasına…
 
Bir seçimse eğer bu(!), belki de onlar kendilerince en doğru yolu seçtiler kimliklerini açığa vurarak. Yani ikiyüzlü yaşamaktansa, farklı bir bedende sıkışmaktansa kendileri olmayı seçtiler. Sistemi dayatanlar gibi perde arkasına saklanmadılar, cesur oldular ve açıldılar. Ama maalesef sistem onlara acımasız davrandı… Seks işçisi olan arkadaşlarıma sonuna kadar saygı duyuyorum lakin kabullenemiyorum bu maruz bırakıldıkları sistemi.
 
Dışarıdan bakanlar “başka iş mi yok, gitsin çalışsın!” diyorlar ama maalesef başka iş yok onlar için. Bu sefer de “dirensinler, bir yolu bulunur” diyorlar. Annemin bir lafı vardır, “bekâra avrat boşamak kolay gelir” der. İşte tam da burada devreye giriyor bu laf. O arkadaşlarımızın hiçbiri kendisi isteyerek seçmedi seks işçisi olmayı, zorunda bırakıldılar o işi yapmaya. Acınası hallere düşürüldüler, sistemi dayatıp hayatlarına, yollarda seks işçiliğine maruz bırakıldılar. Bu da yetmedi; dövüldüler, hor görülüp aşağılandılar ve maalesef öldürüldüler… 
 

Balıkesir’de turizm okuyorum ben de ve okulumun bitmesine daha iki yıl var. Bakalım trans kimliğimle bu sisteme nereye kadar karşı koyabileceğim ya da ben iş bulabilecek miyim? Bilemiyorum… 


Etiketler:
nefret