02/11/2012 | Yazar: Barış Sulu

‘Eşcinselim, ötekileştiriliyorum, Kürt Halkının haklı mücadelesine ve açlık grevine destek için, insan olarak grevdeyim! Ölüm değil çözüm istiyorum!’

12 Eylül’den beri izliyorlar… Aslına bakarsanız yıllardır izliyorlar. Sadece yaptıkları bu. 1950’de Nazım Hikmet’i izlediler. 1963’te Celal Bayar’ı, 1972’de Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan’ı izlediler. 1984’te Devrimci Sol ve TİKB’den 400 mahkumu izlediler ve o sene Abdullah Meral, Haydar Başbağ, Fatih Öktülmüş ve Hasan Telci’nin ölümünü izlediler… 1987’de Sağmacılar Cezaevinde 50 mahkumun açlık grevini, 1996 yılında 43 cezaevinde 2174 mahkumun açlık grevini ve 355 mahkumun ölüm orucunu, 20 Ekim 2000’de 816 mahkûmun başlattığı açlık grevinin bir ay sonra ölüm orucuna dönmesini ve 30 mahkumun ve 2 jandarmanın Hayata Dönüş operasyonuyla öldürülmesini ve açlık grevleri nedeniyle pekçok mahkûmun Wernicke Korsakoff sendromu olmak üzere birçok açlığa bağlı hastalığa yakalanmasını… ve sonra PKK, PJAK ve KCK davalarından hükümlü ve tutukluların açlık grevi eylemi 12 Eylül’de Abdullah Öcalan’a yönelik tecridin kaldırılması, Kürtçenin anadil olarak kamusal alanda kullanılması talepleriyle 7 cezaevinde bulunan 63 kişi tarafından başlatıldı.
 
Son açlık grevinin 50. gününde 66 ayrı cezaevinde 683 kişinin açlık grevinde olduğunu Adalet Bakanı Sadullah Ergin açıkladı.
 
12 Eylül’den beri “resmen” insanların ölümleriyle ilgilenmediklerini gösteriyorlar, “açlık grevinde kimse yok” diyorlar, “birileri karınlarını doyururken onlar aç kalıyor” diye bu kadar ciddi bir olayı kolayca ve fütursuzca manipüle ediyorlar, daha da ileri gidip “açlık grevindekiler şov yapıyor” diyorlar.
 
Daha ne kadar bu durum görmezden gelinebilir? 
 
Devlet insanları yaşatmak için mi vardır yoksa öldürmek için mi?
 
Bu sorgulamaları 14 yıllık LGBT aktivizmi hayatımda eşcinsel, transeksüel arkadaşlarım teker teker öldürülürken çok fazla yaptım ve maalesef devletin eşcinsel ve transeksüel bireylerin ölümleri karşısında da hiçbir adım atmaması ve LGBT konusunda inanılmaz bir şekilde görmezden gelme direnci göstermesiyle insanların ölümleriyle ilgilenmediğini acı bir şekilde öğrendim…
 
Daha fazla bunları öğrenmemek için ben de şunu diyorum:
 
“Eşcinselim, ötekileştiriliyorum, Kürt Halkının haklı mücadelesine ve açlık grevine destek için, insan olarak grevdeyim! Ölüm değil çözüm istiyorum!”

Etiketler:
nefret