31/01/2008 | Yazar: Kaos GL
‘Buralara gelmem kolay olmadı. Ben neysem oyum.
‘Buralara gelmem kolay olmadı. Ben neysem oyum. İnsanlar dedikodu yapmasın diye genç kız rolü oynayamam.’ Okurumuz Nurşen Rize’de kadından erkeğe transeksüel olmanın zorluklarını anlatıyor.Buralara gelmem kolay olmadı. 12 yaşından beri çalışıyorum. Aileme eşcinsel olduğumu söylemek hiç de kolay olmadı. 20 yaşına kadar başıma gelmeyen kalmadı. 2 yıldır şehirde yaşıyorum. Köyde hayat daha zor. Hayatıma gelince; utangaç biri olmam işi daha zorlaştırıyordu. Kendimi erkek hissettiğim halde kadın gibi giyinmeye zorlandım. 20 yaşına kadar bu kıyafetleri giydim. Elim kolum bağlı tabi. Annem boş değil. Bir kışın bana çeyiz diye bir kutu dantel dokudu. Anneme ne zaman ‘evlenmiyorum’ dediğimde başını eğiyor eve görücü geliyor. Ben de ‘Küçüğüm evlenmiyorum’ diyorum.
Babamım vefatı beni çok etkiledi. Soluğu Trabzon’da aldım. Panik atak tedavisi oldum. 6 ay hayatımı kurtaran adam doktora kendimi anlattım. Bana bir transeksüel olduğumu söyledi. O gün doğum günüm oldu benim. Şimdi Rizemde rahatça kendimi yaşıyorum. Abim benim her şeyim. Bana desteği çok tabi. Önceden anlayamadıkları için üzgünler. 2 yıl boyunca başıma sadece gülme krizine sokacak şeyler geldi. Şehirde yürürken bana bakanlar tekrar bakıyor. Yani insanlar bir isim koyamıyorlar. Bir keresinde restoranda yemek yedim, ellerimi yıkamak için kadınlar lavabosuna gittim. Allahım, içeri bir yaşlı kadın girdi. Beni görünce korkup çıkmasın mı! Bir grup kızın ve erkeğin önünden geçerken ‘kız mı erkek mi’ diye nerdeyse birbirine girdiler. Gel de gülme! Sürekli gittiğim kadınlara yönelik internet kafe var. İçerisi tıklım tıklım dolu. İçeri girdiğim zaman şaşırmış bakıyorlar.
Ben neysem oyum. İnsanlar dedikodu yapmasın diye genç kız rolü oynayamam. Dert bitmez, çoğalır.
Abim bu sabah dergiyi okudu, beğendi ve bana güzel, okunur bir yazı yazmamı söyledi. Ben de ona hayatımı anlatacağım dedim. O zaman köyden başla, dedi. Tamam, dedim
Özel hayatıma gelince bende bu utangaçlık varken biraz zor ama bunu da başarırım. İşte benim hayatım mutlu sonla bitti.
Bana böyle bir şans verdiğiniz için tüm dergi çalışanlarına çok teşekkür ederim.
Nurşen - Rize
Etiketler:
