16/06/2015 | Yazar: Erkan Altay

Eşcinseller için sonuç önceki dönemlere göre daha olumlu görünüyor.

Editör notu: Seçimler bitti, koalisyon olasılıkları konuşulmaya başlandı. Biz de hükümetsiz hava sahasından faydalanıp Gökkuşağı Forumu yazarlarımıza sorduk: Seçimi ve sonuçlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
 
Gittik ve oy attık. Egemen Bağış’ın yüce divan oylamasındaki basketi gibi yapmaya müsait olmasa da sandığa attık ve normal bir yönetim olmadığı için oylarımıza sarılarak sonuçları çıkardık. AKP’nin her seçimde baştan kazandığı bir ülkede ilk kez umutla sandıklandık. HDP’nin büyük payını da görmemek imkansız olmak üzere ilk kez bu hoyrat yönetimi temsilde azınlığa düşürdük.
 
Peki bu kadar hırsızlık iddialarının Cüneyt Arkın filmlerinde olduğu gibi yüzümüze tokatlanmasına, şımarıklığın binbir hale girişip israf kelimesine gazel okutan, itaat etmeyeni pişman eden bu yönetim hâlâ nasıl birinci oldu? Cevabı AK LGBT grubu yani AKP’li eşcinsellerden alabiliriz. Diyorlar ki biz AKP’nin eşcinsel politikasını onaylamıyoruz. Ama diğer ‘icraat’ları önceliğimiz… Vay vay vay. Yüzyılın tümcesi olsa gerek bu. Beni yok etse de ben onun malıyım (teşbihte hata yok) mantığı. Stockholm Sendromu’nun bile ters yüz olduğu ‘fedakarizm’. AK LGBT sendromu! Kardeşim senin var oloşuna nanik yapan bir anlayışın ekonomi politikasını beğensen nolur? Sen yoksun zaten, neyinle beğeneceksin? Mitinglerde anlamını bilmeyen insanlara gökkuşağı bayraklarını sallandırmakla övünmekten başka neyin var bu hayatta reis? Kral çıplak reis…
 
Diyeceğim o ki, birinciye destek verenler o kadar alıştırıldı ki bu düzenin böyle gideceğine ve yaptıkları her şeyin doğru olduğuna, ne görseler doğru sanıyorlar. Yanlış olana da kem küm edip içlerine atıyorlar. Direkt kendilerine değen yanlış politikaları bile içlerine atıyorlar, adaletsizlik tanımları değişmiş, kabul edemiyorlar. Öyle ki 2 saat konuşup ikna ettiğimi sandığım koyu AKP’liler bile bana haklısın deyip, gene de ellerinin AKP den uzaklaşmaya korktuğunu söyleyip oy verdiler aynı zihniyetgile.
 
Ben iflah olmaz bir altı ok aşığı olarak gene oyumu CHP’ye verdim. HDP’nin barajı geçeceğini etrafımdaki CHP’lilerin HDP’ye destek akınından da görüyordum bu arada. Her iki partinin de LGBT duyarlılığı ve kendilerini solda konumlandırmaları nedeni ile solun oy oranının 40’ları bulması bana umut verdi, beni ve umutlarımı tazeledi. Şimdi geriye bugünkü muhalefetin anlaşarak AKP’yi mecliste yalnız bırakması kaldı.
 
O kadar kadrolaşmış bir yapı ile karşı karşıyayız ki… Bunu ancak bir restorasyon hükümeti düzene koyabilir. Görünen o ki, çok kutsanan ‘çoğunluk demokrasisi’ nin karşılığı olan yüzde 60, bizi kurtarın dedi muhalefete... Ne yapın edin bir orta yol bulun dedi.
 
İster CHP-MHP koalisyonu olsun, ister CHP azınlık hükümeti olsun; HDP’nin de pozitif katkısı ile ancak düzlüğe çıkabiliriz. Eğer bu başarılırsa tarihi bir dönemeç olacak, Gezi’yi siyasetteki başarı ile taçlandırmış ve gezi şehitlerimizin omzumuza yüklediği ağır yükü biraz olsun kaldırabilmiş olacağız.
 
Eşcinseller için sonuç önceki dönemlere göre daha olumlu görünüyor. Artık daha çok sesimizi dinleyecek ve duyuracak milletvekili var. Bu sayede toplumun bir grubu olarak anılıyoruz artık. Yok sayılmıyoruz, sayılamıyoruz. Yaklaşan LGBT yürüyüşünde de söyleyeceğimiz gibi buradayız, alışın, gitmiyoruz, kazanacağız çünkü haklıyız. 

Etiketler:
nefret