20/03/2014 | Yazar: Samet Atasoy

Yukarıdaki Sametlerden hiçbirisi ben değilim.

Ben Samet, Kayseri’de yaşıyorum. Yaşım 30. Karım Halime ile Kayseri’nin merkezine yakın bir yerde, 3 oda 1 salon bir evde yaşıyoruz. Evimize kira ödüyoruz ve ben küçük bir market işletiyorum. Dükkân da kiraydı ancak dikkatli bir şekilde para biriktirdim, bankadan kredi aldım ve artık benim dükkânım. 2 çocuğumuz var ikisi de erkek, birisi 5 yaşında birisi 8. Yakında bir çocuk daha yapmayı düşünüyoruz. Eşimin zamanının büyük çoğunluğu evde geçiyor, ama bazen alışverişe dışarı çıkıyor. Babamlar Kayseri’nin bir köyünde yaşıyorlar, sık sık onları ziyarete gidiyoruz. Halime’nin ailesi uzakta olduğu için onları ziyarete çok sık gidemiyoruz. Zaten Halime’nin ailesinin yanına gidince kendimi çok huzurlu hissetmiyorum.
 
Hep ailem için çalışıyorum, geç saatlere kadar marketin başındayım, bazen 15 saat markette oluyorum. Halime ara sıra bir yerlere gidelim diye tutturuyor. Eve yeni bir şeyler almak için başımın etini yiyor. Ona iyi davranmaya çalışıyorum ama olmuyor. Söylediği şeyler çok gereksiz ve şımarık geliyor. Neden benim gibi o da kendi görevlerini yerine getirip susmuyor. Hâlbuki ben hiç sesimi çıkarmıyorum, hiç şikâyet etmiyorum. Çocukların istekleri de bitmiyor. Onlara istediklerini alacağım diye bütçemiz hep altüst oluyor. 
 
Babam ve annem şükürler olsun ki dinimi bana doğru öğretti. 5 vakit namazımı kılıyorum ve
Halime’yle birkaç seneye hacca gideriz diye de düşünüyorum. Evimizde her ailede olduğu kadar tartışmalar oluyor ama genel olarak mutluyuz. Ne zaman fırsatım olsa eve hakiki bal, çörek otu filan alıyorum. Çocukları sağlıklı beslemeye çalışıyorum. Çocukların aklını da sağlıklı beslemek lazım diye düşünüyorum. Televizyonda çocukların izledikleri şeyler çok sinirimi bozuyor. Hep yabancı sinema filmleri, çizgi filmleri izliyorlar. Noel babalar, Hristiyanlar hep. Elimde olsa hepsini yasaklardım, çocuklarımın öyle şeyler görmesini istemiyorum. Halime’ye de laf anlatamıyorum, hiç engel olmuyor böyle konularda çocuklara. Vakit buldukça çocuklara Kuran öğretmeye çalışıyorum, ama onların derdi genelde bilgisayar oyunları oluyor. Kızıyorum onlara.
 
-
 
Ben Samet, İzmir’de yaşıyorum. Yaşım 30. Şehir merkezinde, 3 oda 1 salon bir evde yaşıyorum. ODTÜ’de mühendislik okudum. Sonra uluslararası bir şirkette çalışmaya başladım. Annemle babam emekli öğretmenler. Emekli olduktan sonra şehir dışında kendilerine bir ev kurdular. Villa gibi bir şey. Biraz zevksiz biçimde dekore edilmiş ama lüks sayılabilecek bir yer. Kış aylarında beni ziyarete geliyorlar. Onlar geldiğinde biraz hayatım altüst oluyor. Özel hayatına düşkün birisiyim.
 
Kız arkadaşım Hülya da üniversitede araştırma görevlisi. Onunla birlikte haftasonları şehir dışına kaçamaklar yapıyoruz. Tam aradığım gibi bir kadın Hülya. Aidiyet duygusu var ama özgün ve karakterli. Bazen tatsız kıskançlıkları oluyor tabii ama bana çok âşık olmasına bağlıyorum. Hem yatakta da harika ve vahşi olabiliyor.
 
Hiçbir zaman çok inançlı olmadım. Ama üniversitede tamamen ateist oldum denilebilir. Annem ve babam genel olarak inançlı insanlar olsalar da namaz filan kılmazlar. Dini bayramlarda akraba ziyaretleri yaparlar adetten. Hülya da benim gibidir. İkimiz de bilim ve sanat gibi konulara çok ilgiliyizdir ve arkadaş çevremizle sosyal hayatımız canlıdır.
 
-
 
Ben Samet, İstanbul’da yaşıyorum. Yaşım 30. Beşiktaş’ta 3 oda 1 salon bir evde bir evde yaşıyorum. Bir ev arkadaşım var, adı Ali. Güzel sanatlar fakültesinde okuduktan sonra bir reklam şirketine girdim. Maaşım fena değil, kendi hayatımı yürütebiliyorum. Aşağı yukarı 5 yıldır İstanbul’dayım. İstanbul’da yaşamak en büyük hedefimdi. Buraya taşındığımdan beri birkaç farklı reklam şirketinde çalıştım. Grafik tasarımcısı olarak güncel trendleri takip ediyorum ve yaptığım iş bana heyecan veriyor.
 
Ali de benim gibi eşcinsel. İstanbul’a geldiğimde onunla bir gey organizasyonunda tanışmıştım. O günden beri çok yakın arkadaşız, birlikte yaşamak için birbirimize uygunuz ama aramızda hiçbir zaman romantik bir şeyler olmadı. Bir sevgilim var, adı Hasan. Hasan benim kadar eşcinselliği konusunda açık değil. Gey olmak konusunda içinde bazı çekişmeler yaşıyor. Bazen aramızda büyük uçurumlar varmış gibi geliyor ama onu çok sevdiğim ve onunla birlikte olacağıma söz verdiğim için ilişkimiz 3 yıldır sürüyor.
 
Arkadaş çevremde çok uçuk insanlar var. Güzel sanatlar tayfası hep biraz değişik olur zaten. Hepsi kendine has ama genel olarak tahmin edilebilir tipler. Birlikte takılıp bazen ot içiyoruz.
 
İstanbul’a taşındıktan kısa bir süre sonra aileme eşcinsel olduğumla ilgili açıldım. Annem de babam da kabul etmekte çok güçlük çektiler, ilk birkaç ay benimle iletişim kurmamayı tercih ettiler. Alıştıktan sonra yavaş yavaş meraklanmaya, sonra da kabul etmeye başladılar. İkisi de şimdi hayatımın önemli bir parçası.
 
-
 
Ben Samet. Ankara’da yaşıyorum. Yukarıdaki Sametlerden hiçbirisi ben değilim. Çünkü bizim ev 4 oda 1 salon. 

Etiketler:
nefret