12/12/2016 | Yazar: Emre Korlu

Bu ülkede ölüm, daha çok katilin o büyük vuruşuyla başlar birkaç gün sonra da unutulur gider.

Hande Kader ve Meleklerinin anısına;

Yakınca yok olacağını zannettiler ya, ah aptallar! Mahallenin orta yerinde tutuşturdukların da saçlarını inadına gülümsüyordun ya hu kim unutur bunu! Hangi tarih affeder çarşafa sarınmış zulmün sen de bıraktığı çığlığı?

O kalabalığı delip geçerken vurdular ve delindi karaciğerim orta yerinden yine de bana mısın demeyen bir aşkla koştum, son lahzaya kadar sarılmaya çalıştım ya sana, umurumda mı bundan sonra dünya? Polislerin burnunda kuşlar ölüyordu onları da öldürüyorlardı sokak ortasında.

Bir yurdun yangın merdivenine doğru koşuyordu çocuklar elleri yanarak. Açılmıyordu açılmamaya yeminli kapılar... Onlar da kapanmıştı yoksulun yüzüne, öyle işte! Çocuklar da unutuldu, o yurdun bir canavar gibi onları yuttuğu da...

Yani sence bir sonu yok mu ölmenin? Tekrar eser mi o sır rüzgar? Yanarak ölür mü yine çocuklar? “Hiçbir şey tesadüf değildir” dediğini duyar gibiyim, kül olmuş bedeninle yerde yatarken ötekileyip yok ettiler ya seni, oysa her can aynı yanar derinden. Yine başaramadılar görüyor musun, yine beriki olmadın sen.

Birbirine sarılarak birlikte anı olmuş çocuklara uzandı Hande'nin elleri. Onları büyük bir güç, Hande'yi ise aynı gücün küçük ruhları öldürmüştü. Kader değildi; cinayetti, yok edişti.

Yani hangi tarihte olursa olsun yanmış ceset aynı kokardı, transseksüel Hande'nin ve yurtta adı ihmâl diye kayıtlara yerleşen yangının kurbanı olan çocukların kül olmuş tenlerinde de aynı koku vardı.

Nefret denilen olgu, “insan her yerde insandır” cümlesini yalayıp yutmuştu. İnsanı yoksulluğa terk etmek de bi' nevi nefretti. Öteki diye dışlanılanı görmeme eğilimiydi.

İnsanlığa sadakatin özü iyi olabilmekle başlar eşcinseli eşcinsel diye, transseksüeli transseksüel diye yok etmekle dua ezberlemeye gidersen, ne yoksula sarılırsın ne de erdem denilen divana yükselir zavallı katil ruhun.

Bu ülkede ölüm, daha çok katilin o büyük vuruşuyla başlar birkaç gün sonra da unutulur gider.

(anlatının içerisinde kurgulara da yer verilmiştir)


Etiketler:
nefret