05/09/2007 | Yazar: Kaos GL
İran’da eşcinsel idamları devam ediyor. Son olarak 24 Ağustos günü iki eşcinsel öldürüldü.
İran’da eşcinsel idamları devam ediyor. Son olarak 24 Ağustos günü iki eşcinsel öldürüldü. İlişkide ‘aktif’ olan genç meydanda herkesin gözü önünde idam edilirken ‘pasif’ olan genç de şehir dışında işkence edilerek öldürüldü. İran’dan muhabirimiz Amir Hujjeti’nin haberi. 24 Ağustos cuma günü, kahvaltılık almak için markete giderken, Kaj meydanında büyük bir kalabalık gördüm. Yirmi dört yaşında bir çocuğun başına çuval geçirip idam ettiler. Niye böyle bir şey yaptıklarını kalabalıktan birine sorduğumda bana, ‘kendi cinsiyle ilişki kurmuş’ dedi. İlişki esnasında mı yakalanmış yoksa bir dedikoduya kurban olup, sistemin cümle aleme göz dağı olsun diye yaptığı bir şey miydi bilmiyorum. Açıkçası sormaya korktum.
En son idam edilen genç diğerinden şanslı, ‘ilişkide aktif’ olduğu için’ en azından işkence görmedi. Diğer eşcinsele gelince, Besiç (ahlak milisleri) onu şehir dışında işkencelerle öldürüyor. ‘Ahlaksız ilişki’ iki heteroseksüel arasında yaşanırsa, erkek sırtındaki derisi düşene kadar kırbaçlanıyor, kadın da idama mahkum ediliyor. Yani İran’da da her koşulda ‘erkekler’ daha ucuz kurtuluyor ve burası kadının ya da kadın gibi görünen tarafın daha çok zulme uğradığı bir yer.
*Şehir dışında öldürülen çocuk ve annesi...
Bugüne kadar bırakın ipte çırpına çırpına can veren birini izlemeyi, bir kedinin arabanın altında öldüğünü bile görmemiştim. Kedinin gözümün önünde öldüğünü görmek bile saatlerce beni üzebilecek bir durumken, kendisini tanımasam dahi az çok aynı hayatı paylaştığımız birinin binlerce insanın önünde idam edilmesini görünce günlerce ağladım. Bir kazan kızgın yağı boğazımdan aşağı boşaltsalar bu kadar canım yanmazdı.
Sırlar ülkesi
30 yıl boyunca rejim iki cinsi birbirinden uzak tutmak için elinden geleni yapmış. Bu yüzden eşcinseller korkuyorlar ve sisteme ayak uyduruyorlar.
Eşcinsellik genellikle lüks semtlerde yaşanıyor. Çünkü lüks semtlerdeki insanların çoğu genellikle İran’ın dışına çıkmış insanlar. İdamlar da genellikle bu semtlerde yapılıyor.
Eşcinsellik burada Brezilya dizileri tadında yaşanıyor. Herkesin bir sırrı var ve sırlar kapalı duvarların arkasında yaşanıyor. Yaşandığı kesin ama kimse kimseye güvenmediği için kimin ne yaşadığı ya da dillere destan olmuş ‘o gizli ev partilerine’ kim gitmiş, kim görmüş kimse bilmiyor. Aslında o sırrın kahramanı kendisi de olsa sorduğunuz da mutlaka ‘hiç gitmedim, yapmadım’ diyecektir.
Peki, bu sırlar ülkesinde her şey kapalı kapıların altında yaşanırken İran rejimi nasıl oluyor da kimin ne yaptığını biliyor?
Yanıtı o kadar basit ki. Burada Ordu ve Polis dışında Besiciler denilen devrim muhafızları var. Besiciler sivil dolaşıp kendini belli etmeyen insanlar. Yani sokakta kimin rejim ajanı olduğunu kimse bilmiyor. İran’da kendinizi soğuk savaş dönemini mübalağa eden bir dizinin içinde sanabilirsiniz. Kimin ne olduğu belli değil ve insanlar birbirleriyle bir şeyler paylaşmak için yıllarca karşılıklı satranç gibi hamleler yapıyor. Herkes bir gölge gibi yaşıyor.
Tahran’da bir geyle oturup bir bardak çay içip güllüm yapmayı özledim. Ama bunun neyle cezalandırılacağını bilmek beni inanılmaz korkutuyor.
*Konuyla ilgili haberler:
[[‘Suçları’ birbirlerini sevmeleriydi]]
[[Burada transeksüel olmak İran’da olmakla aynı]]
[[‘Rejimler değil kutsal olan hayattır’]]
[[İranlı bir lezbiyenin çığlığı]]
[[İran bir eşcinseli daha idam etti]]
[[İran’da "Bazen Oluyor"]]
[[AIDS'e karşı İran'dan ilaç]]
[[Eşcinsel idamlarına son verilsin']]
Etiketler: insan hakları
