Çinli lezbiyenler kan vermek istiyor, Türkiyeli geyler de!

"Eşcinseller kan veremez, eşcinseller örgütlenemez, eşcinseller evlenemez. Peki, eşcinseller ne yapabilir bu ülkede? Öldürülür, bıçaklanır, derneği kapatılır, gizli yaşamaya zorlanır, heteroseksüel varsayılırlar. Eşcinsellerin kan bağışı yapmasını uygun bulmayanlar, neredeyse ayda bir yaşanan LGBTT cinayetleri ile dökülen kanlar hakkında ne düşünüyorlar acaba?

"Korunmadan cinsel ilişki yaşadınız mı" sorusu ile yetinilmiş olsaydı, ayrımcılık da önlenmiş olurdu. Bana, katillerin "eşcinsel ilişki teklif etti" sözünü çağrıştırdı. Ayni zihniyetin ürünü, eşcinsel ya da karşıcinsel ilişkiyi birbirinden apayrı gören, birini üstün diğerini aşağılık, hastalıklı gören zihniyet.

Toplum nezdinde eşcinselleri kriminalize eden ve nefret suçlarına arka plan hazırlayan bu zihniyetin devlet kurumlarında, en azından kağıt üzerinde yok edilmesi gerekir. LGBTT bireylere yönelik ayrımcılık ve nefret önlenmek isteniyorsa tabii"

 

 

Tıp biliminin iktidarla olan iflah olmaz ilişkisi Foucault ve onun gibi birkaç düşünürü meşgul ede geldi. Bilimin iktidarı başlığı altında ele alınsa da bu ilişkisellikte tıbbın özel bir yeri var. Her şeyden önce çok işlevsel bir araç (bakınız Nazi Almanya’sı). İşte tıp denen bilim iktidarla böylesine ilişkili ve iktidarın kendisi de ilişkisel bir şey olduğu için dünyanın bir ülkesinde yasak olan diğer bir ülkesinde serbest olabiliyor. Egemenlerin ve egemen sistemin eşcinselliğe bakışında farklı biçimlerde aynı kapıya çıkan ama uygulamada farklılıklar yaratan değişikler olabiliyor.

Çin’de kadın-erkek tüm eşcinseller kan veremiyorken Türkiye’de sadece erkek erkeğe eşcinsel ilişki yaşayanlar kan veremiyor. Neresinden tutsak bir ucubelik bir çoraklık. Çin en azından lezbiyen ilişkiyi cinsel ilişkiden sayıp lezbiyenlerin de kan vermesini yasaklamış; görünürlük var. Ha! Elbette cinsel ilişkiyle bulaşan bir hastalık varsa o da en çok ‘yeryüzünün’ bir diğer ‘lanetlileri’nde olmalı: AIDS. Tabi yine iktidar güdümlü tıbbın AIDS’e ilişkin yaptığı manipülasyona burada değinmiyorum bile. Ah! Bu devletler, iktidarlar, ‘normal’ olanlar ne kadar tiksindirici ve ikiyüzlüler. Yeryüzü’nün bir diğer ikiyüzlü ülkesi (o kadar çoklar ki) Türkiye’de ise ‘penis’ merkezli cinsellik algısından olacak bu kez de erkek eşcinseller kan veremiyor. Lezbiyenlerin yaşadığı zaten cinsel ilişki değil. Ne yaşadıkları devleti pek alakadar etmiyor, esasında o kadar çok alakadar ediyor ki bunu gizlemek için bu işi toplumun değer yargılarına ve bazı kurumlarına havale etmiş, aman uyandırmayalım politikası. Oysaki her kişi bedeninin sahibi olmalı, kanımı paylaşmak istiyorsam bunun tek ölçütü paylaştığım kişiye zarar vermemek olmalı, binlerce yıllık ataerkil- heteroseksist sistem ve onun saçma sapan bir ahlak anlayışı değil. Ama hele de biz kadınların çok iyi bildiği gibi devletin eli her zaman bedenlerin üstündedir. Ama olsun bizim de lanetimiz var. Egemen ve ‘normal’ olmadığım ve yeryüzünün lanetlilerinden biri olduğum için bedenimi var eden güç her ne ise ona o kadar müteşekkirim ki bunu anlatmaya kelime dağarcığım yetmez.