Eşcinseller de Yaşlanır

Huzurevi ve bakım evlerindeki LGBT’ler bazı durumlarda cinsel yönelim ve cinsiyet kimliklerini hâlâ saklamak durumunda kalıyorlar.

 

Bu yılın Temmuz ayında, eşcinsel çiftlerin evliliğine imkân tanıyan yasanın yürürlüğe girmesi, eşcinsel hakları ve tam eşitliğe yönelik bir diğer adım niteliği taşıması sebebiyle kazanılmış bir zaferdi. Ancak LGBT toplumunun daha pek çok yol kat etmesi gerekiyor.

 

BBC’nin homofobiyle ilgili endişe uyandırıcı raporunda; İngiltere’deki bakım evlerinde yaşlı gey ve lezbiyenlerin bakım elemanları tarafından homofobik tacize maruz kaldıkları iddia edilmişti. Raporda, lezbiyen bir kadının bakımının, cinsel kimliği dolayısıyla reddedilmesinin de altı çizilmişti.

 

Bu durumla mücadele etmeye çalışan pek çok kurum, mağdurların, tepkilerin yankı uyandıracağından çok korktuklarını belirtiyor. Bakım sektörünün giderek, sıkı bir dinî geçmişe sahip olan ve eşcinselliğin tabu olarak görüldüğü coğrafyalardan gelenlerin oluşturduğu yabancı iş gücüne daha fazla dayanmasının da bu durumla ilişkili olabileceği üzerinde duruluyor.

 

Bugünlerde Age UK’den Kapılarını Aç Londra (ODL), İngiltere’de yaşlı lezbiyen, gey, biseksüel ve translar (OLGBT) için en kapsamlı bilgi ve hizmet sağlayan proje. Age UK ve Stonewall Housing tarafından üzerinde ortaklaşa çalışılan proje, konut ve yaşlı LGBT’lerle çalışan diğer hizmet sağlayıcıları için ortak bir ulusal sözleşme yapmaya hazırlanıyor.

 

2010’a geri dönecek olursak, Stonewall, İngiltere çapında, 55 yaşın üzerinde 1,050 heteroseksüel ve 1,036 lezbiyen, gey ve biseksüelin oluşturduğu örneklemle YouGov anket programını kullanarak bir anket çalışması yürütmekle görevlendirilmişti. Anket bireylere, yaşlandıkça yaşadıkları deneyimleri ve değişen beklentileri sormuş, kişisel destek yapılarını, aile ilişkilerini ve yaşama biçimlerini incelemişti.

 

Bulgular panik yaratan okumalarla sonuçlanmıştı. Her beş denekten üçü sosyal bakım ve destek hizmetleriyle ilgili güvensizliklerini, ücretli bakım elemanlarının ihtiyaçlarını anlayıp karşılama konusunda yetersiz olduklarını, beş kişide iki kişiden daha fazlası zihinsel sağlık hizmetleriyle ilgili güvensizliklerini, altı kişiden biri ise genel bakım ve diğer sağlık hizmetleriyle ilgili güvensizliklerini belirtmişti.

 

Örneklemin yarıya yakını kendilerini bakım elemanlarının yanında rahatsız hissettiğini, üçte biri ise hastane çalışanları, ücretli bakıcılar ve konut sağlayıcılarla ilgili rahatsızlık duyduklarını belirtmişlerdi.

 

Stonewall, nüfusun tahmini olarak %5-7’si gey veya lezbiyen olmakla birlikte İngiltere’de yaşayan 55 yaş üzerindeki toplam nüfusun 2009 yarı yıl istatistiklerine göre 17,421,000 kişi olduğunu belirtmişti.

 

Bu durumda yaşlı LGBT nüfusunun oldukça yoğun olduğu görülmekte. Bu yılın başlarında Joseph Rowntree Vakfı tarafından ortaya konulan bir çalışma, korku hikâyeleriyle ilgili de endişe verici rakamlar ortaya koydu. Huzurevinde bir dairede, cinsel kimliklerini saklayarak yaşayan bir lezbiyen çift, “gönül rahatlığı” adına hazırlanmış bir giriş formu doldururken “resmî eş” kutucuğunu işaretlemelerinin ardından, başlangıçta oldukça dostane davranan konut işletmecisi sonrasında çifte uzak durmaya başlamış. Diğer konut sakinleri ise çifte düşmanca bir tavırla yaklaşmışlar.

 

İsmini vermek istemeyen bir diğer huzurevi sakini, “bakım elemanlarının bizim hayatlarımızla ilgili çeşitli tuhaf fikirleri var ancak bilgileri yok,” diyerek şunları ekliyor: “Yaşlı gey bir adamın niçin aile bağları kurarak, torunlarıyla mutlu düz bir hayat yaşamadığını algılayamama durumu var.”

72 yaşındaki, Lezbiyen ve Gey Bakıcılar Ağı kurucusu ve Age UK temsilcisi Roger Newman, problemin empati kurma eksikliğinden kaynaklandığını şu sözlerle belirtiyor: “Ayrımcılık yasadışı olduğu için bununla ilgili konuşmak yardımcı olmuyor. Eğer ayrımcılıktan bahsediliyor olsaydı hukuk da bu yönde düzenlenirdi. Sorun, yaşlı LGBT’lerin büyük çoğunluğunun bekâr olmasından kaynaklanıyor. Böyle bir durumda onları yasadışı ilan edip ihbar edecek insan bulunamıyor”.

 

“En büyük sorunlardan biri de bakımevlerinin herkese eşit muamele gösterdiklerini söyleme eğiliminde olmaları. Bunun kimseye bir yararı dokunmuyor, çünkü biz LGBT’ler herkesle aynı şekilde muayene edilmek ve bakım görmek istemiyoruz. LGBT’ler olarak, bize LGBT olmamız göz önünde bulundurularak davranılsın istiyoruz”.

 

LGBT olmanın neleri kapsadığını, Mart ayında partneriyle evlenen Newman şunları söylüyor: “Bu çoğu kez ağır bir yük getiriyor. Benim yaşımdaki insanlar neyin yasadışı olduğunu hatırlıyorlar. Biz bu yüzden hırpalanıp, işlerimizi kaybediyoruz. Tüm deneyimler, çevreden korunmak için kendi etrafımıza duvarlar örmemize neden oluyor. Bizim yaşımızdaki pek çok insan cinsel kimliğini kabul etmiyor.”

 

Newman, bunayan kişilerin sağlığı için LGBT bağlarının önemini vurguluyor: “Eskiden hepimiz albenili ve dikkat çekici bulunuyorduk. Bunayıp da huzurevine gidince aniden geçmişte eşcinsel ya da başka bir şey olduğumuz gerçeği unutuluyor ve yok sayılıyor. Normalde sarılıp öperken, selamlaşmalarımızı el sıkışmalarıyla azaltıyoruz.”

 

Bakım evi sağlayıcısı Anchor, LGBT bireyler kendilerini hoş karşılanmış hissetsinler diye üç yıl önce, ikâmet edenler için bir grup kurdu. Liverpool tabanlı Gökkuşağı Yaşıyor Projesi, Liverpool Merseyside tarafından kullanılan, bakım elemanları ve bakım evi çalışanlarına yönelik çeşitli eğitimler sağlayan bir eğitim paketi geliştirdi.

 

Newman, bakım evlerinin ayrımcılık karşıtı politikalarla çok daha görünür olacağına dair inancını şu sözlerle belirtiyor: “Bu tek taraflı bir anlaşma değil, duvarda, herhangi bir ayrımcılık gerçekleşmeyeceğine dair bir şeylerin belirtilmesi gerekiyor. Ve ikâmet eden sakinler de bunu onayladıklarına dair bir sözleşme imzalamalılar. Sırf yaşlı olduğumuz için homofobinin haklı bir duruş olduğunu kabul etmeyeceğiz.”

 

Newman, bunun aynı zamanda rahat hissetmekle de ilgili olduğuna şu sözlerle değiniyor: “Ben bir bakım evine gittiğimde orada beni ilgilendiren dergiler bulabilmeli, eski sevgililerimin fotoğraflarını gösterebilmeliyim. Biz kendi dilimizi duymak istiyoruz. Mesela homoseksüel yerine gey kelimesini kullanmayı tercih ediyoruz. Birinin benim tarafımda olup olmadığını öğrenmek için, onun benim söylediklerimi ve söyleme biçimlerimi anlamasını umuyorum. Doktora gidip ‘ben geyim’ dediğimde, ‘tamam, önemli değil’ demesini değil, bunu önemli görmesini istiyorum.”

 

Çeviri: Deniz Marmasan

Kaynak: http://www.theguardian.com/social-care-network/2013/sep/16/older-gay-people-prejudice-care-staff