Frank Ocean ve Açılma Cesareti

Şarkıcı/prodüktör Frank Ocean’ın ilk aşkının bir erkek olduğunu açığa vurması o kadar da önemli gözükmeyebilir. Ne var ki Ocean kadın düşmanı ve homofobik şarkı sözleriyle nam yapmış hip-hop kolektifi Odd Future’da.

 

Tim Jonze

 

R&B sanatçısı Frank Ocean’ın açılma ifadesinde ilk çarpıcı olan bunun pek de bir açılma gibi gözükmemesi. Tumblr blogunda yazdığı birkaç yüz kelime arasında 24 yaşındaki şarkıcı “Size söylemem gereken bir şey var… Ben eşcinselim,” gibilerinden laflar etmiyor. Bunun yerine umutsuzca âşık olduğu ve bu aşkın doğurduğu heyecan, kafa karışıklığı ve karmaşayı etkileyici bir şekilde kaleme alıyor: “19 yaşındaydım. O (eril) da. O yazı ve ondan sonraki yazı geçirdik, birlikte… Ve birlikte olduğumuz günlerde, zaman akıp giderdi. Günün büyük bir kısmında, onu ve gülüşünü görürdüm. Onun konuşmasını ve sessizliği duyardım.” Âşık olmaması gerekirmiş sandığı birine tutulmanın insanı heder eden hâllerini yaşamış herkes Ocean’in sözlerinde kendini bulabilir – aşkın gözyaşlarıyla ilanı, her şeyin iyi olacağının, onun yukarda beklediğinin teminatı. Bu masaldaki iki insanın da erkek olmasının bir önemi yok.

 

Çarpıcı olan ikinci şey ise gerçekte Ocean’ın başka bir erkekten bahsetmesinin hâlâ önemli olduğu bir dünyada yaşamamız. Parçası olduğu rap ve R&B dünyaları eşcinselliğe hoşgörüsüyle bilinmiyor, Eminem’im “Hate fags? The answer’s yes!”  (İbnelerden nefret ediyor muyum? Cevabım evet!) diye rap yapmasından tutun Chris Brown’ın geçenlerde bir Twitter dalaşında #homothug (homoeşkıya) hashtag’ini kullanmasına kadar. Sonra tabi Ocean’ın müzisyen arkadaşlarının olduğu kadın düşmanı ve homofobik şarkı sözleriyle nam yapmış Odd Future hip-hop kolektifi meselesi var (Ass Milk’in “Come take a stab at it faggot… I pre-ordered your casket” [Gel de bir dene şunu ibne… Tabutun için ön sipariş verdimdi] özellikle çekici bir örnek.) Pop ve dans müziği açılan pek çok sanatçı gördü; fakat rap ve R&B’nn maço-ağırlıklı dünyasında bir yıldızın açılması duyulmuş şey değil.

 

Eşcinsel dergisi Attitude’un editörü Matthew Todd, Ocean’ın Tumblr’daki post’unun ofislerinde heyecan dalgası yarattığını söylüyor. “Kariyerinin bu kadar başlarında açılmak alışılagelmedik bir durum,” diyor; Ocean’ın müzikte en çok önerilen yeni isimlerden biri olması etkiyi daha da çoğaltıyor. “Twitter’deki cevaplardan görebileceğiniz üzere hâlâ çok fazla homofobik hakaret var. Ama ABD’de şu aralar oldukça ilginç bir dönem yaşanıyor, hem Obama hem de Jay-Z evlilik eşitliğini destekliyor.”

 

1987’de New Orleans’ta Christopher Breaux olarak dünyaya gelen Ocean’ı babası onları terk ettiği için annesi yetiştirmiş. Daha yalnızca 20’lerinn başlarında olmasına rağmen, CV’si boş beleş biri olmadığını gösteriyor – Justin Bieber ve Beyoncé’ye şarkılar yazmanın yanı sıra Jay-Z ve Kanye West’in bir iş birliği olan Watch the Throne albümünde yer aldı. Oldukça tartışmalı Odd Future’da keyfi yerinde gözükse de bu yılın sonlarında Coldplay için açılışı yapacak.

 

Belli ki Ocean kendi yolunu izleyen bir sanatçı. Def Jam ile ilk solo albümü için anlaşmıştı; fakat Def Jam birden tırsınca Nostalgia, Ultra albümünü internete yükledi. Hemen takipçiler edindi – yalnızca albümün pop melodileri ve indie R&B prodüksiyonu için değil, ayrıca popta bu açıklıkla tartışılmayan meseleleri ele alma maharetinden ötürü. There Will Be Tears babasının yokluğunun verdiği acıyı ve cesur olması gerektiğine dair arkadaşlarından hissettiği baskıyı anlatırken “("My friends said it weren’t so bad./ You can’t miss what you ain’t had./ Well I can, I’m sad" [Arkadaşlarım o kadar da kötü olmadığını söylediler./Sahip olmadığın şeyi özleyemezmişsin./Ama özlüyorum, mutsuzum), Swim Good intihar eğilimlerine göğüs geriyor. Ocean, We All Try ile biraz daha açılıyor ve kürtaj ("I believe a woman’s temple gives her the right to choose" [İnanıyorum ki bir kadının tapınağı ona seçme hakkı verir]) ve eşcinsel evlilik ("I believe that marriage isn’t between a man and woman, but between love and love." [İnanıyorum ki evlilik bir erkek ve kadın arasında değil, aşk ve aşk arasındadır]) üzerine görüşlerini ortaya koyuyor.

 

Guardian eleştirmenleri onu 2011’in en sevdikleri üçüncü albümü seçerken, BBC Sound of 2012 (2012’nin Sesi) anketinde onu ikinci yaptı. Bu ayın sonunda Ocean başka bir erkeğe adanmış birkaç aşk şarkısının da olduğu rivayet edilen Channel Orange albümünü piyasaya sürecek.

 

Urban music yazarı Hattie Collins şöyle yazdı: “Hip-hop ve R&B o kadar alenen maskülen, inatla heteroseksüel ki bir erkek tarafından sevilmek ya da bir erkeğe âşık olmak hakkında şarkı söylemenin Ocean’ın albümünü çıkarmadan önce düşünmek zorunda olduğu bir şey olabileceğini anlarım. Bu bir sorun. Ama aynı şey pop müzikte de geçerli; zavallı yaşlı Stephen Gately’nin açılmak için ne kadar beklediğini bir düşünün ki en eşcinsel-dostu müzik türlerinden birindeydi.”

 

Ocean’ın Watch the Throne’da Kanye West’le çalışmaya çağrılması da taşları yerine oturtuyor; çünkü West hip-hop’taki tavırları değiştirmek ve 90’lardaki gangster rap’in şarkı sözlerini saran deli gömleğini yırtıp atmak için çok uğraşmış biri. Eşcinsellere yönelik ayrımcılığa karşı ses çıkardı ve şarkı sözlerini daha düşünceli bir zemine çekti. Bir zamanlar en doğru dürüst sanatçı diye biline Public Enemy bile "Man to man, I don’t know if they can/ From what I know the parts don’t fit" (Erkek erkeğe, bilmem yapabilirler mi/Bildiğim şu ki parçalar uymaz”) sözlerini söylemişken, yeni jenerasyon repçiler böylesi bir homofobiden uzaklaşıyor. Batı Yakası repçisi Lil’ B 2011’deki albümüne I’m Gay (I’m Happy) (Eşcinselim/Neşeliyim [Mutluyum] diyerek kelime oyunu yapıyor) adını verirken herkesin parmakla gösterdiği Harlem MC A$AP Rocky eski homofobisinin “aptalca” olduğunu belirtti. Odd Future’ın bir başka üyesi, DJ Syd Da Kid, geçenlerde bir yan projesi olan The Internet’in videosunu gösterdi. Videoda DJ Syd Da Kid bir fuar alanında başka bir kızla öpüşürken görülüyor.

 

Tüm bunlar Odd Future’ın bariz homofobisini daha da ilginç kılıyor. Şarkı sözleri Avustralya’da geçen Kasım düzenlenen Big Day Out festivalinden çıkarılmalarına neden oldu ve sahne gösterilerinin dışında da ev içi şiddet karşıtı gruplarının protestolarıyla karşılaştılar. Eşcinseller, “ibneler” hakkında bağırıp çağıran bir adamla aynı sahneyi paylaşırken nasıl rahat edebilirler? Tyler and co’nun ifadeleri ne kadar saldırgan gözükse de, mesela bir keresinde NME muhabiri Sylvia Patterson’a “biz ibne olmayız… yani nasıl am sevmezsiniz?” diyen Cypress Hill’s Sen Dog’un zehrine bulanmamışlar.  

 

Nefret söylemi kullanıyor olsalar da Odd Future için bu sözler daha eski bir kuşağı sinirlendirip kışkırtmak için tasarlanmış; ama biraz daha fazlası – Sid Vicilous’un gamalı haç taşıyan giysisinin şarkı sözü karşılığı bu. Aslında Odd Future’ın müzisyen arkadaşları için tavrı kolektifin başı Tyler the Creator’un tweet’inde eşcinsellere olan gerçek hislerini, yani kimi sevdiğinin bir önemi olmadığını ortaya koyuyor: “Abim sonunda başardı bunu. O zenciyle gurur duyuyorum var ya, çünkü o bokun (açılmanın) zor olduğunu biliyorum.”

 

Müzik dünyası gırgırına birbirinden aşırı ve kışkırtıcı açıklamalar yapan insanlarla dolu olsa da Ocean, pop’a nasıl açıklama yapılırmış gösterdi.

http://www.guardian.co.uk/music/2012/jul/04/frank-ocean-courage-come-out