13/04/2021 | Yazar: Kaos GL
Özgür Renkler Derneği’nin Bursa’da yaşayan veya yaşamış LGBTİ+’ların yaşam deneyimleri ve pratiklerini ve bunların ruh sağlıklarıyla olan ilişkisini araştırdığı çalışmanın raporu dijital ortamda yayında.
Özgür Renkler Derneği’nin ILGA – Europe desteği ile Ağustos (2020) ayında Bursa’da yaşayan veya yaşamış LGBTİ+’ların yaşam deneyimleri ve pratiklerini ve bunların ruh sağlıklarıyla olan ilişkisini saptayabilmek için başlattığı araştırma sona erdi. Bursa’daki LGBTİ+’ların sorunlarını ve taleplerini duyurabilecekleri bir zemin oluşturmayı hedefleyen araştırma için hazırlanan çevrimiçi anket çalışmasına 69 katılımcı destek verdi ve katkılarını sundu.
Bursa’da yaşayan veya yaşamış LGBTİ+’ların açılma deneyimleri, maruz kaldıkları güçlükler ve baş etme yöntemleri, sosyalleşme pratiklerine dair bulguların yer aldığı “Bursa’da Yaşayan LGBTİ+’ların Yaşam Deneyimleri ve Ruh Sağlığı Araştırma Raporu” çalışmanın sonucu olarak dijital ortamda yayınlandı.
Bursa’da sosyal yaşam
Rapora göre Bursa’da sosyal yaşama dair iki temanın ön plana çıktığı görülüyor. Bunlardan ilki Bursa’da güvende hissedilen ve sosyalleşilen yerler (40 katılımcı), diğeri ise katılımcıların sosyalleşme pratikleri (45 katılımcı) üzerine. Aşağıdaki tablodan da görülebileceği gibi, katılımcıların neredeyse yarısı (%45,1) Bursa’daki sosyal yaşamlarından hiç memnun olmadıklarını veya çok az memnun olduklarını belirtiyor.
Araştırmaya katılan LGBTİ+’ların sosyal yaşama ve güvenilir bulunan yerlere dair deneyim paylaşımlarından birkaçı şöyle:
“Nilüfer ilçesindeki birkaç yerde daha rahat ve güvende hissediyorum. Örneğin Nilüfer Üç Fidan parkı bana huzur veriyor, orada arkadaşlarımla birlikte rahatça oturup sohbet edebiliyor, hareket edebiliyorum. Görükle’de arkadaşlarımla birlikte birkaç kafede oturabiliyor sosyalleşebiliyorum.” (K08, 20, queer, gey)
“Bursa’da queer ve feminist bir getto olmadığı için sosyalleşme mekanları da çok az.” (K02, 33, non-binary, panseksüel)
"Maalesef yok. Belli derecede Nilüfer Belediyesi bunu gözetmeye çalışsa bile bunun kabul gördüğünü düşünmüyorum. Öncelikle şehirde LGBTİ bireylerin sosyalleşeceği ve sorunlarının ortak olduğunu fark edeceği bir toplanma alanımız yok.” (K27, 39, cis erkek, gey)
“Bursa’da sosyalleşmeyi tercih ettiğim ve güvende hissettiğim bazı kafe ve barlar var. Böyle yerler LGBTİ’lerin genel olarak rahat hissedebildiğini düşündüğüm LGBTİ dostu mekanlar/yerler. Sadece LGBTİ değil tüm azınlık gruplara eşit yaklaşan yerler benim sosyalleşebileceğim ve kendimi güvende hissedebileceğim yerler. Çünkü bu bir politika ve bu politikayı uygularken şahsi olarak benim içinde bulunmadığım başka azınlığın ötekileştirilmesi de beni tedirgin ve güvensiz hissettirecektir.” (K65, 28, cis kadın, biseksüel)
Raporda, katkı sağlayan on iki katılımcı ideal bir mekanın ne özellikler taşıması gerektiğine dair düşüncelerini paylaşıyor. Buna göre, yedi katılımcı mekanın LGBTİ+ dostu olması gerektiğini, kişilerin sosyalleşebileceği, sorunlarının ortak olduğunu fark ettiği, dayanıştığı ve herkesin kabul gördüğü bir alana ihtiyaç olduğunu belirtiyor.
5 katılımcıya göre bu alan şiddetsiz ve güvenli olmalı; dolayısıyla fobi doğrudan engellenmeli, herhangi bir durum yaşandığında LGBTİ+ kişiyi ya da kişileri savunacak insanlar olmalı, romantik anlar yaşarken kimse bakmamalı veya saldırmamalıdır. İki katılımcı ise mekanda görecekleri veya yanlarında götürebilecekleri LGBTİ+ bayrakların öneminden bahsediyor:
“Gökkuşağı bayrağı asılıysa bu kendimi mutlu ve güvende hissettiriyor. Kendimi ait hissediyorum mekana. Bayrak çok sembolik bir şey, aynı zamanda bir teminat olduğunu düşünüyorum. Burada panseksüel bir kadın olarak yüksek sesle ve mizaçla konuşabilirim diye.” (K70, 21, cis kadın, panseksüel)
“Güvenli alan herhalde bayrağımı yanımda taşıyabildiğim bir alan olur.” (K68, 20, trans erkek, biseksüel)
Etiketler: insan hakları, yaşam, kent hakkı
