05/06/2025 | Yazar: Oğulcan Özgenç
Geçici işçi statüsünde çalışan Başaran, şirketin tahsis ettiği evden çıkarıldı. Barınma hakkı için Westland Belediyesi’ne başvurdu, talepleri yanıtsız kaldı.
Fotoğraf: Fatoş Sarıkaya / csgorselarsiv.org
Yaklaşık iki buçuk yıldır Hollanda’da geçici işçi statüsünde yaşayan trans kadın Göksu Başaran, çalıştığı şirketle yollarını ayırmasının ardından barınma hakkının elinden alınmasıyla karşı karşıya kaldı.
Şirketin tahsis ettiği evden çıkması gerektiği bildirilen Başaran’a, yalnızca bir buçuk haftalık süre tanındı. Yoğun ve ağır çalışma koşulları nedeniyle ne dil öğrenebilen ne de temel ihtiyaçlarını karşılayacak vakti olan Başaran, yaşadığı Westland Belediyesi’ne yaptığı başvurularda kalacak yeri olmadığını, sosyal destek ağlarına erişemediğini ve trans kimliği ile göçmenlik statüsü nedeniyle kalabalık ve ortak yaşam alanlarında kendini güvende hissetmediğini ifade etti.
Kendisini “gökkuşağı belediyesi” olarak tanımlayan belediye Başaran’ın taleplerini yanıtsız bıraktı.
Göksu Başaran
“Süreçte hep yalnız bırakıldım”
Başaran “Belediyeye kayıtlıydım ama dil bilmediğim için süreçte hep yalnız bırakıldım. Sürekli yönlendirildim ama sonunda sadece ‘ev bulamıyoruz’ yanıtını aldım” diyerek göçmen ve trans kimlikleri nedeniyle maruz kaldığı sistematik ayrımcılığı aktarıyor:
“Belediyelerin desteklediği sosyal konutlar var ancak bana barınma konusunda somut bir destek sunulmadı. Hukuki süreçleri yakından takip ettiğim için, belediyenin yazılı ret kararı vermesi gerektiğini biliyorum. Ancak bu konuda da bir yanıt alamadım. Sürekli e-posta atmama rağmen beni ciddiye almadılar. Yaşadığım haksızlığı görünür kılmak için barışçıl bir protesto düzenlemek istedim. Belediye, protestodan yalnızca bir saat önce “izin verdik” mesajı gönderdi. Oysa böyle bir izne gerek yok; bu anayasal hakkım. Sessiz bir protesto planlamıştım, sadece elimde bir pankart olacaktı. Sağlık sebeplerim nedeniyle protestoyu erteledim, yeni tarihleri bildirdim. Ancak yine bir resmi yanıt gelmedi.”
Başaran'ın protesto için hazırladığı pankart: "Trans kadın ve işçi. WESTLAND: Çiçekler için ev var, ama insanlar için yok mu? Barınmak bir haktır, lütuf değil."
“Göçmen ve translar için ev bulmak neredeyse imkansız”
Konut krizinin derin bir biçimde yaşandığını belirten Başaran, şu ifadeleri kullandı:
“Özellikle göçmen ve translar için ev bulmak neredeyse imkansız. Küçücük odalara 800 Euro kira isteniyor. Bu koşullarda barınma hakkıma erişemiyorum. Hollanda’da çalıştığım süre boyunca maaşımdan vergi ödedim, aracımın vergisini ödedim. Şirketin bana tazminat ödemesi gerekiyor ve tazminatın vergisini bile ben ödüyorum. Her şeyin resmiyetini yerine getirirken neden en temel hak olan barınma konusunda bu kadar zorluk yaşıyorum? Bir trans kadın olarak sokakta mı yaşamam gerekiyor?”
“Beni görmezden geliyorlar”
Başaran, halihazırda belediye hizmetlerinden yararlanamadığını ve görmezden gelindiğini vurgulayarak “Belediye hizmetlerinden yararlanamıyorum. Beni görmezden geliyorlar. Oysa ben bu hakkım için mücadele edeceğim. STK’lara, yerel ve ulusal basına mail attım. Ancak Hollanda medyası çoğunlukla sistemin yanında duruyor, çünkü şirketler yüksek vergi ödüyor ve basın onları korumayı tercih ediyor” dedi.
“Tüm kapılar yüzüme kapanmış gibi”
Barınma hakkına erişemediği için psikolojik ve fiziksel olarak yıprandığını ifade eden Başaran, şunları söyledi:
“Bu süreç beni hem psikolojik hem fiziksel olarak çok yıprattı. Evden çıkamıyorum, doğru düzgün yemek yiyemiyorum. Aile hekimimle görüştüm ve psikolojik destek talep ettim çünkü kendimi tamamen tükenmiş hissediyorum. Tüm kapılar yüzüme kapanmış gibi. Ayrıca bu süreçte trans kimliğimle ilgili açıkça ayrımcılığa maruz kaldığımı düşünüyorum. Her yazışmamda trans kadın olduğumu belirtmeme rağmen çoğu zaman yanıt bile verilmedi. Belediyenin WhatsApp numarası üzerinden yalnızca yönlendirmeler yapılıyor ama sonrasında kimse dönüş yapmıyor. Beni susturmaya, sindirmeye çalışıyorlar ama bunu kabul etmeyeceğim.”
“Hollanda’da trans göçmenler çok ayrımcılığa maruz kalıyor”
Başaran, Hollanda’da trans göçmenlerin çoklu ayrımcılık biçimlerine maruz kaldığını belirtti ve ekledi:
“Hollanda’da trans göçmenler, tıpkı benim gibi, çoklu ayrımcılığa maruz kalıyor. Bu nedenle hem translar hem de göçmen LGBTİ+’lar için bir sivil toplum kuruluşu ya da işçi platformu kurmayı planlıyorum. Bu girişim yalnızca benim bireysel çabamla sınırlı olmayacak. Tam anlamıyla tüm vaktimi ve emeğimi bu işe ayırmak niyetindeyim. Türkiye’den gelenler kadar, Bulgaristan, Romanya, Polonya gibi Avrupa Birliği ülkelerinden gelen LGBTİ+'ların da desteklenmesini hedefliyorum. Hangi ülkeden gelirse gelsin, dayanışma içinde olacağız.”
Etiketler: insan hakları, kadın, kent hakkı, barınma, sağlık, dünyadan, sağlık hakkı, ekonomi, özel haber
