Kadınlar Polisten, Medyadan, Siyasetçilerden Özür Bekliyor

Türkiye Devleti, emniyeti ve erkek medyasının kadın düşmanlığının tüm silahlarını kuşanarak genç bir kadına karşı sürdürdüğü bu savaşı kınıyor, bu şiddetin fail ve sorumlularının hukuk önünde yargılanmasını, bu suçun devlet, emniyet ve medya içindeki tüm destekçilerinin kadınlar ve tüm kamuoyundan özür dilemesini bekliyoruz.

 

Belli ki defaatle vurgulamak gerekli, kadınların doğurup doğurmayacağı, kaç çocuk doğuracağı ya da hamilelik süresini nasıl geçireceği konusunda karar vermek hiç kimsenin tasarrufunda değildir. Kadınların doğurmaması ya da doğurması herhangi bir hakkının yok sayılmasına gerekçe gösterilemez. Ve doğurmaları kadınların düşünmesi, eylemesi, çalışması, üretmesi, sokağa çıkması, itiraz etmesi, haklarını aramasına mani değildir. Bunun aksini iddia etmek kadın düşmanlığı, ayrımcılık ve suçtur.

 

4 Aralık Cumartesi günü yaşananlar malum. Başbakan’ın rektörlerle yaptığı toplantıya dilekçelerini ulaştırmak gibi demokratik bir hakkı kullanmak isteyen öğrenciler polis şiddeti ile engellenmiş. Bu şiddet kadın öğrencilere cinsel tacizle, karın ve kasıklarına tekme atılarak uygulanmış, şiddet gören öğrenciler arasında yer alan Genç-Sen ve SDP’li hamile bir kadının, tersi raporlar söz konusu edilse de doktor raporlarına göre de aldığı darbelerle hamileliği sona erdirilmiş. Yani yaşananlar fazlasıyla vahim iken bu şiddet demokratik bir ülkede olacak olanların tam tersine ertesi gün siyasetçiler ve medyada nasıl katmerlenerek sürdürülebilir? Kadının yaşı, “şiddetin büyütülmesi”, “hamile iken sokakta, eylemde olunup olunmayacağı” “bebeğine karşı sorumluluğu” vb. nasıl tartışma konusu edilebilir? Yakınları ya da devlet güçleri tarafından gözaltında, karakolda, sokaktaki devlet şiddeti, günde üç kadının öldürüldüğü vahim sonuçlara varan hane içindeki şiddet apaçık ortada iken görmemek, duymamak, küçümsemek kadın düşmanı olunmadığı sürece nasıl mümkün olabilir…

 

Her tür şiddet gibi kadınlara yönelik şiddet söz konusu olunca da ya maruz kalanız ya da uygulayan! Sadece destekleyen, besleyen ya da meşrulaştıranlar değil umursamayanların da üçüncü bir tarafta olma, dışında kalma seçeneği yok. Çünkü tüm bu şiddet umursanmadığı, karşı çıkılmadığı için sürüyor. Köşe yazarları bu şiddeti olmadık bahanelerle savunabildiği, destek verebildiği için sürüyor. Ve meclis kürsüsünde küçümsendiği ya da önemsenmediği için sürüyor…

 

Biz aşağıda imzası bulunan kadın örgütleri, hak ve hak ettiklerimizi alıncaya kadar tüm bu gidişe, ayrımcılık ve şiddete tepki göstermeye, olması-yapılması gerekenleri hatırlatmaya ve takip etmeye, hak ettiğimiz gibi bir yaşam için çaba göstermeye devam edeceğiz.

Çünkü:

— Her tür demokratik örgütlülük, talep ve tepkinin umut ve coşku yerine şiddetle karşılandığı, bu şiddetin meşrulaştırıldığı ve desteklendiği,

— 19 yaşın çok altında zorla evlendirilen, çocuk doğurmak zorunda bırakılan on binlerce kadının yaşadıkları görmezden gelinirken, 19 yaşı kendi rızasıyla çocuk sahibi olmak için erken bulan çifte standartlı “ahlak” anlayışının siyaset ve medya tarafından yaygınlaştırıldığı,

— Kadınların “kutsal görevlerden” “fıtrata” kadar çeşitli bahanelerle siyasetten ekonomiye hayatın her alanına eşit katılmaktan alıkonulduğu, geleneksel rollere hapsedilmeye çalışıldığı, en temel haklarının her vesile ile tartışma konusu edildiği,

— Kadınların sokak ortasında yakınları ya da devlet güçleri tarafından dövüldüğü, tekmelendiği, tecavüze uğradığı, bıçaklandığı, öldürüldüğü bir hayata tahammül edemiyoruz. Peki ya siz?