26/04/2021 | Yazar: Kaos GL
Mine Yanat, lezbiyen bir anne olarak hikayesini, 1993 yılındaki İstanbul Onur Yürüyüşü denemesini ve nihayet 2003’te yapılabilen İstanbul Onur Yürüyüşü’nü anlatıyor.
26 Nisan Lezbiyen Görünürlük Günü’nde sözlü tarih belgesel çalışmamızdan videoları hatırlatıyoruz.
LGBTİ+ kişilerin gündelik hayatlarından örgütlenmeye; 80 ve 90’lı yıllardaki mücadeleden medyaya birçok konuyu ele alan sözlü tarih projesinde Mine Yanat; 80’lerde İstanbul’u, 93’teki ilk Onur Yürüyüşü denemesini, 2003’te yapılabilen ilk onur yürüyüşünü ve lezbiyen bir anne olarak hikayesini anlattı:
“2003’te; seneler sonra bir heyecan, o heyecanı kendi içimde, o duyguyu ben nasıl anlatayım yani… İlk yürüyüşümüzü yapamamıştık, bir ton şey oldu etti, sonra çıkıyorsun oğlunla beraber orada yürüyorsun. Bu farklı bir şey. O duygularla ben sarhoş gibiydim zaten. Sadece oğlum, ben yürüdüğümü hatırlıyorum. Bayrağı salladığımızı hatırlıyorum, oğlumu öptüğümü, bayrağı öptüğümü falan hatırlıyorum… Onun dışında hiçbir şey hatırlamıyorum. Yani içmeden sarhoş olmuştum. Yani o acayip bir duygu ya, şimdi bir tuhaf oldum. Ya ben çok duygusal bir insanım da, ya o duyguları anlatamıyorum, içime böyle keşke her gün yürüyüş olsa, her gün yürüsek keşke…”
Mine Yanat’la söyleşinin de yer aldığı Patikalar kitabına ulaşmak için tıklayın.
Videoyu ise aşağıdan izleyebilirsiniz…
İlgili Video:Etiketler: kadın, yaşam, aile
