Müslümanlar Eşcinsellere Karşı mı?

“Yapay Bir Muhalefetin Üretilişi: ‘Müslümanlar Eşcinsellere Karşı’nın İlk 10 Yılı. 11 Eylül 2001 Sonrası Cinsel Politikalar” kitabı, ayrımcılığa maruz bırakılan toplumsal kesimleri birbirine düşürerek politika yapmak yerine, hep beraber özgürleşmenin yolunu gösteren bir aktivizmin nasıl olması gerektiğini açıklıyor.

 

“11 Eylül 2001 Sonrası Cinsel Politikalar”ı tartışan ve Koray Yılmaz-Günay tarafından derlenen “Yapay Bir Muhalefetin Üretilişi: «Müslümanlar Eşcinsellere Karşı»’nın İlk 10 Yılı” başlıklı kitapAlmanca/İngilizce/Fransızca olarak Berlin’de yayınlandı.

 

11 Eylül saldırıları ve onu takip eden “teröre karşı savaş”ın dünya düzenini kalıcı olarak değiştirmesinin üzerinden on yıl geçti. Bu süreçte gerek uluslararası politikalarda gerekse iç siyasetteki söylemlerde, “Müslümanlar”, homojen bir gruba indirgenerek “Batı”nın karşıtı olarak tanımlanmaya başlandılar. Özellikle, Türkiye, Arap ülkeleri, İran ve diğer Ortadoğu ülkelerinden gelen insanlar hep aynıymış gibi değerlendirildiler.

 

“11 Eylül 2001 Sonrası Cinsel Politikalar” kitabı bu durumla ilgili olarak kadın ve eşcinsel haklarına dikkatlerin yoğunlaşmasının altını çiziyor:

 

“Batı”da söz konusu özgürlük hareketlerinin bazı başarıları görünürlük kazanırken, çoğunluğu Müslüman olan ülkelerde ve Batı Avrupa’da Müslüman olarak tanımlanan göçmenler arasında cinsel özgürlükler konusunun durumu çok kötü yansıtıldı. Cinsiyetçilik ve kısmen homofobi de, dış politikada, askeri müdahalelerde ve yurtiçinde yürütülen ırkçı kampanyalarda, bu yargıyı haklı gösteren bir gerekçe olarak kullanıldı. Kritik bir perspektiften gelen eleştiriler önceleri “İslamofobi” olarak dillendirilse de, bugün artık resmi kurumlar bile bu durumu, “Müslüman karşıtı ırkçılık” olarak ele alıyor.

 

“Yapay Bir Muhalefetin Üretilişi: ‘Müslümanlar Eşcinsellere Karşı’nın İlk 10 Yılı. 11 Eylül 2001 Sonrası Cinsel Politikalar”, geçtiğimiz son on yıla bir göz atıyor; feminist ve queer tartışmalarla, çoğunluk toplumdaki gelişmelerin çakıştığı noktaları irdeliyor; kadın ve eşcinsel özgürlük hareketlerinin görece başarısının, başka nedenlerin yanısıra ırkçı adımlarla nasıl gerekçelendirildiğini anlatıyor. Ayrımcılığa maruz bırakılan toplumsal kesimleri birbirine düşürerek politika yapmak yerine, hep beraber özgürleşmenin yolunu gösteren bir aktivizmin nasıl olması gerektiğini açıklıyor.

 

Koray Yılmaz-Günay tarafından derlenen bu kitapta yazıları bulunan yazarlardan bazıları şunlar: Markus Bernhardt – Zülfukar Çetin – Jin Haritaworn – Andreas Hieronymus – Alexander King – Georg Klauda – Jennifer Petzen – Dirk Ruder – Saideh Saadat-Lendle – Hilal Sezgin – Yasemin Shooman – Salih Alexander Wolter.