14/06/2021 | Yazar: Kaos GL
LGBTİ+’lara dair “yeni sorular sormaya cesareti arttırmaya” katkı sunmak adına Sıkça Sorulan Sorular kitapçığından her gün bir madde paylaşıyoruz.
Görselleştirme: Sengül Kılıç
“Tanımlama, etiketleme, sınıflandırma, tektipleştirme, kalıpyargı, önyargı, özcülük.” Bağlamdan soyutlandıklarında “dış dünyayı” anlaşılabilir kılmaya çalışan bir zihnin “otomatik ürünleri”ymiş gibi de görünen bu araçlar aynı zamanda ayrımcılığın temel bileşenleri.
Varoluşsal kimlikler arasındaki hiyerarşileri normalleştiren ve ayrımcılık ideolojisinin LGBTİ+’lara doğrultulmuş biçimlerine işaret eden “homofobi, transfobi, bifobi”, farklı boyutlardan “meşrulaştırıcı ideoloji”lerle harmanlanıp kamusal araçlarla servis edildiğinde toplumsal yaşam “nefret söylemi” ve” nefret suçları” denilen zehirli meyvelerini veriyor.
Bu mutant nefret meyvelerinin kamu olanakları seferber edilerek kasa kasa dağıtılmaya çalışıldığı şu günlerde yapabileceğimizi yapmaya devam ediyoruz: Toprağı havalandırmaya, ona ihtiyaç duyduğu mineralleri vermeye gayret göstermek.
Bunun için “Sor canım” diyoruz, LGBTİ+’lara dair sıkça üretilen “varsayımlar üzerine düşünmeye”, “yeni sorular sormaya cesareti arttırmaya” ve “kelimelerin anlamlarıyla karşılaşmaya” katkı sunmak adına Sıkça Sorulan Sorular kitapçığının güncellenmiş dokuzuncu baskısından her gün bir soruyu paylaşıyoruz.
Bugün yanıt bekleyen sorumuz: Homofobik insanların genelde içten içe gizli eşcinsel olduğu söylenir. Ne kadar doğrudur?
Toplumsal yapı, herkesi, bütün toplumu, bütün toplumsal ilişkileri homofobik bir hale getiriyor. Tabii ki bütün bu ilişki ağlarında yetişen eşcinseller de homofobileriyle yüzleşmeleri gerekebilir. Ancak bütün homofobiklerin “gizli” eşcinsel olduğunu söylemek, eşcinsellere yönelik şiddetin toplumsal bir sorun değil, eşcinseller arasında bir sorun olduğunu öne sürmek anlamına gelebilir. Yanı sıra, bir grubun kendilerine dönük ayrımcılığın da faili olduğunu öne süren mantıksız bir yaklaşımdır.
Etiketler: insan hakları, yaşam
