SPoD Anayasa Uzlaşma Komisyonu ile Görüşecek!

 

CHP Genel Başkan Yardımcısı Gürsel Tekin ile görüşme

Yer: CHP Genel Merkezi

Saat: 10:30

 

TBMM Anayasa Uzlaşma Komisyonu ile görüşme

Yer: TBMM Mermerli Salon

Saat: 11:40 – 12:20

 

BDP Grup Başkanvekili Hasip Kaplan ile görüşme

Yer: TBMM

Saat: 13:00

 

AKP Grup Başkanvekili Ayşe Nur Bahçekapılı ile görüşme

Yer: TBMM

Saat: 16:00

Sosyal Politikalar, Cinsiyet Kimliği[1] ve Cinsel Yönelim[2] Çalışmaları Derneği (SPOD) LGBT (lezbiyen, gey, biseksüel ve trans) bireylerin insan hakları ve özellikle sosyal ve ekonomik haklar alanına giren sorunları ile ilgili bilgi üretmek ve bu alanlardaki politika yapım süreçlerine katkı sunmak amacıyla 2011 yılında kurulmuş; adalete erişim, siyasi temsil, ayrımcılığın önlenmesi, bilgi üretimi ve ekonomik-sosyal haklar alanlarında çalışmalar yürüten bir dernektir.

1- Yeni Anayasa LGBT yurttaşların da anayasası olmalıdır.

Yeni anayasa, ayrımcılığın her türlüsüne karşı tüm yurttaşları koruyan bir zemin teşkil etmelidir. LGBT bireyler ayrımcılıkla hayatlarının her alanında sıkça karşılaşmakta, ancak bununla mücadele edecek yeterli kamusal ya da hukuki araçlardan yoksundurlar.

LGBT bireylerin cinsiyet kimliği ve cinsel yönelim temelli her türlü ayrımcılığa karşı mücadele edebilmeleri, yaşam hakları başta olmak üzere tüm haklarından yararlanabilmeleri ve uğradıkları hak kayıplarına karşı mücadele edebilmeleri için anayasal güvenceler hayati değer taşımaktadır.

 

2- Yeni Anayasa Uluslararası İnsan Hakları Sözleşmelerini temel almalıdır.

Günümüzde cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği temelli ayrımcılık; engellilik, cinsiyet, din, vicdan, etnik köken, siyasi düşünce ve dil temelli ayrımcılık türleri gibi uluslararası insan hakları hukuku düzeyinde önemli bir kategori olarak kabul edilmeye başlanmıştır. 1999 Tarihli Amsterdam Antlaşması, 2000/78 sayılı Avrupa Konseyi Direktifi, 2007 tarihli Yogyakarta İlkeleri: Uluslararası İnsan Hakları Mevzuatının Cinsel Yönelim ve Cinsiyet Kimliği Alanlarında Uygulanmasına İlişkin İlkeler ve Türkiye’nin 2011 yılında ilk imzacı ülke olduğu Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Sözleşme (İstanbul Sözleşmesi) bu kabulün somut ve yol gösterici örneklerindendir.

Başta Avrupa Birliği üye ülkeleri, Kuzey Amerika ve Latin Amerika ülkelerinin büyük çoğunluğu tarafından olmak üzere cinsel yönelim ve cinsiyet temelli ayrımcılık açıkça bir insan hakları ihlali olarak tanınmakta ve bu ayrımcılıkla gerek anayasal gerekse yasal düzeyde mücadele edilmesine yönelik ciddi önlemler alınmaktadır.

Arjantin, Belçika, Kanada, İzlanda, Hollanda, Norveç, İsveç, Güney Afrika Cumhuriyeti ve İspanya gibi önemli sayıda ülke LGBT yurttaşlarını eşit yurttaşlar olarak tanımakta ve toplumun çoğunluğuna halihazırda sunulan hak ve özgürlükleri LGBT yurttaşları için de hayata geçirmeye yönelik adımlar atmaktadırlar.

3- Yeni Anayasa önyargılara değil gerçeklere dayalı olmalıdır.

Modern Tıp, Psikiyatri ve Psikoloji bilimlerinin en yüksek otoriteleri eşcinselliğin bir hastalık olmadığını açıkça ifade etmektedirler. Amerikan Psikiyatri Birliği 1973 yılında aldığı kararla eşcinselliği Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı’ndan çıkarmıştır. Psikiyatri Birliği’nin kararını Amerikan Psikoloji Birliği’nin 1975 yılında aldığı karar izlemiştir. Dünya Sağlık Örgütü ise 1990 yılından itibaren eşcinselliği Hastalıkların Uluslararası Sınıflamasından tamamen çıkarmıştır. 2001 yılında ise Çin Halk Cumhuriyeti’nde de eşcinsellik Mental Bozukluklarının Ulusal Sınıflaması’ndan çıkarılmıştır. Ülkemizde hala varlığını güçlü bir biçimde sürdüren eşcinselliğin hastalık olduğuna yönelik kanı yanlış bilgi ve önyargılardan kaynaklanmaktadır.

 

4- Yeni Anayasa hazırlık sürecinde toplumun hiçbir kesimi dışarıda bırakılmamalıdır.

Anayasa yazım süreci başından sonuna dek zamanındalık, kapsayıcılık ve şeffaflık ilkelerine uygun olarak yürütülmeli ve süreç içerisinde sivil toplum kuruluşlarından alınan görüşlere dair gerekçeli geri bildirim mekanizması oluşturulmalıdır.

Yeni anayasanın hazırlanış süreci; tüm siyasi partilerin, sivil toplum örgütlerinin, sendikaların, üniversitelerin, meslek örgütlerinin ve tüm yurttaşların katılımına açık olmalıdır. Anayasanın geniş bir toplumsal meşruiyet kazanması ve sivil demokratik niteliğinin gerçekleşmesi için tüm yurttaşların bireysel ve/veya örgütlü katılımı elzemdir. LGBT bireylerin ve örgütlerinin de diğer tüm kurum ve kuruluşlar gibi sürecin içerisinde eşit muhataplar olarak yer alması sağlanmalıdır.

Her ne kadar haklar, azınlık grubunun sayısal büyüklüğüne endekslenemeyecek olsa da LGBT nüfusu yaygın kanının aksine hiç de az değildir. Örneğin, Brezilya’da bulunan São Paulo Üniversitesi’nin 2009 yılında yaptığı Brezilya’nın 10 büyük şehrinde[3] gerçekleştirdiği araştırmaya göre, erkeklerin yüzde 7.8’i kendilerini eşcinsel; yüzde 2.6’sı ise biseksüel olarak tanımlamaktadır. Aynı araştırmada, kadınların yüzde 4.9’u kendilerini eşcinsel; yüzde 1.4’ü ise biseksüel olarak ifade etmektedir. Bu araştırmanın sonuçlarına göre, Brezilya’nın 10 büyük şehrinde erkeklerin yüzde 10.4’ü kadınların ise yüzde 6.3’ünün eşcinsel oldukları belirtilmektedir. Kaliforniya Üniversitesi Los Angeles Hukuk Fakültesi’nin Amerika Birleşik Devletleri’nin 10 büyükşehrinde yaptıkları araştırmanın sonuçlarına göre ise, örneğin New York şehrinde LGBT bireylerin oranı yüzde 6; San Diego’da yüzde 6.8; Atlanta’da ise yüzde 12.8 olarak verilmektedir. Türkiye için demografik verilerimiz olmasa da yukarıda gördüğünüz oranlar, Türkiye’nin büyükşehirlerinde yaşayan LGBT bireylerin ortalama oranları hakkında da size fikir verebilecektir.[4]

 

5- Yeni Anayasanın hazırlık sürecine katılımın ve özgürce görüş ifade etmenin önündeki tüm hukuki ve idari engeller kaldırılmalıdır.

Yeni anayasa sürecine yurttaşların, korkusuzca, eşit ve özgür katılımı için yasal düzenleme zorunludur. Yeni anayasa konusundaki hiçbir görüşün hukuki kovuşturmaya uğramayacağını garanti altına alacak yasal düzenlemeler yapılmalı ve/veya halihazırdaki kısıtlayıcı hükümler kaldırılmalıdır. İfade özgürlüğünü kısıtlayan pek çok yasa maddesinin bizatihi varlığı bile, bazı yurttaşların ve/veya kuruluşların görüşlerini açıklamaktan imtina etmelerine neden olabilecektir. Böyle bir durumdayken anayasanın geniş bir toplumsal mutabakat olarak meşruiyetini savunmak güç olacaktır.

 

6- Yeni Anayasa bireyin hak ve özgürlüklerini korumalıdır.

Yeni anayasa; devlet, ulus ve aileden önce yurttaşların bireysel hak ve özgürlüklerini koruyan bir anlayışa sahip olmalıdır. Yeni anayasa uluslararası insan hakları sözleşmeleriyle garanti altına alınan tüm hak kategorilerinin ulusal düzeyde karşılık bulmasını sağlayacak zemini oluşturmalı, hatta bu konuda açık hükümler içermelidir. Yeni anayasada özgürlüklere yönelik güvence normları açıkça belirtilmeli, kısıtlamalar istisnai olmalıdır. Bu kısıtlamaların, kesinlikle hakların özüne dokunacak veya bir grubu hedef alacak şekilde uygulanamayacağı açıkça belirtilmelidir. Olağanüstü hallerde bile Kişi Hak ve Özgürlüklerinin sınırlandırılması evrensel insan hakları hükümlerine uygun olmalıdır. Temel Hak ve özgürlüklerin pazarlık konusu yapılamayacağı ya da referandum gibi çoğunlukçu yöntemlerle kısıtlanamayacağı açıkça belirtilmelidir.

 

7- Yeni Anayasa’da devletin demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk devleti nitelikleri aynen korunmalı; ancak tüm bu öğeler evrensel anlamları ile tanımlanmalıdır.

Ülkemizin yeni anayasasının devletin demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk devleti niteliğini gerçek anlamda hayata geçirmeye imkan veren bir ruh taşıması gerektiğine inanmaktayız. Devletin demokratik niteliği anayasal demokrasiye gönderme ile netleştirilmeli; laik niteliği devletin her türlü dine, inanca ve inançsızlığa eşit mesafede olduğu ilkesiyle belirginleştirilmeli; sosyal niteliği ise devletin mülkiyetsizleri ve emekçileri korumak ve gözetmek ile yükümlüğü olduğu ifade edilerek netleştirilmelidir.

 

8- Yeni Anayasa cinsiyetler arası eşitlik idealine dayalı olmalıdır.

Yeni Anayasa erkek-egemen bir anlayıştan uzak, kadınların ve LGBT bireylerin eşit yurttaşlar olarak kabul edildiği bir anlayışla yazılmalıdır. Özellikle kadınların sürece katılımı ve karar alma mekanizmalarındaki eşit temsili hayati önemdedir. Yeni Anayasa kadınlar ve erkekler arasındaki mevcut dengesizliği önlemek için devlete ve kurumlara pozitif yükümlülükler getiren bir anayasa olmalıdır. Pozitif ayrımcılık, kadınları, LGBT yurttaşları ve diğer dezavantajlı grupları (örn. engelliler) koruyup kollamak yaklaşımı ile değil, eşit yurttaşlar olarak gören bir şekilde; mevcut dengesizliği eşit yurttaşlığın inşası amacıyla gidermek için kullanılan bir ara mekanizma olarak kurgulanmalıdır.

 

9- Yeni Anayasa sosyal hakları birey temelli olarak güvence altına almalıdır.

Yeni anayasada devletin sosyal niteliği ve yurttaşlarına karşı sorumluluğu; barınma, eğitim, asgari ücret, emeklilik, sağlık hizmetlerine erişim, sosyal hizmetler, ulaşım, sosyal yardım/gelir desteği politikaları, ekolojik dengesi korunan bir çevrede yaşama hak alanlarında açıkça ifade edilmelidir.

Tüm sosyal politikaların yurttaşlar arasında herhangi bir ayrım gözetmeksizin ve eşit yurttaşlık temelinde kurgulanması gerektiği vurgulanmalıdır.

 

10- Yeni Anayasanın eşitliği düzenleyen maddesinde "cinsel yönelim" ve "cinsiyet kimliği" ibareleri açıkça yer almalıdır.

Yeni anayasada eşitliği düzenleyen maddede "cinsel yönelim" ve "cinsiyet kimliği"; cinsiyet, etnik kimlik, din ve vicdan, siyasi düşünce, dil, engellilik, medeni hal, yaş gibi diğer ayrımcılık kategorileri arasında yer almalıdır. Bu talep Türkiye’de LGBT birey ve örgütlerinin ortak anayasal talebidir. Bununla; kamu idaresi ve yargı uygulamalarında yaşanmakta olan ayrımcılığın önüne geçmeye büyük katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

 

11- Yeni Anayasa "genel ahlak" gibi soyut kavramları içermemelidir.

Yeni Anayasada Temel Hak ve Özgürlükler; "genel ahlak", "adap", "kamu düzeni" gibi referanslarla sınırlandırılmasına imkan veren ibareler bulunmamalıdır. Çünkü bu kavramlar herhangi bir netliğe sahip olmamakla birlikte önyargılar çerçevesinde yorumlanmakta; toplumda ayrımcılığa maruz kalan kadın ve LGBT bireylerin aleyhinde sıkça kullanılmakta, örneğin LGBT örgütlerine yönelik açılan kapatma davalarında dayanak olarak kullanılabilmektedir.

12- Yeni Anayasa özel hayatın dokunulmazlığını garanti altına almalıdır.

Devlet değil yurttaş odaklı bir anayasa için özel hayatın dokunulmazlığının garanti altına alınması zaruridir.

Hiçbir bireyin kendi iradesi dışında cinsel yönelimini ve cinsiyet kimliğini açıklamak mecburiyetinde bırakılmaması gerektiği ilkesinden hareketle, yeni anayasanın bireylerin özel hayatlarının gizliliği ile ilgili güçlü bir madde içermesi elzemdir. Bu madde konut ve haberleşme güvenliğini de içermelidir.

 

13- Bağımsız Ulusal İnsan Hakları Kurumu, anayasal özerk bir kurum olarak düzenlenmelidir.

Bağımsız ulusal insan hakları kurumu anayasal bir temele dayanarak kurulmalı, bu kurumun görev alanı ve yetkilerinin cinsel yönelim ve cinsiyet kimliğini içermesi sağlanmalıdır. Bu kurumun oluşturulması, yürütmesi ve denetlenmesi sürecine LGBT hak örgütleri dahil olmak üzere, sivil insan hakları kurumlarının katılımı sağlanmalı, denetleme mekanizmaları hukuki normlara bağlanmalıdır.

 

14- Yeni Anayasa sığınmacı, mülteci ve göçmenleri de gören bir anayasa olmalıdır.

Yurttaşlar kadar sığınmacı, mülteci ve göçmenler de bu ülke topraklarında birlikte yaşamaktan dolayı toplumsal mutabakat olarak varsayılan anayasa yapım sürecinin paydaşlarıdırlar. Mutlaka bu toplumsal kesimlerin de hakları anayasada güvence altına alınmalıdır; mülteci ve göçmenlere tanınan haklarda da herhangi bir ayrımcılık yapılmayacağı belirtilmelidir.

 

 

Adres: Asmalı Mescid Mahallesi Kallavi Sokak Emin Han: No:10/4 Beyoğlu
T: 0 212 292 48 02 GSM: 0 542 664 20 76 E-posta: spod.iletisim@gmail.com

---