06/04/2011 | Yazar: Kıvanç Tanrıyar
Bazılarına göre her şey, bebek “Fetüs Çatalı”nda şekillenirken başlıyor, bir “testosteron marinasyonu” ile bazıları “agresif” erkek oluyor, pa
Bazılarına göre her şey, bebek “Fetüs Çatalı”nda şekillenirken başlıyor, bir “testosteron marinasyonu” ile bazıları “agresif” erkek oluyor, payına şefkat, ilgi, güler yüz anlamına gelen iletişim becerisini sağlayan nöronlar düşenler ise kadın. Cordelia Fine, Toplumsal Cinsiyet Yanılsaması’nda bu mitolojiyi bir olgu olarak meşrulaştırmaya çalışan tüm kurumsal yapıların yapısını sosyal psikoloji, sosyoloji, bilişsel psikoloji gibi çok çeşitli disiplinlerden faydalanarak, söküyor.
Cordelia Fine, toplumsal cinsiyetin nasıl inşa edildiğini sorgularken üç koldan ilerliyor. İlk olarak, tabiri caizse nörolojik farklılık, “doğal” üstünlük masallarıyla erkeğin yetişkinliğe adım atarken, iş hayatında ve ev içinde kadının ensesine basa basa nasıl ilerlediğini ve toplumun buna nasıl bir iklim sağladığını gösteriyor. İkinci kısımda, bu mitolojinin kendini bilim olarak sunan ve medya tarafından desteklenen nörobilim ve popüler bilim tarafından meşrulaştırılma biçimlerinin, 19. yüzyılda kadın ve erkek kafatasını ölçüp karşılaştırarak aynı sonuçlara varan, bugün alay konusu bilim dallarından bir adım öteye ilerlemediklerini kanıtlıyor. Kadının payına düşen “en iyi ikinci” söylemiyle yüzleştikten sonra, son olarak, kadın ve erkek cinsiyet 
normunun başlı başına ne kadar sorgulanmaya açık olduğunu gösteren hassas alanlara, yani çocukluk ve çocuk eğitimine, el atıyor. Babanın erkek çocuğuna Barbie oynamayı yasakladığı, annenin kızı bir gün pembe giymeye karar verdi diye “biyolojik cinsiyet diye bir şey var ama bundan kaçınamayız” söylemine geri çekildiği geleneksel dünyada, deneylerin oyuncaklardaki toplumsal cinsiyet kodlarıyla azıcık oynadığında çocukların toplumsal cinsiyet rollerinin nasıl eğilip bükülebildiği ile ilgili deneyleri aktararak, doğuştanlık söylemini zorluyor. Kısacası, hem kadının maruz kaldığı eşitsizliğin şiddeti rafine edilmiş alanlarıyla yüzleşmekten hem de toplumsal cinsiyet normativitesini sorgulamaktan zevk alanların okumak isteyebileceği bir kitap.
normunun başlı başına ne kadar sorgulanmaya açık olduğunu gösteren hassas alanlara, yani çocukluk ve çocuk eğitimine, el atıyor. Babanın erkek çocuğuna Barbie oynamayı yasakladığı, annenin kızı bir gün pembe giymeye karar verdi diye “biyolojik cinsiyet diye bir şey var ama bundan kaçınamayız” söylemine geri çekildiği geleneksel dünyada, deneylerin oyuncaklardaki toplumsal cinsiyet kodlarıyla azıcık oynadığında çocukların toplumsal cinsiyet rollerinin nasıl eğilip bükülebildiği ile ilgili deneyleri aktararak, doğuştanlık söylemini zorluyor. Kısacası, hem kadının maruz kaldığı eşitsizliğin şiddeti rafine edilmiş alanlarıyla yüzleşmekten hem de toplumsal cinsiyet normativitesini sorgulamaktan zevk alanların okumak isteyebileceği bir kitap.Toplumsal Cinsiyet Yanılsaması
CORDELIA FINE
Çeviri: Kıvanç Tanrıyar / Sel Yayıncılık
Etiketler: kültür sanat
