22/09/2015 | Yazar: Kaos GL
Akşama sarmanı yap. Ama sakın ola kalın sarmayasın. Küçük parmak kadar olacak. Yoksa...
Elif Yonat Toğay’ın Kibele rumuzuyla 10. Kadın Kadına Öykü Yarışması’nda yer alan öyküsü: Akşama sarmanı yap. Sarımsaklı yoğurtla. Musa sever. Sen sevmesen de olur. Ama sakın ola kalın sarmayasın. Küçük parmak kadar olacak. Yoksa...
Sabah kalk. Kahvaltıyı hazırla. Çocukları uyandır. Hazırla. Okula gönder. Sonra Musa'yı kaldır. Çayını koy. Kahvaltısını ver. Sabah sabah onun lanet suratını çek. Çıkana kadar kırk kusur bulur. Ne yapsan beğenmez. Hakaret üstüne hakaret. Sen sus. Sırf "he," de. "Haklısın," de. Sonunda güç bela dükkâna yolla. Sen olmasan bütün gün yatar. Anca akşam oldu mu kalkar, üç beş lokma zıkkımlanır, doğru kahveye. Dükkân, ev, ocak umurunda mı? Hazır mezarın ölüsü... Bunlar yetmez, dayak, kötek de cabası... Kâh pastırmanı çıkarır, kâh ümüğünü sıkar. Hele ayranı kabarmaya görsün... Cehennem kütüğü olasıca!
Bunları düşündükçe, "Ah, aptal kafam," de dur. "Nerden kaçtım bu mendebura!" Bu saatten sonra ne kadar ahlasan da fayda yok. Ana yok, baba yok. Ağabeyler desen, şeytan görsün suratlarını! Güvenecek tek Allahın kulu yok. Ne yapacaksın? Dayanacaksın. Çocuklar var. Parmak kadar. Ah, okusalar... adam olsalar... analarını kurtarsalar şu Allahın belasından. Analarını boş ver, onlar kurtulsun yeter. Ya sabır...
Evde yalnızsın. Oturmak yok. Başta ortalık toplanacak. Sonra bulaşık var. Yemek var. Ama önce... Saat onu vurdu mu, tren sesini duyarsın. Her gün. Öteden kulağına çalınır. Olduğun yerde durakalırsın. O ses... Ah o ses... En güzel türküden de güzel. Çıt çıkarmadan kulağını açarsın. İçin titrer. Başın döner. Bavulunu kapıp o trene koşmak... Bavulsuz da olur ya... O trende olmak... Kaçmak... Kurtulmak... Bazen cama çıkarsın. Bazen kapıya... Adımını atsan... Koşsan... Trene atlasan... Başka memlekete varsan... Başka hayat... Başka sen... Etrafı kolaçan edecekken ossaat çocuklar düşer usuna. Masumcuklar. Dünya başına yıkılır. Yıkılmasın. "Hayal," de geç. Güzel hayal. O kadar. Çok önceden olsa olurdu. Olur muydu essah? Olsa n'olacak? Artık olmaz. Olamaz. Anasın sen. Analığın kadınlığına ağır basar. Her türlü kahra göğüs germeye mecbursun. Kapa camı, kapıyı. Kıçının üstüne otur. Akşama sarmanı yap. Sarımsaklı yoğurtla. Musa sever. Sen sevmesen de olur. Ama sakın ola kalın sarmayasın. Küçük parmak kadar olacak. Yoksa...
*Siz de öykü, yazı ve deneyimlerinizle KaosGL.org’un kadın sayfasında yer almak isterseniz kadin@kaosgl.org adresine mail atabilirsiniz.
Etiketler: kadın
