07/10/2015 | Yazar: Kaos GL
"Sevdiğin işi yap, hem de gururla. Yarasa kadınlar ülkesine inat"
Ernur Yanbastıoğlu’nun Piaff rumuzuyla 10. Kadın Kadına Öykü Yarışması’nda yer alan öyküsü: "Sevdiğin işi yap, hem de gururla. Yarasa kadınlar ülkesine inat"
― Arı kovanı gibi mekan, oturmasak mı Alper?
― Hafta sonu her yer aynıdır Leyla. Alış Ankara'nın kalabalığına.
― Öyle diyorsan... Bak şurada kuytu köşe bir yer var, birbirimizi duyalım bari. İki lafın belini kırmayalı yıllar geçti. Sahi lise biteli kaç yıl oldu?
― Altıyı geçti. Demek sen de verdiğin sözü tutmayalı o kadar olmuş.
― Geldiğimde hep sınava girip döndüm. Yaza geliyor ya bizim konservatuar sınavları da... Tatildesindir diye aramadım.
― Neyse, öyle olsun bakalım. Buna da şükür. Tutturdun şan diye, sonuna kadar çalıştın. Azmine hayranım doğrusu.
― Annem görebilseydi keşke. En çok o istemişti.
― Görüyordur, merak etme. Nasıl yani, en çok o istemişti? Genelde aileler karşı çıkar. Yanlış anlama lütfen, derler ya adamakıllı mesleğin olsun diye.
― Babamın hâlâ gönlü yok da annem "Kadın kıymetlidir, hele de kadın sesi en kıymetlisi..." derdi. "Sevdiğin işi yap, hem de gururla. Yarasa kadınlar ülkesine inat," diye de eklerdi.
Sessizlik çöktü. Alper anlamaya çalışıyordu belli, kaşlar kalkık. Camdan dışarı dalmıştı. Bölmek istemedim beyin fırtınasını. Garsona bakmak için döndüm, mekândaki herkes ona eşlik ediyordu sanki. Çözememiş olacak ki annemin ne demek istediğini, en kolay ama en can acıtıcı benzetmeye gitti dili.
― Bu ne sessizlik! Birinin kızı oldu herhalde.
― İşte, dedim Alper. Ters köşe oldun şimdi.
Ne olduğunu anlayamayan, boş gözlerle baktı. Sessizce, gözleriyle yardım istedi.
― Çıt çıkmayınca kimseden, birinin kızı oldu, diye neden denir biliyor musun? Erkek çocuğunun doğum haberi bayram sevinci gibi yayılırken etrafa, kız çocuğunda ölüm sessizliği vardır. Erkek adam erkek çocuk doğurtamamıştır. Kız çocuğu dediğin en fazla iş gücüdür, o da biter evlenip gidince. Ne para getirir ne soyu sürdürür. Boşa boğaz... Yasın sessizliğidir anlayacağın.
― Bilmiyordum. Doğar doğmaz düşman olmuşuz kadına.
― Bu yüzden "yarasa kadınlar ülkesi" derdi annem. Farkımız, sesimizi avlamak için değil av olmamak için kullanmamız. Çığlığımız dönüp dolaşıp kendimize geliyor. İnsanlar duymuyor. Sesimiz gözümüz, kulağımız, burnumuz... Savunmak, daha çok sakınmak için kulak kabartıyoruz. Adım dinliyoruz, küfür işitiyoruz, ıslık duyuyoruz. Ses, her anlamda kıymetlidir bizim için.
― Hiç böyle düşünmemiştim. Haklısın, kadının sesi sadece taciz edilince çıksın isteyenlerin topraklarında yaşıyoruz. Çığlığınızı duyalım isteyenlerin, kahkahanızı değil.
― En çok erkeğin sesi çıksın isteyenlerin...
― Kadına içelim o zaman, kadın sesine!
― Sessiz çığlıklarımıza değil; haklı haykırışlarımıza!
*Siz de öykü, yazı ve deneyimlerinizle KaosGL.org’un kadın sayfasında yer almak isterseniz kadin@kaosgl.org adresine mail atabilirsiniz.
Etiketler: kadın
