17/07/2008 | Yazar: KAOS GL
‘Yükseldik, yükseldik, ve… / Kuyudan çıktık. / Gördüm ki binlerce yıldız hala orada / Işıl ışıl yanıyorlar / Beni yıldızların arasına çıkarmasını istedim yıldızımdan Peki dedi. / Çıkardı beni karanlık ama yıldızların ışık saçtığı gökyüzüne Baktım, gördüm, hissettim ışığı… / Yüreğim kıpırdadı’ Bilge Önal’ın kaleminden.
‘Yükseldik, yükseldik, ve… / Kuyudan çıktık. / Gördüm ki binlerce yıldız hala orada /
Işıl ışıl yanıyorlar / Beni yıldızların arasına çıkarmasını istedim yıldızımdan Peki dedi. / Çıkardı beni karanlık ama yıldızların ışık saçtığı gökyüzüne Baktım, gördüm, hissettim ışığı… / Yüreğim kıpırdadı’ Bilge Önal’ın kaleminden.
KAOS GL - 17/07/2008
Bilge Önal - Ankara
Karanlık benim yuvam.
Karanlıkta rahatım, huzurluyum…
Bir zamanlar yıldızlar vardı karanlığımda Kayboldular sonradan…
Karanlığım kapkara dipsiz bir kuyu gibi oldu Bir köşesine sindim kuyunun Hareket etmedim hiç Korktum oraya buraya çarpmaktan Yaralanıp berelenmekten Ama kendim açtım yaralar Bedenimde, ruhumda Acılar içinde kıvrandım Sığındığım köşede Tek başıma Aç, sevgisiz, umutsuz, ürkek Yine de ölüm hep uzak oldu.
Hep kuyudan yıldızlı karanlığıma çıkacağımı hissettim derinlerde Bekledim.
Ve bir gün bir yıldız düştü kuyuma
Pırıl pırıl, soğuk ama sıcak
Yaklaştım ona önce ürkerek
Sonra tanıdım onu.
Oydu…
O benim yıldızımdı.
Beni kuyudan çıkaracak yıldız
Sarıldım ona sımsıkı
O da beni sardı sarmaladı
Sonra yükselmeye başladık
Yükseldik, yükseldik, ve…
Kuyudan çıktık.
Gördüm ki binlerce yıldız hala orada
Işıl ışıl yanıyorlar
Beni yıldızların arasına çıkarmasını istedim yıldızımdan Peki dedi.
Çıkardı beni karanlık ama yıldızların ışık saçtığı gökyüzüne Baktım, gördüm, hissettim ışığı…
Yüreğim kıpırdadı
Damarlarımdaki kan coşkuyla aktı
Yıldız denizinde yüzdüm
Gözlerimde yıldızların ışığı dans ederken Yüzümde gülümseme, gözlerimde hep ışık vardı.
Karanlığımda…
Sonra…
Sonra yıldızım beni bırakıverdi
Şaşırdım, dur gitme dedim
Dinlemedi
Hızla düşmeye başladım
Ve çakıldım yere
Parçalandı sanki bedenim
Öyle büyük bir acı,
Öyle derin bir yalnızlık aldı coşkunun yerini Kalkmaya çalıştım Kalktım ve yukarı baktım
Yıldızlar hala orada Neşe içinde ışıldayıp göz kırpıyorlardı Bana aldırmadan…
Karanlığımda, üzerimde yıldızlar
Tek başımayım gene.
Gözlerimden yaşlar akıyor
Ve yanımda yerde yatan bir kuşu fark ediyorum Ölü bir kırmızı kuş…
Kalbi atmıyor artık, nefes almıyor
İşte o anda ruhum bedenimi terk ediyor
Kırmızı kuş yerde yatarken
Ruhum uçarak uzaklaşıyor
Yıldızların arasından, onları umursamadan geçip gidiyor.
Etiketler:
