Yönelim Değil Tercih Rehberi – Berçem’in Dicle’si

Cinsel yönelimizi ve cinsiyet kimliğimizi kendimiz seçmesek de nasıl ve nerede eğitim alacağımızı bir yere kadar kendimiz seçebiliyoruz. ‘Hayatınızın seçimi’ midir bilinmez ama üniversiteli olmadan önce iki defa düşünmekte fayda var. Zira fizikçi Albert Einstein boşuna “öğrenmemi engelleyen tek şey eğitimim,” dememiş.

 

Üniversite tercih rehberlerinin tanıtım kataloğu sıkıcılığını bir kenara bırakıp mevzubahis okulları derslere girip çıkmış, kampüste birasını yudumlamış, sıkıntıdan “okulu bırakıp Tibet’e mi kaçsam?” diye hayallere dalmış kanlı canlı öğrencilerden, mezunlardan ve terklerden dinleyelim dedik.

 

Dicle Üniversitesi’ni, Devlet Konservatuarı Ses Eğitimi Bölümü’nü bu yıl bitirmiş Berçem Demir’den dinleyelim:

 

Ben tamamen istediğim bölüme gittim; fakat başıma geleceklerin asla farkında değildim.

Sevdiğim tek şey, okulun Amed’de, Kürdistan’da olması. En sevmediğim şey, üniversite yönetimini cemaatin ele geçirmiş olması.

 

Kampüs ortamı oldukça klasik, çok kaliteli bir öğrenci portföyü beklemeyin. Ha geneli çok siyasîdir, apolitik değillerdir. Kantinlerde bahçelerde falan konuşulan konular hep gündemle ilgili, BDP ve vekilleri ile ilgilidir, benim bölümüm hariç.

 

Okulun LGBT’ler için tercih edilmesi ciddî bir hatadır. Kürdo Diyarbakırlı erkekler çok ilginizi çekiyor biliyorum; ama tercih etmeyin çünkü üniversite yönetimi çok homofobik ve cinsiyetçi, öğrenciler de öyle. Bendeniz LGBT üzerine katıldığım bir yayın yüzünden gayrıresmî olarak okul konserlerinden men edildim mesela.

Okulun eğitiminden memnun kalmadım dersem yalan olur. Konservatuar bölümü için söylüyorum, bölümümüzde hâlâ bir prof yok çünkü henüz 7 yıl önce açılmış bir bölüm; fakat alanlarında başarılı hocalar var. Diğer bölümler daha eski, yerleşmiş. O bölümlerde başarılı proflar, doçlar falan var.

Yurt ve yemekhane oldukça iyi, haklarını yemeyelim. Yeni yurtlar yapıldı, hakikaten çok konforlu. Kocaman bir alanda yapıldı, site gibi bahçesi, spor salonu, kafesi falan var. Şehre uzak kampüs tarafında; fakat rahat edersiniz. Yemekhane yemekleri fena değil. bir kere fiyat olarak çok uygun, 1.50 lira. Tabldotlarda veriliyor zaten; ama kafanızı yemek veren ablaya eğip “abla bir bol kepçe daha koysan, çok açım” derseniz asla hayır cevabıyla karşılaşmazsınız. Okul devlet üniversitesi olduğu için burs imkânı pek yok açıkçası; fakat zaten Diyarbakır’da çok paraya ihtiyacınız yok. Aç kalmazsınız merak etmeyin şehir ucuzdur ve Kürtler fazlasıyla paylaşımcıdır. İş imkânına gelince bu bölümünüze ve kişisel başarınıza çok bağlı. Diyarbakır sürekli gelişen ve yatırım yapılan bir şehir haline geldi.

Okulun bulunduğu şehir Diyarbakır son derece tarihî yapıları, hanları, siyasî duruşu ile egzotik bir şehir gibi gelse de, kapalı bir toplum, LGBT’ler için yaşaması zor bir yer.  Topluma aykırı, toplumdan farklı bir dış görünüşünüz varsa sokakta yürürken herkesin bakışlarına alışmalısınız. Önemli bir LGBT derneği var Diyarbakır’da, bu anlamda çalışmalar yapabilirsiniz rahatlıkla. Çünkü parti ve tüm STK’lar çok destekler; fakat tabana, sokağa indiğinizde durum biraz değişiyor; fakat koli sıkıntısı çekmezsiniz anacım. 

 

Tercih rehberini elime alsam kesinlikle Dicle Üniversitesi’ni tercih etmezdim, bu net. Fakat orada doğup büyümüş biri olarak söylüyorum: 23 yıl Amed için çok fazla bir zaman. Eğer başka bir yerde doğup büyümüşseniz ve iyi denecek bir bölüm geliyorsa Diyarbakır havasını tatmakta fayda var, hele ki politik bir bireyseniz daha bir düşünebilirsiniz. Kısaca özetlersem, artıları da eksileri de oldukça ağır ve yan yana bir şehir ve üniversite, gerisi size kalmış canlarım, öpüyorum hepinizi!