Yönelim Değil Tercih Rehberi – Clement’in Boğaziçi’si

Cinsel yönelimimizi ve cinsiyet kimliğimizi kendimiz seçmesek de nasıl ve nerede eğitim alacağımızı bir yere kadar kendimiz seçebiliyoruz. ‘Hayatınızın seçimi’ midir bilinmez ama üniversiteli olmadan önce iki defa düşünmekte fayda var. Zira fizikçi Albert Einstein boşuna “öğrenmemi engelleyen tek şey eğitimim,” dememiş.

 

Üniversite tercih rehberlerinin tanıtım kataloğu sıkıcılığını bir kenara bırakıp mevzubahis okulları derslere girip çıkmış, kampüste birasını yudumlamış, sıkıntıdan “okulu bırakıp Tibet’e mi kaçsam?” diye hayallere dalmış kanlı canlı öğrencilerden, mezunlardan ve terklerden dinleyelim dedik.

 

Boğaziçi Üniversitesi’ni, bu yıl Çeviribilim Bölümü 1. sınıfı bitiren Clement Zenith’ten dinleyelim:

 

Küçüklüğümden beri ne olmak istediysem (ebeveynlerimizce adam akıllı görülen meslekleri kastediyorum) şu an okuduğum okulda olsun istedim. Küçükken dansçı olmaktan sonra bir ara tercüman olmak aklımdan geçmişti, daha sonra matematiğe yatkınlığımdan ötürü öğretmenlerim beni sayısal bölümlere yönlendirmeyi kafalarına koymuştular. Bir şekilde gaza gelip zamanında endüstri, matematik ve genetik mühendisliği bölümlerini düşündüm. Sonra dedim ya ben ne yapıyorum, benim işim dille; küçüklükten beri matematikten daha yatkın olduğum şey dil. O yüzden lisede yabancı dil bölümünü seçtim. Lisenin neredeyse başından beri de şu anda okuduğum bölümü/okulu düşlüyordum. Tabi başıma geleceklerimden haberdar mıydım? Ne yazık ki hayır. Aman ha korkutmak gibi olmasın, sadece tercümanlık pek de bana göre değil diye düşünüyorum, birinci senemi tamamlamışken.

 

Okulumda en çok sevdiğim şey gerçekten farklı birçok insan olması. Ne kadar zaman zaman can sıkıcı olsalar da bu farklılık gerekebiliyor. Sevmediğim şeyler de bazı zeki olarak görülen öğrencilerin (belki de öyle görülmüyorlar, bilmiyorum) fobik söylemlerde bulunması.

 

Kampus ortamı inanılmaz. Gerçekten öyle. Kampusta çok rahatsınız açıkçası, burada akademinin özgürlüğünü hemen fark ediyorsunuz.

 

Okulum LGBT bireyler için kesinlikle tercih edilesi bir yer, ki benim de üniversite seçerken kriterlerimden biri buydu. Eğer gelebilme şansları varsa kesinlikle tercih edecekleri yer burası.

 

Okuduğum bölüm (çeviribilim) Türkiye’de pek gelişme olanağı bulmuş değil, bu yüzden hocalarımdan ötürü hayal kırıklığı yaşadığımı söyleyebilirim. Ve büyüklerimizin dediğine göre artık eski Boğaziçi yok. Tabi (genel olarak) memnun muyum? Kesinlikle. Boğaziçi’nin öğrencilerine sağladığı, farklı bölümlerden ders alabilme hakkı benim için gerçekten büyük bir şey, ki okuduğum 2 dönemdir de eğilimim olan konular hakkında dersler aldım.

 

Okulun yurdunda kaldım, bir süre daha kalacağım gibi duruyor. Yurtlar çok da kötü değil. Yemekhanemiz kötü, ama çok ucuz. Burslara başvurmadığımdan olsa gerek, herhangi bir bursum yok. İş imkânı olarak da burada kendi imkânınızı kendiniz yaratabiliyorsunuz ve bu harika bir şey.

 

İstanbul’dan bahsetmeme gerek var mı?  Gençliğin tam anlamıyla yaşanabileceği bir şehir.

 

Bir daha doğsam yine yaparım derler ya, ben de aynı şekilde, tekrar tercih yapacak olsam şimdiki okulumu ve bölümümü seçerim.