Yönelim Değil Tercih Rehberi – ODTÜ Kuzey Kıbrıs Kampusu

Cinsel yönelimimizi ve cinsiyet kimliğimizi kendimiz seçmesek de nasıl ve nerede eğitim alacağımızı bir yere kadar kendimiz seçebiliyoruz. ‘Hayatınızın seçimi’ midir bilinmez ama üniversiteli olmadan önce iki defa düşünmekte fayda var. Zira fizikçi Albert Einstein boşuna “öğrenmemi engelleyen tek şey eğitimim,” dememiş.

 

Üniversite tercih rehberlerinin tanıtım kataloğu sıkıcılığını bir kenara bırakıp mevzubahis okulları derslere girip çıkmış, kampüste birasını yudumlamış, sıkıntıdan “okulu bırakıp Tibet’e mi kaçsam?” diye hayallere dalmış kanlı canlı öğrencilerden, mezunlardan ve terklerden dinleyelim dedik.

 

Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) Kuzey Kıbrıs Kampusu’nu, Bilgisayar Mühendisliği bölümünden ismini vermek istemeyen bir son sınıf öğrencisinden dinleyelim:

Ben üniversite tercihimi yaparken biraz bilinçsizdim. Neresi gelirse gelsin gitmem gerekiyor diye düşünüyordum. Annem tercih rehberini karıştırırken ODTÜ Kıbrıs’a kampus açmış, yazmak ister misin dedi. Biraz düşününce mantıklı geldi, sonuçta puanım ODTÜ’ye yetmeyecekti ama bir şansım daha vardı. Bütün mühendislik programlarını sırayla yazdım. Bilgisayar mühendisliği geldi. İyi ki gelmiş. Yazarken hiçbir bilgim yoktu bölümle alakalı, yaşayarak öğrendim ve çok sevdim. Bu sene bir aksilik olmazsa bitiriyorum, geriye dönüp baktığımda iyi ki annem denk gelmiş diyorum.

 

Okulla alakalı en sevdiğim şey kampus ortamı oldu. Ben okula geldiğimde 1500 öğrenci vardı, şu an ise 2000’e yaklaştı bu sayı. Küçük bir aile gibiyiz, akademisyenler, okul çalışanları ve öğrencilerin neredeyse %80’i kampusta yaşıyor. Bu durum da kampusun sürekli canlı kalmasını sağlıyor, öğrencilerin sosyalleşmesine yarıyor ve hocalarla da ilişkimizi canlı tutuyor. İki kere gördüğün insana arkadaşınmış gibi bakıyorsun. Sevmediğim şey ise okulun bıkkın öğrencileri. Sürekli kampusun “imkânsızlıklarından” şikâyet eden arkadaşlar var. Kampusun biraz izole bir yerde olduğu doğrudur, Kıbrıs da öyle Türkiye’nin büyük şehirleri gibi hareketli değildir. Ama ben insanın kendi imkânlarını yaratabileceğine inanıyorum. Sürekli “ay sıkıldım, vay daraldım” diyen okul arkadaşlarıma sinir oluyorum.

 

Ben bir üstteki soruda anlatmışım azıcık kampus ortamını, dur ben burada öğrenci topluluklarından bahsedeyim. Zaten kampus hayatının en önemli bileşeni öğrenci topluluklarıdır. 2005’te kuruldu ODTÜ KKK, nispeten yeni bir kampus sayılır. Hal böyle olunca okulun her şeyini biz, öğrenciler yaptık. Tiyatro yapmak istedik topluluk kurduk, yönetmeni, ışıkçısı bizdik, dekorları biz tasarladık, boyadık. Fotoğrafçılıkla ilgilenen topluluk kurdu, stüdyosunu yarattı. Müzik ile ilgilenenler gruplar kurdu, konserler verdi. Kısacası hemen her ilgi alanına hitaben bir topluluk bulmak mümkün okulda.

 

LGBT’ler için bence tercih edilesi bir yer, Türkiye’deki birçok okuldan iyi, Kıbrıs üniversitelerinin en iyisi diyebilirim. Öğrencilerden illa ki homofobik arkadaşlar vardır; ama çoğunlukta olduklarını düşünmüyorum. Hocalar için de aynı şeyi söyleyebilirim. Yönetimin tutumu negatif değil; ama pozitif de değil bence. Neticede hâlâ resmi bir LGBT topluluğu yok; ama bizim kurduğumuz METU Rainbow inisiyatifi var. Hiç birimiz okulda açık olmadığımız için faaliyetlerimizi sosyal medyadan yürütüyoruz. Kendini yalnız hisseden, kabullenme sürecinde olan arkadaşlara yardım etmek için bir mail adresi aldık, konuşmak, derdini anlatmak isteyenler anonim olarak bize ulaşsınlar diye. Okulun çeşitli yerlerine de sticker’lar yapıştırdık. Sonra bunun uygulanabilirliğinin kısıtlı olduğunu fark edince sosyal medyada hesaplar açtık. Bize ulaşmak isteyen oradan ulaşsın diye. Yararlı da oldu. Sticker’lardan kapısına asmak için isteyen hocalar oldu, öğrencilerden destek mesajları da aldık.

 

Okulun eğitimi çok iyi bence, ODTÜ eğitimi alıyoruz. Hazırlık sınıfında müfredat ve sınavlar birebir aynı. Lisans programlarında da müfredat aynı ancak sınavları farklı hocalar hazırlıyor. Tüm ders programları Ankara Kampusu’ndaki bölümlerden onaylı, hoca alımlarını da Ankara Kampusu yapıyor. Genç ve dinamik bir kadro var. Hocalar derste değillerse ofislerindeler ve her türlü sorunumuzda yardımcı oluyorlar. Öğrenci nüfusu az olduğu için sınıflar tenha, hocalar öğrencilerle birebir ilgileniyor. Her 12 öğrenciye bir öğretim üyesi düşüyor, bu diğer üniversitelerde yakalanamayacak bir oran.

Kampus içinde dört yurt var. Bunlardan üçü okulun yurtları, biri ODTÜ Geliştirme Vakfının (EBİ) yurdu. Hâlâ öğrenci sayısından fazla yatak kapasitesi var. İnternet, su, elektrik ücretleri yurt ücretine dâhil, bu büyük bir rahatlık. Dersliklere en fazla 5 dakika yürüme mesafesi bu da çok büyük bir artı. 2, 3, 4 kişilik odalar mevcut, konforuna göre de ücreti değişiyor.

 

Yemekhane ben okula geldiğimden beri okulda sorun. Bir türlü düzelemedi. Yemekler Kıbrıs şartlarında ucuz, Türkiye şartlarında pahalı ama nereyle karşılaştırırsanız karşılaştırın lezzetsiz.

 

Burs ve iş imkânları çok iyi, şöyle ki okulun öğrenci asistanlığı kadroları var. Kütüphane, Bilgi-İşlem, Kurumsal İletişim vb. birimler öğrencileri işe alıyor ve çalışmanız karşılığında saatlik ücret ödüyor. Bunun yanında ihtiyaç bursu ve başarı bursları var. İhtiyacınız dâhilinde okul burs veriyor ya da ortalamanız 3,00/4,00 ve üstü ise aylık ödemeler var.

 

Şehir olarak bilemem ama Kıbrıs LGBT’lerin rahatça yaşadığı bir yer. Hoş, eşcinsellik yasalarca yasak ama sosyal yaşam olarak Türkiye’nin birçok yerinden daha rahat. Yönelimini açıkça yaşayan birçok LGBT tanıdığım var. Türkiye’de böyle arkadaşlarımın sayısı çok az Kıbrıs’a kıyasla.

                                                            

Tekrar tercih yapacak olsam, hangi kampus olduğu fark etmez, yine ODTÜ’yü seçerdim. Ama mühendislik programlarından birini seçmezdim, okuması çok zor. Bölümümden çok memnunum ama tekrar okumak istemezdim. Sosyoloji gibi okuması eğlenceli bir bölüm okumak isterdim.

 

Yönelim Değil Tercih Rehberi – Clement’in Boğaziçi’si