03/01/2010 | Yazar: Bahadır Ural

2002'de, Arjantin, bölgesindeki eşcinsel sivil birlikteliklere izin veren ilk ülke olduğu zamanlarda, lezbiyen, gey, biseksüel ve transgender (LGBT) hakları tartışmalarında en ö

Arjantin'de Eşcinsel Evlilik Tartışmaları Geri Dönüyor  Kaos GL - LGBTİ+ Haber Portalı

2002'de, Arjantin, bölgesindeki eşcinsel sivil birlikteliklere izin veren ilk ülke olduğu zamanlarda, lezbiyen, gey, biseksüel ve transgender (LGBT) hakları tartışmalarında en ön planda yer alırdı. Bu çığır açan kararın ardından, Meksika, Ekvador, Uruguay ve hatta İspanya gibi ülkeler de aynı yolda ilerlediler.

13 Kasım 2009’da, Savcı Gabriela Seijas bir kez daha Buenos Aires'i komşuları ile Arjantin hükümetinin José María Di Bello ve Alex Frete'nin, eşcinsel bir çift, evliliklerinin tanıması durumu ile karşı karşıya getirdi. Bu karar Arjantina'yı eşcinsel evlilikleri kurumsallaştırmaya niyetlenen ilk Latin Amerika ülkesi haline getiriyor. Di Bello ve Freye'nin evliliklerinin geçici olarak engellenmesine rağmen, 1 Aralık'ta ulusal savcının emri ile, Arjantinliler çok yakında, Meclisin ve Anayasa Mahkemesinin bu konuyu önümüzdeki aylarda ele aldığında, bu çıkmaza giren tartışma üzerine bir mğcadelenin içinde bulacaklar kendilerini. Bölgenin gerisine gelince, asıl soru diğer ülkelerin de bir kez daha, eşcinsel evliliklerin yasallaştırılması konusunda, Arjantin'in peşinden gidip gitmeyecekleri. Bölgenin tamamında sol görüşlü hükümetler seçilmeye devam ettikçe, LGBT hareketi bir kavşağa yaklaşıyor: Bu hükümetler, yerleşmiş eşitlik değerlerini onurlandıracak ve gey camiasını koruyacak mı yoksa tamamen köklü ve tutucu Katoliklik toplumun bütün üyelerinin eşitliğini koruyacak mı?

Bu hükümetler fakirlere ve haklarından mahrum edilmişlere dair verilen sözler temelli olan politikalarını güçlendirirken, bu sözlerinin bazılarını da LGBT topluluğu açısından genişletmelidirler. Bu konuda Arjantin kendi bölgesel kontekstinde eşsizdir çünkü şu an itibariyle ikinci kez LGBT vatandaşlara eşitlik verme aşamasında yine bir ilk. Şimdiye kadar, birçok Latin Amerika hükümetleri, Arjantin gibi, can sıkıcı tutucular ve dini liderler ve benzeri şeylere rağmen, eşcinsel sivil beraberliklerin kurumsallaştırılması amaçlı bazı hakları genişleterek verdikleri sözleri tutma yolundalar. Bu süreçte, Arjantin LGBT topluluğu, ülkenin bu tartışmalı konuyu çözmeye olan istekliliğini sürekli gündemde tutacaklar.

LGBT Dostu Arjantin 
Diğer Latin Amerika ülkelerindeki kurumlar gey haklarını savunmaya başlayadursun, Arjantin yine onlardan ileride yoluna devam ediyor. Buenos Aires'in bu yapıcı atılımlarının bütün ülkeyi temsil ediyor olmamasına karşın, diğer eyaletler ve şehirler onu takip etmekteler. 2002'deki eşcinsel evlilikleri onaylayan karardan sonra, Villa Carlos Paz, Rio Cuarto gibi şehirler ve Río Negro eyaleti aynı uygulamaları yürürlüğe soktu. Bu sivil birliktelikler Arjantinli eşcinsel çiftlere, daha önceleri sadece heteroseksüel çiftlere tanınmış olan hastane ziyaretleri gibi hakların yanı sıra sağlık ve diğer sigortalardan yararlanma olanağı sunuyor. Fakat, Meksika'daki benzer yasaların aksine, Arjantin sivil birliktelikleri evlat edinme gibi haklardan mahrum bırakılıyor. Örneğin; eşcinsel birlikteliklerdeki her iki partner de çocuklarına yasal olarak ebeveyn olarak tanınmıyorlar. Yasanın gözünde sadece tek bir ebeveyn tanınıyor ve diğerleri çocukla ilgili hiç bir yasal hakka ya da akrabalığa sahip olamıyor. Buna benzer olarak, Arjantin sivil birliktelik yasaları, eşcinsel homoseksüel çiftler otomatik olarak birbirlerinden miras alamadıklarından, uygun veraset haklarından mahrum bırakılıyor.
 
Savcı Seijas sivil birlikteliklerin yasal limitleri nedeniyle José María Di Bello ve Alex Freyre lehinde karar verdi. Evlilik başvurularının reddedilmesi üzerine, durumlarını yargıya taşıdılar. Savcı Seijas Buenos Aires kayıtlarında yasal olarak tanınmasını emretti çünkü O'na göre , "Şehir yasaları, izdivaçta bulunmak isteyen insanları bu haklarından mahrum bırakıyor". Onun bu görüşü, Arjantin'deki sivil beraberliklerin, tam eşitlikten bir adım uzakta olmasına karşın, hâlâ heteroseksüel evliliklere tanınan hakların eşcinsel çiftlere tanınmaması, bir alt kalite olarak tanımlaması ve bu nedenle eşit olamayan birliktelikler sistemi oluşturması gerçeğine dayanıyor. Seijas'ın bu hükmü çerçevesinde, Di Bello ve Freye, veraset, aylık bağlama ve eşlerden birisi karar veremez durumdayken o eş için karar verebilme yetkisi gibi daha önce mahrum bırakıldıkları haklarına sahip olabilecekler. Bu gelişme diğer birçok eşcinsel çifte yasal olarak tam evlilik haklarını alma uğraşlarında umut oldu. Fakat, hâlâ, ülkenin çoğu kararın anayasa mahkemesi tarafından bozulup bozulmayacağını ya da Arjantin Kongresi'nin en sonunda gey evlilik tartışmalarını tekrar gündeme getirecek ve resmi olarak bütün Arjantin vatandaşlarına eşit haklar tanıyıp tanımayacağı konusunda muallakta. Di Bello ve Freyre'nin ve tabii ki diğer bütün Arjantin LGBT topluluğunun anlık rahatlamaları adına, Buenos Aires şehri Seijas'ın kararına karşı çıkmamayı seçti. Belediye başkanı, Mauricio Macri, Arjantinlilerin bu kararla ortak noktada buluşmaları gerek çünkü "Birlikte yaşamak ve gerçekleri kabul etmek zorundayız... Dünya bu yönde ilerliyor." şeklinde açıklama yaptı.
 
Başkan Macri'nin açıklamasının mahkeme kararının sadece bir bölümünün yansıması mı- sadece José María Di Bello ve Alex Freyre ile ilgili olarak - ya da diğer gey çiftlere bir onay mı olduğu ve bu yolu takip etmeleri doğrultusundaki önerilerden oluşan bu fikir, Arjantin Kongresi üzerinde hiç olmasa da küçük bir baskı oluşturacağı ve eşcinsel evliliklerle ilgili bu çıkmazı komite aşamasından çıkarıp bir sona ulaştırmaları konusunda bir umut olarak inanılıyor.
 
İlk taslak, Jurist Legal News and Research'e göre, evlilik tanımını değiştirmek ve Medeni Kanundaki evlilik kurumunun bütün referanslarını eşcinsel ve heteroseksüel evliliklere eşit olarak uygulanmasını amaçlıyor. İkinci taslak, direkt olarak eşcinsel çiftlerin hakları ile ilgili ve evliliğe karşı veya aynı cinsiyetteki çiftler arasındaki bir birlik olarak tanımlamayı ve bunlara ek olarak bütün evli çiftlerin istisnasız evlat edinebilme hakkına (ve diğerlerine) sahip olmalarını garantiliyor. Hem Vilma Ibarra, her iki taslağın da ana sponsoru, hem de Maria Rachid, Arjantin LGBT Federasyonu başkanı, her iki taslaktaki ek yirmi kefille birlikte taslakları komiteden çıkarabilecek bir çoğunluk oluşturabileceğine inanıyorlar. 
 
Arjantin'deki LGBT topluluğu tarafından gerçekleştirilen çok büyük ve önemli gelişmelere rağmen, hâlâ çok büyük engeller var. Bütün bu engellerin arasından hiç birisi Katolik Kilisesi kadar güçlü değil. Nüfusun neredeyse %90'ının Roman Katolik olduğu bir ülkede, Kilisenin düşüncesi, son karar olmamasına karşın, oldukça etkilidir. Örneğin, 1994'e kadar, Arjantin başbakanları evli ve Katolik Kilisesinin üyesi olmak zorundaydılar. Bu etkili pozisyonuna ve geçmişten gelen eşcinsel evliliklere karşı duruşuyla Katolik Kilisesi kendisini muhalefetin lideri olarak taçlandırdı. İlginçtir ki birçok Katolik lider eşcinsel çiftlerin sivil birliktelik ve bazı haklara sahip olma çabalarını destekleyen görüşlere sahipler. Fakat, konu eşcinsel evliliklere ve bununla birlikte gelen haklara geldiğinde, aynı liderler tonlarını ciddi anlamda değiştiriyor, ciddi ve ayrımcı bir hal alıyorlar; buna güzel bir örnek, "Gey evlilikler bizi yöneten kurallardan ciddi bir şekilde sapmadır" diyen Başpiskopos Jorge Bergoglio'dur. Savcı Seijas'ın fikirlerini açıkladığında, dini liderlerin yorumları başı çekti. Ülkenin her yerinden papazlar ve piskoposlar bu kararı " hayatın doğal düzenine aykırı" ve "bir kurum olarak ailenin yıkımı" bunlara ek olarak "sapkınlığa özendirme" olarak tanımlamışlardır. Bütün bu acımasız sözlere rağmen, Kilise'nin Savcı Seijas'ın kararını geçersiz kılabileceğine ve Arjantin Kongresi'ni bu iki yasa tasarısını onaydan geçirmesine engel olup olamayacakları cevabı belirsiz bir soru olarak duruyor. Maria Rachid gibi LGBT liderleri ilk saldırıyı gerçekleştirerek bu tartışmada Kilise'nin etkisinin kuyusunu kazmaya uğraşıyorlar. Kendisiyle yapılan bir röportajda Rachid; "İnsanların nasıl yaşamaları gerektiğini söyleyen dini liderlerin fikirleri, sadece bu fikirleri savunanlara uygulanmalıdır, toplumun geri kalanına değil” şeklinde bir demeç verdi. Söz savaşları süredursun asıl savaş taslakların Arjantin Kongresine ulaştığında karşıt görüşlerin taslağın lehinde mi yoksa aleyhinde mi olacağı yönde yaşanacak.  

Peki Komşular? 

Arjantin 2002 yılında, tarihi temellerini eşcinsel birliktelikleri tanıyarak kırdı ve bir kez daha 2009’da eşcinsel evlilikleri tanıma çabasında olan ilk Latin Amerika ülkesi olarak geçmişte yaptıklarını tekrarladı. İspanyolca konuşan dünyada her ikisini de başarabilen ilk ülke olmasına karşın, son ülke olmayacak. 2002 den beri, seçkin kentsel merkezler de dahil olmak üzere diğer Ibero-Amerikan ülkeleri de eşcinsel sivil birliktelikleri tanıyarak ve hatta belli bir noktada evliliklere izin vererek Buenos Aires'i örnek aldılar. 2005'de, İspanya Arjantin'den önce, İspanyolca konuşan ülkeler dünyasında eşcinsel evlilikleri yasallaştıran ilk ülke oldu. Tutucular ve Katolik Kilisesi ile çok uzun süren iç savaştan sonra, Başbakan José Rodríguez Zapatero seçim kampanyasında verdiği sözü yerine getirdi ve 3 Temmuz 2005'de, İspanya Kongresi eşcinsel çiftlere evlilik kurumunu açan yasayı onayladı. Yasanın geçmesi İspanya'yı dünyada evli eşcinsel çiftlerin haklarını tanıyan Hollanda, Belçika’dan sonra 3. ülke yaptı, 17 gün sonra da Kanada 4. sırayı aldı. 

Aynı zamanlarda, Latin Amerika'da, Uruguay ve Meksika'nın eşcinsel birliktelikleri yasallaştırmasıyla, 2 mahkeme kararı daha Arjantin örneğini takip etmiş oldu. Uruguay ulusal kongresi, Temsilciler Meclisi, heteroseksüel ve eşcinsel çiftlerin sivil birliktelikte bulunabilmeleri için 29 Kasım 2007'de bir kanun çıkardı. Bu yasa Uruguay'daki heteroseksüel çiftlerin sahip olduğu neredeyse bütün hakları, veraset gibi, eşcinsel çiftlere de tanıdı. Bu haklar 2008 yılında daha da genişletildi ve Meclis eşcinsel çiftlere, Uruguay'ı Latin Amerika ülkeleri arasında birinci sıraya çıkararak, evlat edinebilme hakkını tanıdı. 
 
Dahası, birçok LGBT topluluğu için, Uruguay'ın gelecek yılı birçok beklentiye gebe. Senatör Margarita Percovich, The Grente Amplio Partisi, hükümetin bir sonraki döneminde, gey evlilikleri yasallaştırma konusunda bir tartışmayı gündeme getireceklerini söyledi. "Eğer mevcut Uruguay hükümeti eşcinsel evlilik yasasını geçirmeyi başarırsa, önceden tahmin edilemeyecek kadar büyük bir örnek oluşturacak ve muhtemelen Arjantin'i bile uzak ara geride bırakacaktır." Savcı Seijas'ın kararının bir Arjantin örneği oluşturmasına rağmen, Uruguay, zaten bulunan geniş kapsamlı ve gelişen gey hakları yasal temelleri sayesinde, gey evlilik yasasının uygulanması için çok uygun görünüyor. 
 
2007 yılı aynı zamanda Meksika Şehrinde ve Coahuila da sivil birliktelik yasasının kabulünü de gördü. Uruguay'ın aksine, Meksika sivil birliktelik kanunları aynı geniş kapsamdaki avantajları sağlamıyor. Onların kanun hükümleri oldukça limitli ve sadece veraset ve müşterek temel ihtiyaçları tanıyor. Her şeye rağmen, eşcinsel sivil birliktelik kanununun kabulü bu derin Katolik ulus için büyük bir adım. Gey toplumu için daha da umut verici haberler 2008’de geldi, Michoacán, Jalisco, Guerrero ve Puebla gibi diğer Meksika eyaletleri de benzer sivil birliktelik yasalarını değerlendirmeye aldı. Dahası, Nisan 2009'da, Meksika Şehri daha önceden düşünülemez olan bir şeyi yapmaya başladı; açıkça eşcinsel evlilik kanununu değerlendirmek. 
 
Aynı zamanda Kolombiya LGBT hakları davasına Anayasa Mahkemesi eşcinsel çiftler için "fiili sivil birlikler"i yürürlüğe koyan bir kararla birlikte katıldı. Ülkede eşcinsel evliliklere izin verilmemesine ve tanınmamasına rağmen, Mahkeme kararı eşcinsel birlikteliklere heteroseksüel evliliklere tanıdığı hakların aynısını verdi. Heteroseksüel evli çiftler gibi, Kolombiyalı eşcinsel çiftler de evlat edinme, veraset, sağlık sigortası ve eyalet avantajlarına, Latin Amerika'daki eşcinsel topluluklar için olan bazı en geniş ve ileri korumalara sahiplerdir. 
 
Ekvador'un kendi yasal hükümleri Kolombiya'nınki ile eşit düzeydedir. 2008'de, bir bölümü sivil birliktelik halinde olan eşcinsel çiftlerin yasal haklarını ve salahiyetini kapsayan yeni Ekvador Anayasası yürürlüğe konuldu. LGBT toplumu anayasal olarak "cinsel yönelim temelli ayrımcılığa karşı koruma altındadır, bu da Ekvador'u dünyada anayasal garantilere sahip olan ilk ülke yapmıştır. Ekvador ve Kolombiya arasındaki asıl fark evlat edinme haklarında yatmaktadır. Kolombiya’daki eşcinsel çiftler evlat edinebilirler fakat Ekvador’dakiler edinemezler. 
 
Latin Amerika ülkelerinin ulusal söylemlerinde gey hakları daha çok yer almaya devam ederken, hükümetlerin bu konuyla ilgili yenilikçi yollara yönelmesi olası. Fakat, bu değişim rüzgarı bu bölgedeki bazı ülkelere, Paraguay, Bolivya ve Guyana, pek fazla aktif olmayan LGBT topluluğu ve Kilise'nin politikaya olan büyük etkisi nedeniyle, teğet geçti. İspanya’da olduğu gibi, bu durumun üstesinden gelmek isteyenler, Katolik Kilisesinin ve takipçilerinin karşı çıkmalarının üzerinden gelmek zorundadırlar.  
 
Ayrımcılığın derin kökleri...
İspanya ve Birleşmiş Milletler gibi, Latin Amerika ülkeleri de derin tarihsel dini köklere sahiptir ve bu nedenle sürekli eşcinsel evlilikleri reddetmedeki insan hakları uygulamaları ile dini gelenekler arasında sürtüşme vardır. Eğer eşcinsel evlilikler kapsamlı bir biçimde mercek altına alınıp ekonomi, politika, toplum ve din açısından incelenirse, sadece din eşcinsel evliliklere karşı somut bir gerekçe sunmaktadır. Bu nedenle, LGBT hakları Latin Amerika'da dini kesim tarafından çok ateşli ve hiddetli bir karşı çıkış ile yüzleşmektedir. Ekonomik olarak konuşmak gerekirse, hükümetler için mevcut durumu korumaktan ziyade eşcinsel evlilikleri yasallaştırmak daha avantajlıdır. Forbes Magazine'e göre, eğer Birleşmiş Milletler'de eşcinsel çiftlerin evlenmelerine izin verilseydi, düğün endüstrisi kazancına yıllık 10 milyar dolar daha eklemiş olacaktı. Böylesi bir durum, gelirini artırmak isteyen herhangi bir Latin Amerika ülkesi için büyük bir katkı olabilirdi. Eşcinsel evliliklerin ekonomik getirileri, hükümetlerin vergi gelirlerine de etki ettiğini düşünürsek, daha da genişletilebilir. Christian Science Monitor’e göre; Bekarlara nazaran gelir vergileri evli çiftler için daha yüksektir çünkü bir çok evli çift, çift gelire sahiptirler ve bu da onları daha yüksek vergi sınıfına koyar, "bu da Latin Amerikan hükümetlere sosyal programlar için bütçe ve ulusun bütününün iyiliğine yönelik geliştirmeler için ekstra gelir sağlar. Bunlara ek olarak, eşcinsel evlilikler potansiyel olarak hükümetin halk için yaptığı harcamaları daha az büyüklüğe çeker çünkü evli çiftler, çift gelir sebebiyle daha güveni bir ağa sahiptirler. Bu da Latin Amerika hükümetlerinin ülke harcamalarını daha acil ihtiyaçta olanlara doğru yoğunlaştırmasını sağlar. Birilerinin gey evliliklere karşı ya da destekçi olmaları bir kenarda dursun, ekonomik teşvik tedbirleri açık ve baskındır. 
 
Politik cephede, LGBT toplulukları birçok ülkede, yüksek derecedeki organizasyonel kapasiteleri ve hareket kabiliyetleri ile büyük bir güç haline gelmiştirler. Bu yüksek seviyedeki hareket kabiliyetleri LGBT toplumunu güçlü bir yandaş ve bazı zamanlarda yeni gelişmeler ve fırsatlar karşısında çabuk seferber olabilmeleri ve tepki vermeleri nedeni ile korkutucu bir düşman haline getirebilir. LGBT toplumu sıkı bağları sayesinde, adaylar için bir dizi konu hakkında destek alma üzere hitap ettikleri küçük bir oy veren topluluk haline gelmiştir. Ekvador ve Kolombiya gibi ülkelerde bu karakteristikler daha küçük çapta olmalarına karşın, Buenos Aires gibi yerlerde, LGBT toplumu politikadaki aktif katılımları ile iyi bilinirler. 
 
İnsan hakları perspektifinde, gey evlilikleri ahlaki bir kaçınılmazlıktır. Bireylerin evlenme haklarının cinsel yönelimleri nedeniyle reddedilmesi, eşitlik ve ayrımcılık yapmama temellerinin kötüye kullanımıdır. Bütün hükümetler bütün vatandaşlarına eşit olarak koruma sağlamak zorunluluğu ile görevlendirilmişlerdir. LGBT toplulara tam eşitlik sağlamamakla, bu hükümetler kendileri için belirlenmiş talimatları yerine getirmekte başarısız olmuş olurlar. LGBT toplumunun kendisine aile haklardan yoksun olmasının sebeplerinden bir tanesi de kendilerini herkes için adalet ve eşitlikçi olarak nitelendiren bazı sol görüşlü hükümetlerin sözlerini tutmamalarından ileri gelmektedir. LGBT toplumunu görmezden gelerek, onları ayrı ve eşit olmayan bir konuma sokan kanunları iki yönlü olarak güçlendirirken, bu sol görüşlü hükümetler sadece eşitliğin genel prensiplerini değil aynı zamanda kendi politik inançları olarak savundukları ideallerini de çiğniyorlar. Buna dair çok net bir örnek olarak Savcı Seijas'ın 1 Aralık'ta verdiği kararı, tam da Jesé María Di Bello ve Alex Freyre'nin evlenecekleri gün, bozmaları gösterilebilir.
 
1 Aralık Bozumu 
Buenos Aires'den gelen onaya rağmen, ulusal savcı Marta Gómez Alsina Di Bello ve Freyre’nin evliliğini, Arjantin Anayasa Mahkemesi'nin konuyla meşgul olma fırsatını bulana kadar engelledi. 27 Kasım'da, Savcı Seijan'ın kararını feshetme amaçlı bir hareket Francisco Roggero tarafından Savcı Alsina'ya sunuldu ve hemen kabul edildi. Karar bir kez daha düğünün Buenos Aires kayıtlarının çifte evlilik belgesi vermesini durdurma yönündeydi. Açıklamanın bir kısmı, Savcı Alsina mahkemenin web sitesinde Arjantin Anayasa Mahkemesinin bu davayı inceleme şansı bulana kadar düğünün gerçekleşmemesi gerektiğiydi. Anayasa Mahkemesi'nin Alsina'nın kararından sadece birkaç saat sonra benzer bir davayı incelediklerini açıklamasına karşın, gelişmeler LGBT toplumunda büyük bir patlama yarattı.
 
Savcı Alsina'nın düşüncesi, Savcı Seijas'ın kararının sürdürülebilirliğine dair şüpheler içeriyordu. Son dakika gelişmelerinin bir sonucu olarak, mitingler ve protestolar için planlar LGBT Arjantin Federasyonu tarafından, kararın bozulmasının halkın büyük bir kesimi tarafından uygun görülmediğinin altını çizmek umudu ile, hemen hazırlandı. Gey toplumunda aktif olan birçok insan Anayasa Mahkemesinin yakın zamandaki, Arjantin halkının %70 inin eşcinsel evliliklerin yasallaştırılması gerektiğine inandıklarını belirten, anketleri göz önünde bulunduracağına güveniyordu. Sonuçta, Maria Rachid gibi insanlar Arjantin'in bu gelişimci hareketlerinin gey haklarının geliştirilmesini daha da ileriye götüreceğinden emin. 
 
Her saniye bir küçük adım daha  
Savunucularının, bir çok yararını da sıralamakla birlikte, bir insani görev olan, eşcinsel evliliğin yasallaştırılması, Latin Amerika'daki kendisine karşı olan köklü dini gelenekleri aşıyor gibi görünmekte. Kilisenin politik müzakereleri yönetmesi geleneğini bölgenin büyük bir kesimi sürdürürken, ilerleme yavaşça devam ediyor.
 
"Aileyi yok etmesi" ve "doğanın düzenine aykırı" olması gibi nedenlerden dolayı eşcinsel evlilikten uzak durulması gerektiğini savunan ve hep var olan ahlaki tartışmalar, sonunda, eşitlik, adillik ve katılım gibi diğer söylemlere de yol vermeye başlıyor. Bu işleyişin Arjantin'de kısa bir süre geciktirilmiş olmasına karşın, hükümetler ve halk bu konudaki görüşlerini ve başarı hâkimiyetlerini kaybetmemeliler. Bu tarz ihtilaflı mücadelelerde savaşlarda engellerle karşılaşmak kaçınılmazdır ama vazgeçmek bir seçenek değildir. Arjantinliler, gelecek haftalarda Anayasa Mahkemesinin son kararını açıklamasıyla birlikte, öyle ya da böyle, bu mücadeleye devam etmelidirler. 
 
Arjantin, Kolombiya, Ekvador ve Meksika gibi ülkeler Latin Amerika'da mevcut duruma meydan okuyarak gey haklarının temel savunucuları olmayı seçmişlerdir. Bu yavaş ama kararlı adımları onları komşularına paralel olmayan bir sosyal atılım zirvesine çıkarmıştır. Latin Amerika'daki hükümetler Arjantin'in liderliğini takibe devam etmeli ve kendi LGBT davalarıyla ilgilenmeye başlamalıdırlar çünkü eşcinsel çiftler ve gey hakları için mücadele kalıcı olacak!
 
Bu inceleme COHA Reasearcg Associate Monique Blanco tarafından hazırlanmıştır.
 

Etiketler: insan hakları, aile
nefret