05/06/2025 | Yazar: Kaos GL
“Değişen hayat koşulları, artan baskılar ve maddi sürdürülebilirliğin kırılganlığı bizi zorladı ve zorlamaya devam ediyor. Mekânı sürdürmekte zorlanıyoruz.”
Boysan’ın Evi, değişen hayat koşulları, artan baskılar ve maddi sürdürülebilirliğin kırılganlığı nedeniyle kapılarını kapatma kararı aldığını duyurdu.
Boysan’ın Evi Gönüllüleri’nin yaptığı açıklamada “Bu karar, kolektif bir yüzleşmenin sonucudur. Bu ev hiçbir zaman tek bir kişinin, tek bir fikrin mekânı olmadı; paylaşılan duyguların ve ortak düşlerin evi oldu” denildi.
Açıklamadan satır başları şöyle:
“Bugün sizinle, Boysan’ın Evi’nin kapılarını kapatmaya karar verdiğimizi paylaşıyoruz. Bu kararı kolay almadık. 2016’dan beri her mevsim, her etkinlik, her yas ve kahkaha bu mekânda birikti ve bizi birbirimize bağladı. Ancak hikâyeler bazen dönüşmek ister. Bir evin, Boysan’ın Evi’nin nasıl yola dönüşeceğini konuşma vakti geldi.
Bu karar, kolektif bir yüzleşmenin sonucudur. Bu ev hiçbir zaman tek bir kişinin, tek bir fikrin mekânı olmadı; paylaşılan duyguların ve ortak düşlerin evi oldu. Dolayısıyla, Boysan’ın Evi’nin gönüllü ekibi olarak, uzun süredir devam eden tartışmalarla, birbirimize ve hareketimize dürüst bakışlarla ve ortaklaşmalarla bu sonuca ulaştık.
Yıllarca bu evi temizleyen, yemek yapan, etkinlik afişi tasarlayan, sandalyesini taşıyan lubunyaların çabasıyla, dayanışmasıyla ayakta durduk. Ancak değişen hayat koşulları, artan baskılar ve maddi sürdürülebilirliğin kırılganlığı bizi zorladı ve zorlamaya devam ediyor. Mekânı sürdürmekte zorlanıyoruz. Gönüllü emek tükeniyor. Gönüllülüğün sınırsız olmadığını biliyoruz, bu hakikati yaşıyoruz.”
“Dinlenmeye, durmaya ihtiyaç duyuyoruz”
“Dokuz yıl boyunca kurumsallaşma ya da "sürekli görünürlük" baskısını üzerimize almadık. Belli bir tarzda politika üretme çabasına girmedik. Evimizin sağladığı imkânlar sayesinde, politika üreten dostlara bir ev olmayı daha etkili bulduk.
Giderek projelere, kurumsal dille ifade edilen ilişkilere dönüşen bir alanda; karşılaşmaların, sessizliklerin, küçük anların da politik olduğunu düşündük.
Bazen hiçbir şey yapmamanın, sadece bir masanın etrafında birlikte oturmanın da eylemek olduğunu anladık. Temasın ve tesadüflerin mekânı olmayı seçtik. Bu sayede yıllarca hareketimize güvenli bir ev olabildik. Ancak hareket içindeki yalnızlaşma hissi büyüyor; hepimiz başka cephelerde de yorgunuz ve bir dayanışma ağı olarak dinlenmeye, durmaya ihtiyaç duyuyoruz.”
“Bu bir bitiş değil”
“Bu bir bitiş değil. Çünkü biz lubunyalar, hiçbir zaman mekânlara sığmadık. Çünkü lubunya hayatta kalmayı sadece ev kurarak değil, evi dönüştürerek de öğrendi, öğrenmeye devam ediyor. Çünkü queer olmak, biraradalığın yöntemini her defasında yeniden yaratmak anlamına geliyor.
Hafıza bir yer değil, bir ilişkidir. Boysan’ın kahkahası, Banu’nun adımları gibi içimizde yankılandıkça, Boysan’ın ve geçtiğimiz dokuz yılın anıları bu evin duvarlarından silinmez. Aynı ırmakta iki kez yıkanılmadığı gibi bu evin kapısından girenler de girdikleri gibi çıkmadılar. Evin kapısından girdik, ışıkları açtık. Evin her odasında bir arada oldukça kendi içimizde de yeni odalar yarattık, o odalarda umutlandık. Şimdi evin kapısını son kez kapatıp çıkarken, başka odaları, salonları, sokakları, şehirleri, canları aydınlatmaya, genişletmeye, dönüştürmeye hazır çıkıyoruz.
Belki de “kapanış” doğru bir ifade değil. Zira çoktan dönüşmeye başladık. Boysan’ın Evi’nden çıkıp sokak oluyoruz, yazı oluyoruz, yeni hikâyeler oluyoruz.”
Açıklamanın tamamı için tıklayın.
Etiketler: yaşam, ekonomi
