29/07/2011 | Yazar: KAOS GL
Doğu Almanya’da ideal kadın modeli meslek sahibi, bağımsız ve özgüvenli olmaktan geçiyordu. Bu yüzden de gösterişsiz olmaları gerekiyordu.
Sosyalist yaşam tarzı
Doğu Almanya’da ideal kadın modeli meslek sahibi, bağımsız ve özgüvenli olmaktan geçiyordu. Bu yüzden de gösterişsiz olmaları gerekiyordu. Ancak modada da aykırı talepler vardı. Leipzig’deki bir sergide Doğu Almanya’daki kadın modasından örnekler sunuluyor.
Hazır giyim
Doğu Almanya’daki genel moda anlayışını, adı daha sonra Moda Enstitüsü olan Giyim Endüstrisi Enstitüsü belirliyordu. Ancak buradan gönderilen örnekler, hazır giyim fabrikalarında çirkinleştiriliyordu. Tasarımcılar da sosyalist üretimin kıyafetlerini ne hale getirdiğini görünce adeta çılgına dönüyordu. Yukarıdaki 1954 yılından bir tasarım.
Batılı moda
Ancak Doğu Alman kadınlar, Moskova ve Varşova’daki hemcinslerinden değil, daha çok Batı Alman televizyonlarında ya da Batı Almanya’ya ziyaretlerinde gördükleri kadınlardan etkileniyordu. Bu nedenle 50’li yıllarda Batı ve Doğu arasında fazla bir fark yoktu.
Kataloglar
Doğu Almanya’da 1956’dan itibaren katalogla satışlar başladı. Piyasadaki iki katalog yılda iki kez baskı yapıyordu. Talep artmaya başlayınca seri üretim yapakta zorlanan her iki katalog da 1976’da satış yapmaktan vazgeçti, kapandı. Doğu’da baskı için kağıt da yeterli değildi.
Özel sektörden geriye kalan
70’li yıllara kadar resmî modanın yanı sıra devletin desteğiyle yarı resmî özel moda şirketleri vardı. Sonra hepsi kamulaştırıldı. Bu kıyafet, Doğu Almanya’daki özel modaevi “Waldheim“ın bir tasarımı. “Waldheim“ o dönemlerde hayli tanınmış bir markaydı.
Modanın merkezi Leipzig’di
Leipzig’de yılda iki kez ulusal ve uluslararası defileler düzenleniyordu. Devletin üst düzey isimleri de bu moda gösterilerini izlemekten keyif alıyordu. Modanın Doğu Alman politikacıların da hoşuna gitmesi şarttı.
Doğu Almanya’da Haute Couture
1970 yılında halk arasında "Ex" denilen "Exquisit" adlı bir mağaza açıldı. Doğu Almanya’da modayı izleyen orta ve üst sınıf, buradan giyiniyordu. 1989 yılında ülkede "Ex" mağazalarının sayısı 530’a ulaşmıştı. Markanın şef tasarımcısı Ulla Stefke’den birkaç tasarım...
Zenginler için moda
"Ex" mağazaları, kendi tasarımlarının yanı sıra kapitalist ülkelerden ithal ettikleri kıyafetleri de satıyordu. Paris ve Milano’dan gelen şık kıyafetler büyük ilgi görüyordu. Fotoğrafta Lore Joern’in 1985 yılında tasarladığı spor kıyafetleri görüyorsunuz.
Kendi kıyafetini kendin dik
Doğu Almanya, kitlelerin modaya uygun ama aynı zamanda ucuz kıyafet talebini karşılamakta zorlanıyordu. Bu nedenle birçok kişi moda dergilerinin verdiği patronlarla kendi kıyafetlerini dikmeye başladı. "Sybille" dergisinde 1975 yılında patronuyla birlikte yer alan bu kıyafet oldukça hoş.
Terleten kumaşlar
Giyim sektöründe genellikle Doğu Almanya’da geliştirilen "Malimo", "Dederon" ve "Präsent 20" adlı kumaşlar kullanıyordu. Ucuza gelen bu kumaşlar önce çok tutuldu, ancak vücudun hava almasını engellediği için daha sonra gözden düştü. İşte 1966’da "Malimo" kumaşıyla dikilen bir elbise.
Değişen tarz
Avrupa’yı 70’lerde kasıp kavuran Hippi Modası, Doğu Almanya’yı da etkilemişti. Ancak Batı’dan farklı bir tanım kullanılması gerekiyordu. Hippi Modası yerine "Çingene Modası" ifadesi bulundu. Yukarıda 1970 yılından bir fotoğraf var.
Fotoğraf ve Moda
Moda fotoğrafçılığı Doğu Almanya’da da revaçtaydı. Özellikle siyah-beyaz fotoğraflar büyük ilgi çekiyordu. Renkli film olmadığından değil, siyah-beyaz fotoğrafların daha sanatsal olduğu düşünüldüğü için çekimler böyle yapılıyordu.
Ve değişim
Berlin Duvarı’nın 1989’da yıkılmasından kısa bir süre sonra Doğu Almanya’daki moda endüstrisi hızla çöktü. Çünkü Batılı markalara talep daha fazlaydı. Leipzig’deki sergide yer alan bu elbise 1989 yılından bir tasarım. Sergi, Leipzig Müzesi’nde 24 Ağustos’a kadar devam edecek.
© Deutsche Welle Türkçe
Etiketler: yaşam, moda
