20/01/2015 | Yazar: Kaos GL
Eğer Müslümanlar’ı nefret suçlarının hedefi haline getiren sağcı faşist kaçıkları ifade edecek bir sözcük arıyorsanız, onlara adlarıyla hitap edin: Müslümanfobi.
Homofobi, bir grup insandan her ne iseler öyle oldukları için korkmak demektir. İslamofobi, dini ayrıcalıkları olan ve bu ayrıcalığa yöneltilen eleştirileri bastırmak isteyenler tarafından uydurulmuş anlamsız bir sözcüktür.
Eğer Müslümanlar’ı nefret suçlarının hedefi haline getiren sağcı faşist kaçıkları ifade edecek bir sözcük arıyorsanız, onlara adlarıyla hitap edin: Müslümanfobi.
Bu makale 12 Ocak 2015′te Huffington Post’ta Islam is Privilege (Aral Balkan) başlığıyla İngilizce olarak yayınlandı. Türkçe’ye Out for Beyond sitesi çevirdi
Fransız mizah dergisi Charlie Hebdo iki cihatçının saldırısına uğradı. Tekbir getirerek, dokuz gazeteci ve iki polis dâhil 12 kişiyi, dinlerine hakaret ettikleri gerekçesiyle katlettiler.
Bu trajediyi olduğu haliyle anlamak önemli: birbiriyle uyumsuz iki ideolojinin çarpışmasındaki son perde: özgürlükçülük ve İslam.
Bu konuda en çok öfkelenmesi gereken özgürlükçü arkadaşlarımın çoğunlukla bunu anlayamamaları ironik, üzücü ve büyük ihtimalle de özgürlüklerimizin ve insan haklarının geleceği açısından feci.
İslam bir ideolojidir, Müslümanlar insandırlar
Birçok liberalin yaptığı hatalardan ilki, bir ideoloji olan İslam’la Müslümanlar’ı karıştırmaktır.
İslam bir düşünceler bütünüdür. Bir ideolojidir. Kendiliğinden, hiçbir diğer ideolojiden daha çok ya da daha az saygıyı hak etmez. Bir diğer deyişle, kendiliğinden hiçbir saygı hak etmez.
Diğer tüm düşünceler ve ideolojiler gibi, İslam eleştiriye karşı hiçbir özel korumayı hak etmez. Kendi ortaya çıkışıyla ilgili doğaüstü bir anlatıya sahip olduğu için ona böyle bir ayrıcalık tanımak, akılla uyumlu değildir.
Öte yandan, Müslümanlar, İslam’ı dogma olarak benimsemiş insanlardır.
Sözünü etmeye dahi gerek olmaması lazım (ama maalesef sağcı faşist kaçıklar yüzünden durmaksızın tekrar etmek zorundayız) ki Müslümanlar, tıpkı diğer insanlar gibi, kendiliklerinden insan olarak saygı duyulmayı, onurlu bir şekilde davranılmayı ve haklarının korunmasını hak ederler.
Ancak bu haklar benimsedikleri dogmayı veya bu dogmadan kaynaklı kimi eylemleri eleştiriden muaf kılacak özel ayrıcalıklar içermez.
İslamofobi homeopatik bir fobidir
Kapitalizmi eleştirmek ne kadar Kapitalofobi’yse, erkek egemen toplumu eleştirmek ne kadar Patriyarkafobi’yse, İslam’ı eleştirmek de o kadar İslamofobi’dir.
İslamofobiyi homofobiye eşitlediğinizde cinsiyet eşitliğine en büyük kötülüğü yapıyorsunuz. Belirli bir dogmayı benimseyip benimsememeyi seçebilirim, cinsiyetimle ilgili böyle bir seçim yapamam. Homofobi, bir grup insandan her ne iseler öyle oldukları için korkmak demektir. İslamofobi, dini ayrıcalıkları olan ve bu ayrıcalığa yöneltilen eleştirileri bastırmak isteyenler tarafından uydurulmuş anlamsız bir sözcüktür.
Eğer Müslümanlar’ı nefret suçlarının hedefi haline getiren sağcı faşist kaçıkları ifade edecek bir sözcük arıyorsanız, onlara adlarıyla hitap edin: Müslümanfobi.
Düşüncelerin eleştirilmesiyle insanların ayrımcılığa uğramasını birbirine karıştırırsak, insan hakları, eşitlik ve demokrasiyle taban tabana zıt bir ideoloji hakkında anlamlı bir tartışma yürütmemiz mümkün değil.
İslam’ı eleştirmek ırkçılık değildir
İslam bir ırk değildir. İslam, yaş, cinsiyet ve ırktan bağımsız olarak herkes tarafından benimsenebilecek (ve benimsenen) bir ideolojidir.
Kendimden örnek vereyim. İki ebeveynim de Türkiyeli. Müslüman olarak büyütüldüm. Artık Müslüman değilim (artık hiçbir doğaüstü forma inanmıyorum).
Dininden dönmüş biri olarak bazı İslami ülkelerde yaşama hakkımı veya özgürlüklerimi kaybedebilirim, ancak ırkımı kaybetme riskiyle karşı karşıya olmadığıma oldukça eminim. İşin doğrusu, şu anda Müslüman iken olduğumla aynı ırkta olduğuma sizi temin edebilirim.
Gelecekte kolaylıkla Hıristiyanlık, Yahudilik veya Budizm dogmalarını benimseyebilirim, ancak aynı kolaylıkla Hispanik veya Siyah olamam. Çünkü din bir ideolojidir ve dogmadır, ırk değildir.
İslam’ı bir ırk olarak nitelendirmek sadece ayrıcalıklarını arttırmaya yarıyor.
İslam, 1.6 milyardan çok insanın (dünya nüfusunun yaklaşık dörtte birinin) dogma olarak benimsediği bir ideoloji. Dünyadaki en popüler ikinci din. Birçok ayrıcalığa sahip; özellikle de hukuki iktidara sahip olduğu ülkelerde temel insan haklarını ve özgürlüklerini bastırmakta günbegün kullandığı ayrıcalıklara.
İslam’ı eleştirmek bir baskılama değildir. Aksine, kadınların erkeklerce yönetildiği, eşcinsellerin idam edildiği ve dogmana inanmayanların düşmanın olduğu bir dünyada nihai, sorgulanmayan bir ayrıcalık kazanmayı amaçlayan ve dünya nüfusunun dörtte birinin dogmatik adanmışlığına sahip bir ideolojinin baskısına karşı durmaktır.
Ben bu zehirli, baskıcı ideolojinin yargılayıcılığı, yabancı düşmanlığı ve cinsiyetçiliğiyle yaşadım. Tüm bu ayrıcalığının boğucu kontrolünü hissettim. Yani Ortadoğulu eski bir Müslüman’ı “İslamofobik” veya “ırkçı” olarak nitelendirmeden önce kendi ayrıcalıklarınızı bir gözden geçirin derim.
Eğer beni hâlâ İslam ideolojisini utangaçlık etmeden eleştirdiğim için “İslamofobik” veya “ırkçı” olarak nitelendirmek istiyorsanız, bu sizin hakkınızdır. Ancak katiyen yapamayacağınız şey, kendinizi toplumsal adalet şampiyonu ilan etmektir.
Toplumsal adaletin kalbinde eşitlik ve insan hakları yatar – ifade özgürlüğü hakkı dahil. Ayrıcalık, toplumsal adaletin doğal düşmanıdır.
Ve İslam, Ayrıcalık’tır.
Etiketler: yaşam, din/inanç
