26/07/2023 | Yazar: Gözde Demirbilek
Yenilenen Kelimeler ve Şeyler’in ilk konuğu Kerem Selçuk.
Yenilenen Kelimeler ve Şeyler’in ilk konuğu Kerem Selçuk. Siz de cevaplarınızı bir fotoğrafla gozde@kaosgl.org adresine göndererek bir sonraki konuğumuz olabilirsiniz.
En sevdiğin kelime?
Seme. Ahmak, sersem gibi anlamları var diye biliyorum. Ben o kelimeyi çok işlevli buluyorum. Kendimce birçok anlam yükledim ona ve farklı hallerini türeterek kullanıyorum. Cümle içinde de kullanmak isterim, açıklayıcı olacağını düşünüyorum.
Örnek 1: Ay bu ilaç semeliklerime iyi geldi.
Örnek 2: Kız geçen bi’ semeledim. Kahveyi gazozla demlemişim.
Örnek 3: Kız dur tane tane anlat ne yapacağımı. Semeyim ben biliyorsun.
Bu arada gazozlu kahve demledim geçenlerde semeleyip. Şahitlerim var.
Buradan Kelimeler ve Şeyler’i okuyacak olanlar için de kısa bir alıştırma sunmak isterim:
Sıra sizde:
Yukarıda öğrendiğiniz kelimeyi cümle içinde kullanın:
………………………………
En sevmediğin kelime?
Takdire şayan. Ne yazabiliyorum bu kelimeyi ne de söyleyebiliyorum. O yüzden sevemiyorum. Google’dan kopyala yapıştır yaptım buraya da. A mı e mi?, d mi t mi?, y mi h mi?... Bitişik mi yazılır? Yoksa ayrı mı? …. Sinirim geldikçe geliyor guzum ya.
Belki?
Bir gün özler ve arar…
Keşke dediğin…
Birkaç ay önce olsaydı CV’im ektedir diye tamamlardım bu soruyu. O kadar çok Keşke’m vardı ki. Bu aralar başıma gelen, deneyimlediğim her şeyin ve yaptığım onca hatanın büyümenin, öğrenmenin bir parçası gibi hissettiğim bir ruh hali içindeyim. Buna benzer bir cümle de Mabel Matiz’in şarkılarına eklediği story line’lardan birinde vardı. (Oradan esinlendim. İntihal sevmem bir tanem)
Hayalin?
Hayallerim gerçekleşince hiçbir zaman beni tam anlamıyla tatmin etmedi. O hayal gerçekleştiğinde, bu sefer de başka bir halime, başka bir hayalime denk gelip “sanki bu da değil dedim hep”. Ya da çok yükselip çok sert çakıldım. Toplumsal birçok mevzuda hepimizin yaşadığı gibi. O yüzden, bu sıralar pek bir hayalim yok. İçinde bulunduğum hayattan razıyım.
Barış?
Kendinle barışmak demek geldi içimden.
Özgürlük?
Lubunyalık.
Dayanışma?
Lubunyanın olmazsa olmazı. Hayatta kalmayı, güçlenmeyi ve en önemlisi yalnız olmadığımızı hissettiren yegâne şey dayanışma bence. Sadece zor günlerin ilacı değil, bence hayatlarımızın her anında dayanışan bir topluluğun parçası olarak hissetmek çok kıymetli.
Aşk?
Sus. Saç dökülmesi, mide bulantısı, yemek yiyememe, psikolog, psikiyatrist, antidepresanlar, anksiyete, panik atak, takıntı, içip içip bayılma, gözlerim kapanana kadar ağlama. Başta bir uçuşan kelebekler hissi var tabii. O kısmı güzel de sonrasında mahvoluyorum ben. Aşk’ın muadillerini arıyorum. Daha az sarsan bir formunu bulursam çok daha keyif alacağım yaşamaktan.
Muhafazakârlık?
Çocukluğum ve sahne yasakları... Şimdi ben, Ajda Pekkan’ın Yaz Yaz şarkısına bence muhteşem bir şov hazırlamıştım anaokulu mezuniyetim için. Anneannem de bana kaset çalar almıştı ve koreografiyi hazırlarken beni çok gaza getirdi, “sen harikasın kurban olayım” diye. Onun tülbentlerinden şaç da yapmıştık bana. Anneannemin işaretiyle salona girip tüm aileye seksi bir şov yapacaktım güya ama saniyesinde o kadar çok müdahale geldi ki. Benden çok annem uyarıldı. Erkek çocuğu bu. Doğru düzgün yetiştir gibi hep duyduğumuz sözler eşliğinde bir sürü madilik yaşandı.
Görünürlük?
İlham kaynağı. Çocuk Kerem’i en çok iyileştiren hal görünür olmak.
Lubunya?
Tanımlanamaz, yaşanır!
Lubunyaca?
Umut Güner. Bu yılki 17 Mayıs haftasında çok keyifli bir lubunyaca atölyesi yapmıştı. Çok keyif almıştım.
Ayrımcılık?
Abv.
Öz savunma?
İyidir. Karşı taraf için öğretici buluyorum. Ben seviyorum. Geçen ay kız kardeşim Damla Umut’la birlikte özümüzü o kadar güzel savunmuştuk ki çok hoşuma gitmişti. Bence karşıdaki hetero birey öğrenmesi gereken her şeyi birkaç dakika içinde öğrendi. Yoğunlaştırılmış bir kurs gibi.
Esenlik?
Aras. Aras esenlik çalışmaya başlayınca tanıştım bu kavramla. Bana iyi gelen aktivitelerimi anlamlandırmama, olumlamama yardımcı oluyor.
Eşitlik?
EŞİTLENECEKSİNİZ!
Kapsayıcılık?
Gönlü genişlik.
Adalet?
Buraya gelsin! Hemen!
En sevdiğin ses?
Defne sabahları bana “E Kerime kalk artık” diyor. Genelde geceden kalmış alkollü sigaralı sesiyle. Harika bir ses.
En sevdiğin görüntü?
Ay aklıma bir şey geldi de. Onu söyleyemiyorum. Şöyle uzunca masalarda lubunyalar içip eğlendiğimiz akşamların fotolarına bakmayı seviyorum. Hoş bir görüntü bence.
Bu yaza en yakıştırdığın şarkı?
Alizade Estafurulla. Daha yeni keşfettim ben.
Başka bir dünya mümkün mü? Nasıl bir dünya?
Evet mümkün ama sanırım çok klişe bir cevap vereceğim. O yüzden susuyorum.
Sen bi’ şarkı olsaydın?
Mabel Matiz Bahçemin En Zor Gülü şarkısına dönüşmek isteyebilirdim. İki kişi var. Sana derdim ki: “Ömrüm, ben artık bir şarkı oldum, git beni onlara dinlet, ben artık yoğum.” Böyle de bir dram…
En iyi alışkanlığın?
Kendi zihnimde yolculuk yapmak. Kendini deşmek iyidir bence.
En kötü özelliğin?
Şey dermişim: “Herkesi kendim gibi sanmam…”
En sevdiğin slogan?
“Velev ki” ile başlayan tüm sloganları seviyorum. Velev ki ibneyiz, velev ki HİV’iz. “Yürütmezseniz Götümüzü Açarız”ın da yeri bir başkadır bende.
O nağmeler saz mı caz mı?
Kesinlikle saz.
En çok etkilendiğin eylem?
Pembe Hayat’ın beyaz kefenli eylemi. 2007 olması lazım. Konur Sokak İnsan Hakları Anıtı’nın önünde yapılmıştı.
Peki gönlün kar mı buz mu?
Ay gönlüm çarçabuk erir benim biliyorsun, hemen de akıverir. O yüzden kar diyorum, son kararım.
Seni bu aralar etkileyen kişi?
Afet Duru sanırım. Uzun zamandır beni çok etkiliyor. Kendini “rezil” etme pahasına saçmalayan ve bununla en çok kendileri eğlenen insanlardan aşırı etkileniyorum ben. Hatta örnek alıyorum onları.
En son okuduğun, kitap ya da dergi?
Rezil oldum. O kadar uzun zamandır kitap okumuyorum ki. Kaos GL’nin Tahayyül Sayısı son okuduğum dergi.
Lubunyalara son olarak söylemek istediğin bir şeyler?
Kurban verene!
İlgili Video:Etiketler: yaşam, kelimeler ve şeyler
