03/05/2021 | Yazar: Kaos GL
Lubunyalar için Dayanıklılık Geliştirme Rehberi’nden lubunyalardan lubunyalara mektuplar: “Uzunca bir süredir düşünmeyi ötelediğim inşa sürecimi gündeme getirdim. 32 yaşındayım ve 32 yaşımın ilk gününde kendime testosteron hediye ettim. Kırmızı kurdeleli bir kutu hazırladım kendime.”
Lubunyalar için Dayanıklılık Geliştirme Rehberi, geride bıraktığımız Ekim ayında dijital ortamda yayınlanmıştı.
Nazlı Mayuk’un yayına hazırladığı, Deniz Nihan Aktan’ın düzeltisini ve Gözde Gürel’in tasarımıyla birlikte illüstrasyonlarını yaptığı Rehber’in bir bölümünde lubunyalardan lubunyalara mektuplar yer alıyor. Bu hafta, sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde “Birbirimizin sesini duyalım ve başa çıkma yöntemlerimizden ilham alalım” diyerek bu mektuplara yer vereceğiz.
Merhaba canım!
“Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. “Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir” diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?” Şems-i Tebrizi
“Lubunya alıktığım bir kimsenin sözüyle başlamak istedim.
Devinimden, değişimden, dönüş-ümden motive olan ben birdenbire durdum. İlk başlarda ne yapacağımı bilemedim. Haftada iki şehir dışı seyahat ritminden, bir aylık hareket toplamımın 1 km olduğu bir döneme geçiş yaptım. Sağ olsun Google bizim için, bizi takip ediyormuş. Bir aylık ne yapacağını bilemeyen bir ruh hali ile ‘yeni normal’imi inşa ettiğimi fark ettim. Her şey daha da sakinleştiğinde dışardan bi bakma fırsatım oldu sürece, sürecime. Fark ettim ki daha çok dinlemeye başlamışım. Durmayı, duymayı yeni yeni öğrendiğim bir süreçti sanki. Fakat kendi içimde ‘durmaktan’ beslenen, başka bir şey vardı... Tüm hareketlilik durunca içimde başlayan bir kıpırtı uyandırdı beni. Çok garip değil mi; herkes, her şey susunca, durunca içim uyandı. Kendi inşa sürecimle ilgili birtakım adımlar attım bu sırada. Uzunca bir süredir düşünmeyi ötelediğim inşa sürecimi gündeme getirdim. 32 yaşındayım ve 32 yaşımın ilk gününde kendime testosteron hediye ettim. Kırmızı kurdeleli bir kutu hazırladım kendime.”
“Sonrası çok başka oldu artık benim için. Karantina boyunca bedenimin yeniden nasıl değiştiğine heyecanla şahitlik ettim, etmeye devam ediyorum. Değişiyor her hormondan sonra sesim, bedenim. Kendime döndüm diyebilir miyiz? Bence net deriz.
Pandemi biter de her şey eskisi gibi hareket etmeye başlarsa bu dönemin bende kalan en büyük etkisi, ‘güçlendirici’ olması olacak.
Tekrar her şey hareketlendiğinde kendi pandemimi ilan edip kendimi dinlemeye çabalamam gerektiği bilgisi olacak. Bu da burada kendime not olsun.
Ezcümle;
Şems’in de dediği gibi hayatın altı üstünden daha iyi olabiliyormuş.”
Bir lubunya
Lubunyalar için Dayanıklılık Geliştirme Rehberi’ne buradan ulaşabilirsiniz.
Etiketler: yaşam
