Özgürlüğün Yürüyüşü

Eşcinsel olan olmayan herkes o günü sabırsızlıkla bekliyordu. Her geçen yıl daha fazla anlam kazanan ve güçlenen bir gündü bu. Toronto şehrinde ilk defa 1971 yılında sadece 300 kişinin katılımıyla gerçeklesen bu festival bu yıl binlerce insana ulaştı. Üstelik dünyanın dört bir tarafından gelen insanların da katılımıyla. Bu festival artik milyonların izlediği muhteşem bir karnavala dönüştü.
 

Hayatımda ilk defa böylesine büyük bir karnavala katılacak olmam beni inanılmaz derecede heyecanlandırıyordu.  O gün yaklaştıkça hoşgörünün ve özgürlüğün günümüzün acımasız dünyasında ne kadar ihtiyaç duyulan iki erdem olduğu şehrin her köşesinde hissediliyordu.

O gün geldi. Her yıl olduğu gibi yüzbinlerce insan katılmıştı. Church ve Wellesley gibi büyük bir alana yayılan ortamda ünlülerin de katıldığı etkinliklerden yürüyüşlere konserlerden daha birçok eğlence düzenlendi.
 

Beni burada bir şey çok etkilemişti. Eşcinsel olan olmayan herkesin yan yana gelip sohbet etmesi birbirlerine gülen gözlerle ve samimi davranmalarıydı.
 

Festivalin son günü hava yağmurluydu. Ama buna rağmen insanların neşesi ve mutluluğu bütün olumsuzlukları ortadan kaldırıyordu. Family Pride bende ayrı bir etki bıraktı. Buradaki asıl amaç eşcinsel bireyleri aileleriyle bir araya getirip, onların varlığını tanımaları ve kendilerini farklı ve dışlanmış hissine kapılmalarını önlemekti.
 

Bu Pride her geçen yıl daha da büyüyor ve adı daha çok duyuluyor. Bana öyle geliyor ki bu büyüme ilerleyen yıllarda daha da hızlanacak ve bir gün bütün dünyada özgürlük kazanacak.(AE)