30/01/2023 | Yazar: Gözde Demirbilek
Elimizden gelenin en iyisini yapmanın queer doğamızda olduğunu düşünmeyi seviyorum. Açık olmayan queer bir Müslüman olarak ikili kimliğimi bir süper kahraman olmaya benzetiyorum. Yine de gerçek şu ki yaralanmaz veya yenilmez değilim.
Bu yazı; ırk, cinsiyet, engellilik, cinsel yönelim ve din temelinde ayrımcılığın ortadan kaldırılması, eşitlik ve çeşitlilik konusunda farkındalık yaratmak için çalışma yürüten queer Müslüman topluluğu Hidayah LGBT’nin Program Sorumlusu Deenah al-Aqsa’nın 21 Aralık 2022’de QueerAF’ta yayınlanan “Queer activism is exhausting — self-care is vital” başlıklı yazısının Türkçeleştirmesidir.
Kendimi sık sık bir panelin sonunda, iş teslim ederken veya bir e-posta yazıp “Gönder”e tıklarken derin bir nefes vermek için duraklamak zorunda kalırken buluyorum.
Bir aktivist ve gazeteci olarak yaşadığım deneyimleri, başkalarını bilinçlendirmek ve queer Müslüman olmanın ne demek olduğunu daha iyi anlamalarına yardımcı olmak için paylaşıyorum. Uzun vadede bana dönecek sonuçları o anda fark etmeden kendimi sonraki süreçte inanılmaz derecede savunmasız hale getiriyorum. Bir kağıt kesiğine benziyor; yaralandığımı o anda fark etmeyebiliyorum ama daha sonra o acıyı hissediyorum ve canım yanıyor.
Sonra en son çıkan haberleri görüyorum ve işler daha da kötüleşiyor. İster dönüşüm terapisi yasağıyla ilgili bir başka gecikme olsun ister Katar’da sporla aklamaya karşı halkın tutumuna ilişkin endişe verici bulgular olsun, her gün yaklaşan kıyameti getiriyor ve topluluğum için daha kasvetli bir geleceğin sinyalini veriyor.
Ancak aktivistler olarak; devam ediyoruz, duruluyoruz ve tekrarlıyoruz.
Eminim aktivizmin bedelini hisseden ve dünyayı değiştirmek isteyen yalnız ben değilim. Şahsen bize bedeli ne olursa olsun, dünyayı daha iyi bir yer yapmak için elimizden gelenin en iyisini yapmanın queer doğamızda olduğunu düşünmeyi seviyorum.
Gizli bir queer Müslüman olarak ikili kimliğimi bir süper kahraman olmaya benzetiyorum. Yine de gerçek şu ki yaralanmaz veya yenilmez değilim. Bu, dünyayı değiştiremeyeceğim anlamına gelmese de özbakım konusundaki kendi bakış açımı değiştirerek başlayabilirim.
Bu yüzden altı hafta önce kendimi en çok tükenmiş hissettiğimde, kesinlikle hiçbir şey yapmamak için iki hafta ara verdim. E-posta yok, yazı yok, saha yok. Zordu ve kaçırdığım teslim tarihi ve insanlara zamanında geri dönemediğim için kendimi kötü de hissettim ama molaya ihtiyacım olduğunu fark etmemi sağlayan, Hidayah’daki süpervizörümün tavsiyesiydi. En önemlisi, buna ihtiyacım olduğu için özür dilemememi söyledi.
Audre Lorde’nin de dediği gibi: “Kendinle ilgilenmek; kendini beğenmişlik değil kendini korumadır ve bu politik bir mücadele eylemidir.”
Etiketler: yaşam, dünyadan
