06/08/2015 | Yazar: Kaos GL
Brezilya’da sendikaların LGBTİ komisyonları üyelerinin işyerlerinde uğradığı ayrımcılığı önlemeye çalışıyor.
Brezilya’da sendikaların LGBTİ komisyonları üyelerinin işyerlerinde uğradığı ayrımcılığı önlemeye çalışıyor.
Brezilya, LGBTİ hareketi Latin Amerika’nın en büyük ve en eski hareketlerinden biri. Bir çok sendikanın LGBTİ komisyonları var. Toplu iş sözleşmelerinde LGBTİ çalışanların haklarının yer aldığı örnekler mevcut.
Sao Paulo Banka Çalışanları Sendikasının Yönetim Kurulu Üyesi Maikon Azzi ve Profesörler Sendikası (APEOESP) Yönetim Kurulu Üyesi ve aynı zamanda CUT (Brezilya’nın en büyük işçi sendikaları federasyonu) Sao Paulo LGBTİ Komisyonu Üyesi olan Walmir Siqueir sendikalardaki LGBTİ Komisyonları üzerine sorularımızı yanıtladı.
Sizi tanıyabilir miyiz?
Adım Maikon Azzi, 34 yaşındayım, evliyim, bir kız çocuğum var. Eşcinselim. 2003 yılından beri banka sektöründe çalışıyorum. 2009 yılından beri de Sao Paulo Banka Çalışanları Sendikasının yönetimindeyim; sendikalar vesilesiyle CUT’da, bir üst örgütümüz olan CONTRAF’da ve bir üyesi olduğum İşçi Partisinde (PT) özellikle LGBTİ haklarını eksen alan bir mücadele yürütüyorum.
Brezilya’da LGBTİ haklarını tanımlayan yasal çerçeve nedir?
Brezilya da LGBT haklarını savunan mücadelenin gücü ve etkisi büyük. Ön yargılara ve çirkin saldırılara maruz kalsak da yasalarca güvence altında olan bazı temel haklardan bahsetmek olanaklı. En önemlisi bunlardan kuşkusuz aynı cinslerin evliliğini tanıyan yasa.
Federal Yüksek Mahkemenin 14 Mayıs 2013 tarihinde, aynı cinsiyetten kişilerin medeni birlikteliklerini tanıması mücadelemizin bir kazancı.
Ama mücadelemiz bununla son bulmuş değil, Bugün Brezilya’da LGBTİ haklarını savunan tüm hareketler üç temel nokta üzerinde mücadelelerini yoğunlaştırmış durumda.
Nedir bunlar, nedir LGBTİ hareketinin temel talepleri Brezilya’da?
Evlat edinme hakkının LGBT bireylerine tanınması bunlardan ilki. Yani eşcinsel çiftlerin evlat edinme haklarını güvence altına alan düzenlemelerin getirilmesi.
Bir diğeri Homofobinin yasal olarak suç sayılması; LGBT mücadelesinin Brezilyadaki sembolü Homofobiyi ırkçı bir suç sayan yasa 2006 yılından beri Ulusal Kongre tarafından bekletiliyor. Talebimiz bu yasanın bir an önce çıkartılması. Bir diğer önemli talebimiz LGBTİ vatandaşlık ve insan haklarını teşvik eden ulusal bir planının yeniden ele alınması.
Sendikanız bünyesinde LGBT komisyonu oluşturma sürecinizden bahseder misiniz?
Konu ilk defa 2006 yılında iki sendika temsilcisinin Caixa Economica Federal bankası yöneticileriyle yaptıkları toplantıda gündeme geldi.
O dönem, işyerlerinde ve genel olarak toplumda LGBTİ vatandaşlarına yönelik ayrımcılığı ele alan ve kurum içi büyük bir toplantı oldu.
Sonra yıllar içinde bu konu üzerinde çalışan ve tartışılmasını teşvik eden bir grup oluştu. 2010 yılından itibaren bu grubun bir parçası oldum.
CUT adına ilk defa halka açık etkinlikler düzenledik. “Tanımak ve Anlamaya Evet, Ayrımcılığa Hayır” temalı, müzik kutumuz, bildirilerimiz, dövizlerimiz ve konuşmalarımızla sokaklarda halkla iletişime geçtik. Homofobinin suç sayılması ve cezalandırılmasına yönelik halkla iletişimimizi arttıran çalışmalar yaptık.
Yaptığımız bu etkinliklerin basında geniş yer bulması, Sao Paulo Onur Yürüyüşü Derneği tarafından ödüllendirilmemizi sağladı.
Komisyon çalışmalarınız toplusözleşmelere nasıl yansıdı? Bu konuda var mı verebileceğiniz örnekler?
Evet, öncelikle 2009 yılında toplu sözleşmeleri düzenleyen yasaya yapılan bir ekleme ile eşcinsel çiftlerin de yasadan eşit bir şekilde yararlanmasının önü açıldı. Örneğin eşlerinin de sağlık sisteminden yararlanmasına olanak sağlandı. Diğer bir ilerleme, Ulusal Bankalar Federasyonu ile bankacılık sektöründe faaliyet yürüten sendikal konfederasyon arasında yapılan bir toplantı ile LGBTİ ya da ırktan kaynaklanan eşitsizlikleri gidermeye yönelik ortak bir platform oluşturuldu.
Bu sendikalar arasında LGBTİ mücadelesine yönelik ortak çalışmalar gerçekleştirme ve mücadeleyi büyütme açısından da önemli bir adım oldu.
Daha güzel ve eşit bir ülke talebi ve buna eşlik eden cesur adımlara karşın konu halen tartışmaya çok açık. Çoğu kez evde bile devam eden bir direnç ve ayrımcılık var diyebiliriz.
Fakat hareketimiz güçlenmiş durumda ve tabuları aşacağız bu sebeple sadece önümüze bakıyoruz. Bunun uzun ve zorlu bir mücadele olduğunu biliyoruz.
‘İşyerlerinde ayrımcılık hala yaygın!’
Walmir Siqueir (CUT Sao Paulo LGBT Komisyonu Üyesi):
“Brezilya’da LGBTİ bireylerinin asgari hakları federal anayasada belirtiliyor. Fakat bu hakların gerçekte yaşama yansıdığını söyleyemeyiz. Biz 14 yıl önce sendika olarak bağlı olduğumuz CUT Sao Paulo bünyesinde LGBTİ Komisyonu kurulmasını tartışmaya başladık. Temel hedefimiz sendikanın hem üyesi olan LGBTİ bireylerine hem de çalışma yaşamı içinde olan LGBTİ bireylerine yönelik sendika politikasını oluşturmak ve geliştirmekti.
İşçileri ayrımsız savunmak
“Çünkü esasında sendikalar tam da bu misyona sahiptirler yani işçilerin haklarını ırk, inanç, cinsel yönelim hakları ve özgürlükleri de içine alarak savunmalılar. Bu tartışmaların ve fikir alışverişlerinin üzerinden sendika içi çeşitli yapılar, komisyonlar, sekreterlikler oluşturduk. Özellikle siyah, gençlik, kadın gibi çalışma yaşamında dezavantajlı kesimleri kucaklayan komisyonların yanında LGBTİ komisyonunu da kurduk”
Önemli kararlar alındı
“Komisyonun kurulmasındaki en temel fikirlerden biri aslında, öyle sendikacılar olsun ki bunlar zaten sendikal hareketin ve sosyal hareketlerin içinden gelsin dedik. Sonrasında da CUT Ulusal LGBTİ Komisyonunu oluşturduk. Metro İşçileri Sendikası, bankacılık, öğretmenler, sağlık ve kimya sektöründeki kimi sendikaların LGBTİ yoldaşlarımızın sorunları için mücadele etme, taleplerini sendikal taleplerin bir parçası olarak görme yönünde kongre kararları var”
Tüm işçileri eşit kucaklama çabası
“Hâlâ işyerlerinde LGBTİ bireylerine karşı olan ön yargı çok yaygın. Bu ön yargıları ortadan kaldırmak, sendikanın işyerlerine nüfus eden tüm işçileri eşit kucaklayan tarzını etkin kılmak için komisyonları daha yerelleştirmek ve geliştirmek istiyoruz.”
Kaynak: Bülend KARADAĞ / Evrensel
Etiketler: insan hakları, çalışma hayatı
