19/08/2020 | Yazar: Ezgi Epifani

Şişmanlara adalet için, bizi görmek için bizi güzel, zayıf, mutlu ya da sağlıklı görmeye ihtiyacı olmayan bir harekete ihtiyacım var.

Şişmanlara adalet için gündem taslağı Kaos GL - LGBTİ+ Haber Portalı

İllüstrasyon: Ada Yokota, “Huzur içinde şişman olabilir miyim?”

Ezgi Epifani, Your Fat Friend’in 10 Temmuz 2018 tarihli ve https://medium.com/@thefatshadow/a-draft-agenda-for-fat-justice-db878d93cd98 linkli yazısını KaosGL.org için Türkçeleştirdi.

Ben beden olumlamaya öz güven için gelmedim.

Ben beden olumlamayı daha iyi giyinmek ya da erkeklere çekiciliğimi kabul ettirmek için arayıp bulmadım. Daha adil ve misafirperver bir dünya için gerekli adımlar olduklarını bilsem de, beden olumlamaya daha iyi bir beden algısı veya daha çok öz güven ihtiyacıyla ya da her beden kumsal bedenidir demek veya kıvrımlarımı kucaklamak için gelmedim.

Beden olumlamaya geldim çünkü dünya şişman biri olan bana, benden daha zayıf olanlara göre daha farklı davranıyor. Beden olumlamaya geldim çünkü aynı işi yapan şişmanlara, düzenli olarak zayıflara göre daha az para ödeniyor. Çünkü yöneticilerin %85’i şişman bir kadını işe almayı akıllarından bile geçirmediğini söylüyor. Beden olumlamaya geldim çünkü cinsel saldırıdan hayatta kalan şişmanlar konuştuklarında kendilerine inanılma ihtimali daha düşük. Çünkü şişmanlar mahkemede yargılandıklarında suçlu bulunmaları daha olası. Beden olumlamaya geldim çünkü hakîmler bile cinsel saldırıya uğrayan şişman ergenlerin saldırıdan ‘gururunun okşanması’ gerektiğini düşünüyor.

Çok şişman kadınların %27’si ve çok şişman erkeklerin %13’ü intihara teşebbüs ediyor. Teşebbüs etmeyenlerse sıklıkla güvenli olmayan ve hatta bazen ölümcül olan kilo verme yöntemlerini uygulamaya baskılanıyorlar. Beden olumlamaya geldim çünkü bizi şişman görmektense ölü görmeyi yeğleyebilecek bir dünyada yaşıyoruz.

Beden olumlamaya geldim çünkü değerli feminist çevrem, kadınların bedenlerinin sadece kendilerinin olduğunu diretiyor, üreme hakları için bıkmadan usanmadan mücadele ediyor ancak sonra, alelacele onaylanmış ama yine, yine ve yine öldüren diyet hapları için bahane üretiyor. Beden olumlamaya geldim çünkü tanıdığım en ilerici kişiler bile bana bedenimin ayan beyan bir salgın hastalık, bir kriz ve obeziteyle hiç bitmeyen bir savaşta düşman asker olduğunu söylüyor.

Beden olumlamaya geldim çünkü hiç istemediğim bir savaşta mücadele etmekten yoruldum.  

Beden olumlamaya geldim çünkü tanıdığım ve sevdiğim, çok iyi ve kibar insanlar bedenimin yanlışlığı üzerine diretmekten keyif alıyor ve karakterimi rahatlıkla bedenime bağlıyorlar. Söz konusu bedenim olunca, tek görebildikleri başarısızlıklar oluyor. Beden olumlamaya geldim çünkü ben onların iyiliklerinin değerini biliyorum ve çaresizce onların da benim insanlığımı göz önünde bulundurmalarına ihtiyaç duyuyorum ama bulundurmuyorlar. 

Beden olumlamaya geldim çünkü şişman insanların karşı karşıya bırakıldıkları şoke edici eşitsizlikler hakkında daha fazla konuştukça, mevzubahis iyi ve zayıf insanlar Neden sadece kilo vermiyorsun?” diye soruyorlar. Dünyayı değiştiremezsin, sadece kendini değiştirebilirsin.

Beden olumlamaya geldim çünkü dünyayı değiştirmek istiyorum.

Ben beden olumlamayı terk etmedim ama beden olumlama beni terk etti. Beden olumlama zamanla mücadelesini ve köklerini kaybetti ve kadınlara güzel olduklarının güvencesini veren bir araç oldu; özellikle de o kadınlar mevut güzellik standartlarına geniş ölçüde uyuyorsa. Güzellik standardı tiranlığını aynı ölçüde değişken ve insafsız olan zorunlu sağlık standardıyla değiştiren, güzelliğin önemini pekiştiren ve herkesin kendince güzel olduğunu direten bir çeşit dişsiz liberalizm oldu. Beden olumlamaya ulaşması imkânsız bir standarttan kurtuluş ararken geldim ama bunun yerine, kendimi başka bir standarda mahkûm buldum.

Beden olumlamaya geldim çünkü umrumda olan güzel olmak değil, insan olmak. Şişman biri olarak insanlığımsa, güzellik ya da sağlık tarafından gölgede bırakılarak kolaylıkla siliniyor.

Beden olumlamanın ve şişman kabulünün dilini yönlendirmeye çalıştıkça ikisinin de yetersiz gelen keskin köşelerini daha fazla hissediyorum. Olumlama ve kabul, sistemik sorunlara bireyselleştirilmiş çözümler getirmede ısrar ediyorlar. Evet, bedenlerimizi sevmek ve önemsemek iyi şeylerdir ama geniş çapta istihdam ayrımcılığından kendimi severek kaçamam. Sadece beden ölçümü görüp hiçbir semptomumu görmeyen sağlık hizmetinden öz güvenle sıyrılamam. İkinci koltuğum olsa bile, uçaktan herkesin gözü önünde şişman olduğum için çıkarılmanın sarsıcı bedeline ve aşağılanmaya katlanmak zorunda kalmamayı kıvrımlarımı severek temin edemem

Olumlamaya ya da kabul edilmeye, tahammül edilmekten daha fazla ihtiyaç duyuyor değilim. Bunlar pasif dışa vurumlardır, şişman bedenler üzerinde bitmek tükenmek bilmeyen saldırıları durdurmak için yeterince güçlü değildir. Zamanla, beden olumlamaya ihtiyacım olmadığının farkına vardım. Benim ihtiyacım olan adalet.

Benim güvenliğimi ve itibarlılığımı direten bir harekete ihtiyacım var. Güzel, sağlıklı, masum, eşsiz veya kusursuz olduğum için değil; günlük deneyimi alenen aşağılama, yasal ayrımcılık ve hatta bazen şiddetle damgalanan bir insan olduğum için.

İltifat gibi görünen kinayelerin sebep olduğu küçük hakaretlerle mücadele eden bir harekete tabii ki ihtiyacım var ancak bundan çok, şişman hastalarına yaygı bir şekilde hatalı tanı koyan doktorları durdurmaya[1] ya da yaygın ayrımcılık nedeniyle iş bulamayan şişmanların hakkını aramaya çalışacak bir harekete ihtiyacım var.

Şişman insanların bir niş, gelişen bir topluluk olmadığını ama Amerikalıların %70’i olduğumuzu kabul eden bir harekete ihtiyacım var. İstismar edilmemizin kabul ediliyor olması, kabul edilebilir bir şey olduğu anlamına gelmez.

Beden olumlamamız ne kendi bedenimizde bitebilir ne de bu sarsıcı eşitsizlikleri görmezden gelebilir. Şişmanlar her gün hem bireylerin hem kurumların şişman nefreti darbelerine katlanıyor ve bunların neredeyse hepsi önlenebilir. Şişmanlara yönelik ön yargıyı, ayrımcılığı ve zararı sona erdirmek için yapabileceğimiz çok şey var. Bunlar onlardan sadece bazıları:  

Yasal ve yaygın olan kilo ayrımcılığını sona erdirin.

Amerika Birleşik Devletleri’nin 49 eyaletinde birini sırf şişman olduğu için barınma, istihdam, restoranda bir masa ya da otelde bir odadan mahrum bırakmanın tamamen yasal olduğunun farkında olan bir harekete ihtiyacım var. Kokteyl garsonu kadınların ve Hooters kızlarının iş yerinde tartılmasını yasaklamaya çalışan ve bu iş yeri tartımlarının doğrudan kadınları ve femleri hedef aldığını bu nedenle de konunun toplumsal cinsiyet adaletinin temel bir meselesi olduğunu anlayan bir harekete ihtiyacım var. Kilo ayrımcılığını sona erdirecek anlamlı yasalar ve davalar tesis etmek için çalışan bir harekete ihtiyacım var.

Şişman insanlar için sağlık hizmetinin öneminin farkına varın.  

Şişmanlara adalet için, şişman insanların duyarlı sağlık hizmetine ihtiyacı ve buna hakkı olduğunu anlayan bir harekete ihtiyacım var. Doktorların utanç verici bir uygulama olarak müstakbel hastalarına kilo sınırı koymalarına son vermek için çalışan bir harekete ihtiyacım var. Ertesi gün hapı gibi çok önemli ilaçların 75 kilonun üzerinde işe yaramamasını engelleyecek bir harekete ihtiyacım var. Trans kişiler için sağlık hizmetinde kilo temelli kısıtlamaları azaltmaya ve nihayetinde ortadan kaldırmaya çalışan bir harekete ihtiyacım var. Kolektif bir şekilde şişmanların insan hakları beyannamesini oluşturacak ve meclisten geçirmek için çalışacak bir harekete ihtiyacım var. Tıbbi hizmet sunanlara mevcut eğitim müfredatlarının ve devam eden eğitim gereksinimlerinin bir parçası olarak kilo ön yargısı eğitimini zorunlu kılmak için çalışan bir harekete ihtiyacım var. 

Kamusal alanlara ulaşımı arttırın.

Şişmanlara adalet için, Amerikalıların çoğunun bizim beden ölçümüzde olduğunu kabul eden bir harekete ihtiyacım var. Şişmanlar için kamusal alanlara ulaşımı arttırmaya çalışan bir harekete ihtiyacım var.

Kilo, sağlık, engellilik durumu ya da yaş fark etmeksizin hepimiz için güvenli ve rahat uçak koltukları kazanmaya çalışan bir harekete ihtiyacım var. Aileler ve bireyler, şişmanlar ve zayıflar ve her engellilik durumundan insanlar için evrensel olarak tasarlanmış kamusal alanlar tesis edilmesi amacıyla baskı yapan bir harekete ihtiyacım var. Şişmanlara karşı sıklıkla dostane olmayan fiziki dünyada, şişmanların yönlerini bulmalarına yardımcı olacak AllGo gibi şişmanların öncülüğünü yaptığı projeleri destekleyen ve yaratan bir harekete ihtiyacım var.

Şişman karşıtı şiddeti sona erdirin.

Şişmanlara adalet için, şişman bir bedende yaşamakla gelen olağan şiddeti ve bu şiddetin beyaz olmayan şişmanlar için kat be kat arttığını bilen bir harekete ihtiyacım var. Beyaz olmayan şişmanları günah keçisi yapmak ve onlara zarar vermek için şişman karşıtı ön yargının ve ırkçılığın nasıl birlik olduğunu anlayarak, ırkçı ve siyah karşıtı şiddetle mücadele eden bir harekete ihtiyacım var. Şişmanlara adalet için, şişman kadınların cinsel taciz ve saldırıya daha az hedef olmadıklarını ama başlarına geleni anlattıklarında kendilerine daha az inanıldığını bilen bir harekete ihtiyacım var.

Tehlikeli hatta ölümcül yan etkileri olan kilo verme ilaçlarının onay almasına son verin.

Şişmanlara adalet için, tehlikeli rejimler özellikle de kilo verme hapları nedeniyle kaç kişinin öldüğünü bilen bir harekete ihtiyacım var. Kilo vermeye yardımcı olma iddiası olan her ürün için federal standartları arttırmak, bu ürünlerin kullanımının her beden için güvenli olduğunu ve iddialarının doğru olduğunu temin etmek için çalışan bir harekete ihtiyacım var. Dr. Oz gibi insanların sansasyoncu ve yanlış iddialarına diyet kültürünün gerçek zararlarıyla karşı çıkan bir harekete ihtiyacım var. Şişman karşıtı düşünceler üzerinden çıkar sağlayan televizyon reklamlarını ve yılan yağı satıcılarını şişmanlara adalet için durduran bir harekete ihtiyacım var. 

Şişman çocukların hakkını arayın.

Şişmanlara adalet için, şişman nefretinin genç yaşta başladığını ve bunun travmasının hayat boyu sürebildiğini bilen bir harekete ihtiyacım var. Zorbalık karşıtı yasaların şişman çocuklar için de korumaya yer verdiğini ve okullarda şaşırtıcı bir şekilde yaygın olan “Vücut Kütle İndeksi[2] karnelerinin” sona erdiğini temin eden bir harekete ihtiyacım var. Şişmanlara adalet için, zorbalığın suçlusunun şişman çocuklar değil, zorbaların kendileri olduğunu bilen bir harekete ihtiyacım var.

Şişmanlara adalet için cesur bir harekete ihtiyacım var.

Şişman nefretinin birkaç kötü elmanın bilinçli kararı olmadığını, aksine kamu politikalarını, kamu sağlığını ve daha fazlasını şekillendiren kültürel bir güç olduğunu bilen ve yapısal olarak çalışan bir harekete ihtiyacım var. Şişmanlara adalet için, beyaz olmayan şişmanlar için, şişman kuir ve translar için, şişman çocuklar ve şişman engelliler için çalışan bir harekete ihtiyacım var.

Şerh koymadan ya da tereddüt etmeden, mutluluğun ve sağlığın yokluğunda bile bizim için mücadele eden bir harekete ihtiyacım var. Şişmanlara adalet için, bizi görmek için bizi güzel, zayıf, mutlu ya da sağlıklı görmeye ihtiyacı olmayan bir harekete ihtiyacım var.

Peki, siz şişman yoldaşlarım: sizin neye ihtiyacınız var?


Etiketler: yaşam
nefret