02/05/2023 | Yazar: Doğa Çatalkaya
1 Mayıs alanı, lubunyanın dostlarıyla selamlaştığı, isyan koşuları yaptığı, halay çektiği bir bayram alanıydı bu sene. Dileğimiz, 2001 senesinde 1 Mayıs dahilinde LGBTİ+ kortejiyle ilk onur yürüyüşünün yapıldığı gibi, lubunyanın kortejlere dağılmadan bir arada yürüdüğü 1 Mayısların gelmesidir.
1 Mayıs’a Ankara’da yaşayan çoğu lubunya gibi ben de Ankara 1 Mayıs LGBTİ+ Kriz Masası iletişim bilgilerini sosyal medya hesaplarımda paylaşarak başladım. Seçime günler kalmışken, iktidarın LGBTİ+’lara yönelik nefret söylemleri de artmaktaydı. Bu nedenle de alandaki görünürlüğe ne derecede müdahale olacağı konusunda endişelerim vardı.
Alana AKM Metro çıkışından iki ayrı polis aramasından geçerek dahil olduğumda, kortejin başlamasına daha 1 saat vardı. Bu sürede etrafta sadece sendikal oluşumların ve siyasi partilerin bayraklarını, flamalarını hazırladıkları bir ortam vardı.
Millet İttifakı’nın seçim otobüslerinden biri gün için kendilerine özgülenmiş olacak ki 1 Mayıs Komitesi, kortej boyunca marşları CHP Genel Başkanı ve Millet İttifakı Cumhurbaşkanı adayı Kemal Kılıçdaroğlu’nun fotoğrafının bulunduğu bu otobüsten çaldı, korteje yönelik direktifleri bu otobüsten verdi. O otobüsten gelen ve hatıramda iz bırakacak söylemse, “Polis kardeşim sen müdahale etme. Komite biziz, senin görevin bizi korumak.” oldu.
Bir LGBTİ+ bayrağı arayışında beklerken, alana KARALA siyah bayraklarıyla girdi. O siyahların arasında gözüme bir bayrak ilişti. Yüzüme ilk gülümsemeyi konduran bu bayrağı orada görmek oldu. Çünkü alana bayrak alınmayacağı, alınmasının zorlaştırılacağı konusunda endişe ediyordum.
Bunun ardından Kadın Savunma Ağı ve Üniversiteli Feminist Kolektif (ÜFK) tüm coşkusuyla, Trans ve LGBTİ+ bayraklarını sallayarak girdi. İşte o zaman yüzümdeki gülümseme bir kahkahaya dönüştü ve gün sonuna kadar da bana eşlik etti.
Sloganlar atıp eğlenirken Gökkuşağı Aileleri Derneği (GALADER) de aramıza katıldı. Bununla beraber alandaki LGBTİ+ görünürlüğüne yönelik polis müdahalesi endişem sona erdi. Bayrağım bir pelerin oldu, sırtımda dalgalandı.
Daha sonra sosyal medyadan gördüğüm kadarıyla Yeşil Sol Parti ve Gençlik Komiteleri de kortej sırasında ve miting alanında LGBTİ+ bayraklarını dalgalandırmıştı.
AKM metro durağından Tandoğan Meydanı’na kadar olan yürüyüş boyunca Ankara Halkı (alanın dışında izleyenler) ve 1 Mayıs’a katılan tüm gruplar gerek bize eşlik etti gerekse alkışlarla, gülümsemelerle destek verdi. Gün boyunca nefretten eser yoktu! Nefret yalnızca iktidarın dilinde ve kalbindeydi.
1 Mayıs alanı, lubunyanın dostlarıyla selamlaştığı, isyan koşuları yaptığı, halay çektiği bir bayram alanıydı bu sene. Dileğimiz, 2001 senesinde 1 Mayıs dahilinde LGBTİ+ kortejiyle ilk onur yürüyüşünün yapıldığı gibi, lubunyanın kortejlere dağılmadan bir arada yürüdüğü 1 Mayısların gelmesidir.
Baskılara rağmen ruhumuzda baharın çiçeklerini açtıran tüm dostlara selam olsun. Patronsuz, pezevenksiz bir dünya için… Bijî Yek Gulan! Yaşasın 1 Mayıs!
*KaosGL.org Gökkuşağı Forumu’nda yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. Yazının KaosGL.org’ta yayınlanmış olması köşe yazılarındaki görüşlerin KaosGL.org’un görüşlerini yansıttığı anlamına gelmemektedir.
Etiketler: insan hakları, çalışma hayatı, siyaset, medya okulu
