10/09/2022 | Yazar: Özge Özgün
2013 yılında aramızdan ayrılan Aligül’ün doğum günü için…
Çizim: Özge Özgün
Şöyle yazmışım 9 yıl önce hastanedeki ilk günlerden birinde,
"aşkla Ali’m
nefretin inadına
neşeyle kırıp
acının melankolisini
üstüne üstüne
inatla
YÜRÜYORUZ!"
Hiçbir şey yapmadan, varlığınla dahi, kendini anlatabilmene hayranım. İyi ki varsın, halen varsın çünkü!
Sen dayanışmanın gücünü gösterdin bize. Başka türlü olabileceğini gösterdin “özel alan”da tanımlanan veya özel sayılmayan ilişkilerin. Açıklık ve şeffaflıkla harmanladın tüm ilişkilerini. Her koşulda, her şeyi konuşabilme kabiliyetin hafızamda, kahkahan kulaklarımda. Hep birbirimizi sımsıkı tutacağımızı, düşsek de kalkmak için her şeyi yapacağımızı biliyorum.
Çok kayıplarımız oldu, çok düştük kalktık bu arada. Azdan çok, çoktan az oluyoruz, ama hep yeniden yaratıyoruz sarılarak gökkuşağına. "Herşeyim ve hiçbir şeyimsin" yazmıştın bana hediye ettiğin bir kitaba not olarak. Bunu hatırlıyorum sık sık. Birbirimize sahip olmadan sahip çıkmayı... Bir şeyleri yazarak bırakmayı, yeryüzüne salmayı da senden öğreniyorum yavaş yavaş. İşte bu şiir de tam 10 sene önce, birlikte jinekologa gidip kanser haberini aldıktan sonra karmakarışık duygularla yazdığım şiir. Dağılsın ve sarılsın enerjin tüm yoldaşlara.
*KaosGL.org Gökkuşağı Forumu’nda yayınlanan yazı ve çizimlerden yazarları ve çizerleri sorumludur. Yazının ya da çizginin KaosGL.org’ta yayınlanmış olması köşe yazılarındaki veya çizimlerdeki görüşlerin KaosGL.org’un görüşlerini yansıttığı anlamına gelmemektedir.
Etiketler: yaşam
1720430400.jpg)