14/03/2023 | Yazar: Alaz Akdağ
Sanki bir chapter açıldı ama Süper Mario’daki kısa yollara götüren gizli geçitleri bulamadım.
Sanki bir filmi atlaya atlaya izliyorum. Mücadele etmek ne zor zanaatmış anam. Sanki bir chapter açıldı ama Süper Mario’daki kısa yollara götüren gizli geçitleri bulamadım. O zorluktan ilerliyorum. Aynı ritimde, döngüde ilerlerken ne zor nerede olduğunu anlamak.
Kendini anlamak için unutmak mı gerek? Yalnızlık belki de çoğunun dediği gibi kötü değildir. Korktun mu ufaklık yalnızlıktan? Ey düşünceler, neredesiniz? Etraf bu kadar kalabalıkken, yardımcı roller ana karakterlere dönüşmüşken, öylece var olmak bile bir lüks olmuşken, uykumun derinliklerinde görünüp kaybolan, unutulmaya ant içmiş fısıltılar mısınız?
Anlamıyorum, inan bu zaman nasıl geçti ve geçiyor? Bir şeyler tutturmuş belki de her şeye inat o düzene yerleşmek istiyorsun. Bunca karmaşa arasında bir sığınak mı arıyorsun yoksa? Kaç gece sayıkladın unuttuğun cümleleri? Kaldıkça daha mı bağlanıyorsun yoksa bilinen bir konfor alanı mı oluşturuyor sana? Düşünmek bile mi lüks? Evet, haklısın. Öyle. Neyi seçeceksin? Zor değil mi duygusal bir orta doğulu olmak? Sen solaksın. Yazarken yazdığını görmezsin. Tavanımdaki yıldızlar ışık tutarsa belki görürüm. Peki, neden ışık bu kadar önemli Alaz? Karanlık, aydınlık, ışık, gölge, siyah, beyaz, gri...
Kendi yüzümü unuttum dostum. Sen hatırlatır mısın hemşire? Hadi beraber çıkalım buradan, sence de artık vakit gelmiyor mu?
*KaosGL.org Gökkuşağı Forumu’nda yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. Yazının KaosGL.org’ta yayınlanmış olması köşe yazılarındaki görüşlerin KaosGL.org’un görüşlerini yansıttığı anlamına gelmemektedir.
Etiketler: yaşam
