11/05/2022 | Yazar: Umut Önür
Ezici çoğunluğunu lgbti+ karakterlerin oluşturduğu bir yapımda en büyük övgülerden birini, bir kez daha bir cis-hetero karakterin toplamış olmasına şaşırmak istiyorum.
Ön not:
1.Bu yazı spoiler içerir. Kitapları okumamış (Heartstopper/Kalp Çarpıntısı), diziyi izlememiş kişiler dikkat!
2.Açılmak ifadesini bu yazıda tartışmayacağım. Her ne kadar politik olarak doğru bulmasam da yazıyı dağıtmamak adına politik olarak doğru var sayacağım.
Açılmak ya da açılmamak, işte bütün mesele bu.
Hayır değil!
Hadi yeni birine açıldın, ne tepki verdi, mesele bu da değil. Mesele sen bu kişiye açılma sürecinde neler hissettin.
Sanırım dünya şu an 4 kitaptan oluşan, bize inanılmaz bir evren ve karakterler kazandıran, Harry Potter’dan çok daha derin, kapsayıcı ve JKR’nin aksine anti-terf Alice Oseman’ın çizgi romanının Netflix uyarlamasıyla çalkalanıyor, çalkalanmıyorsa da çalkalansın lütfen. Etrafımızda yapraklar, kelebekler, kuşlar, kalpler, uçuşuyor.
Bu yazıda dizi incelemesi yapmayacağım, zaten haddim de değil. Olivia Colman’ın inanılmaz tatlı bir şekilde canlandırdığı karakterin (Sarah), büyük övgüler toplayan ve örnek ebeveynlik olarak gösterilen, biseksüel çocuğunun (Nick) açılmasına verdiği tepki üzerine yapılan yorumları tartışmak istiyorum. Bu övgülerde Olivia Colman’ın özel hayatında lgbti+ destekçisi olmasının ve oyunculuğuna duyulan hayranlığın etkisi büyük olsa da Nick’in Olivia’ya değil Sarah’ya açıldığını unutmamalıyız.
Ezici çoğunluğunu lgbti+ karakterlerin oluşturduğu bir yapımda en büyük övgülerden birini, bir kez daha bir cis-hetero karakterin toplamış olmasına şaşırmak istiyorum. Hem de ne için, biseksüel olarak açılan çocuğuna, onu sevdiğini söylediği ve sarıp sarmaladığı için. Tamam gayet dokunaklıydı, tatlıydı, biz de beraber ağladık ama bunun adına örnek ebeveynlik demek yerine sadece homofobik tepki vermemek desek ve abartmasak mı? Sormamız gereken sorular yok mu?
Gerçekten Sarah örnek bir ebeveyndiyse, Nick ona neden aylar sonra açılabildi? Hazır mı hissetmedi? Peki neden hazır hissetmedi? Sahi hazır hissetmek ne demekti? Hazır hissetmek emek miydi? Hazırlanması gereken şey neydi? Neden zaten birçok arkadaşına açıkken, annesine açılmadan önce hazır olmalıydı? Neye hazırlanmalıydı tam olarak?
Açılmak hazırlanılacak, hazır olunacak bir şey değildir. Hazır olmamız gereken birşeyler olduğuna vurgu yapar. Hazır olma, hazırlama sorumluluğunu, bize verir. ‘Norm’ dışılığına isim verilmiş bir eyleme (açılmak) bir de hazırlanmamız gerektiğini öğütler. Peki zaten onlarca kez açılmışken neden hala hazır olamıyorduk yeni bir açılmaya. Burada bir sorun yok mu sizce de? Oturmayan birşeyler yok mu?
Evet var, hem de çok büyük bir sorun var. Çünkü açılmak hazır olmakla ilgili değil, çünkü içsel değil. Açılmak güvende olmakla, güvende hissettirilmekte ilgili, yani çoğunlukla dışsal. Nick’in annesine aylarca açıl(a)mamasının sebebi güvende/rahat hissetmemesi. O güveni en başta bizzat ebeveyninin hissettir(e)memesi. Bu sorumluluk sizde. Bu sebeple bazı insanlara hemen, bazı insanlara daha geç açılıyoruz. Bazılarına da hiç açılmıyoruz. Tamamen ne zaman o insanla artık güvende hissettiğimizle ve o insanı hayatımıza dahil etmeyi isteyip istememizle alakalı.
Bu sebeple, ‘hazır olduğunda açılmak’ ifadesini doğru bulmuyorum. Yerine, o kişi seni güvende hissettiriyorsa ve o kişiyi hayatına dahil etmek istiyorsan açılmak ifadesi daha doğru ve güçlendirici geliyor. Böylelikle sorumluluğu iade ediyorum. Bu biz lgbti+ ların sorunu değil.
Biz değerliyiz. Herkes kadar. Ne eksik ne fazla. Açılmamız karşısında verilen desteği tabii ki kabul edebiliriz ama o kadar. Abartmayın, abartmayalım. Çıtayı düşürmeyelim. Çıtayı düşüren eksik desteğine karşılık övgü bekleyene de, Darcy’nin dediği gibi ‘thank you for your service’ diyelim, geçelim.
Ebeveynler, diziyi bulun, belki de lgbti+ olduğunu bilmediğiniz çocuklarınızla birlikte izleyin. Üstüne konuşun onlarla. Onlara kendilerini değerli ve güvende hissettirin. Geç kalmayın, çocuklarınızın hayatını kaçırmayın.
Herkese, etrafında güvenebileceği, onları seven insanlarla birlikte mutluluklar diliyorum.
*KaosGL.org Gökkuşağı Forumu’nda yayınlanan yazı ve çizimlerden yazarları ve çizerleri sorumludur. Yazının ya da çizginin KaosGL.org’ta yayınlanmış olması köşe yazılarındaki veya çizimlerdeki görüşlerin KaosGL.org’un görüşlerini yansıttığı anlamına gelmemektedir.
Etiketler: medya, kültür sanat
