27/11/2020 | Yazar: Defne Güzel
Covid-19 Pandemisi devam ederken derneklerin bu süreçte neler yaşadığını ve neler yaşamakta olduğunu kendi ağızlarından dinleyelim.
Covid-19 Pandemisi 2020 Mart’tan bu yana etkisini şiddetli bir biçimde hissettiriyor. İlk vakaların ortaya çıktığı süreçte hâkim olan belirsizlik bugün yerini daha çok kaygı ve çözümsüzlüğe bırakmış durumda.
Covid-19 Pandemisi küresel çapta ülkeleri ve toplumları etkisi altına alırken LGBTİ+’lar da bu süreçten payını aldı. Zaten ayrımcılık ve şiddete hayatın her alanında maruz bırakılan LGBTİ+’lar Covid-19 Pandemisi ile bu şiddeti ve ayrımcılığı daha derinden hissetti ve hissetmeye devam ediyor. LGBTİ+’lar Covid sürecinde sağlığa erişimde engellerle karşı karşıya bırakılıyor, çalışma hayatından dışlanıyor ve bireysel yeteneklerle LGBTİ+’ların bu süreçten sağ çıkması bekleniyor.
LGBTİ+ öğrencilerin ailelerinin ve yakın çevrelerinin yanına dönmek zorunda kalması kişileri ayrımcılık ve şiddet çukuruna atmak demek oluyor. LGBTİ+ öğrenciler bu süreçte kendilerine atanmış isimlerinin söylenmesi, iletişimlerinin kısıtlanması, makul bir çalışma ortamının bulunmaması ve akranlarla iletişimin kurulamaması gibi spesifik şiddet örnekleriyle karşı karşıya kalıyor.
Özellikle eğlence ve kafe-bar sektöründe çalışan LGBTİ+’lar ekonomik sıkıntılarla ve işsizlikle boğuşurken gerekli sosyal yardımlardan faydalanamıyor ve iş hayatı bulunan LGBTİ+’lar ilk gözden çıkarılan kişiler oluyor.
Seks işçilerinin problemleri her zaman olduğu gibi şimdi de devlet nezdinde çözüme kavuşturulmuyor. Seks işçileri görmezden geliniyor. Seks işçileri ya Covid riskiyle müşteri kabul etmeye devam etmek zorunda bırakılıyor ya da internet mecrasında iş hayatlarına devam ediyor. İnternet mecrasına dair seks işçileri donanım sahibi değilken internet mecrası seks işçilerine rutin kazançlarını sağlamıyor.
LGBTİ+’lar sosyalleşme sıkıntısı yaşarken talep ettikleri çevrimiçi buluşmalar ya istenildiği kadar sağlanmıyor ya da LGBTİ+’ların bu buluşmalara katılabilecek güvenli ev ortamı bulunmuyor.
Sonuçta Covid-19 Pandemisi ile LGBTİ+’ların kaygıları, anksiyeteleri ve depresyonları daha da artıyor. LGBTİ+’ların ekonomik sıkıntıları daha da katlanıyor ve bu sıkıntıları giderebilecek mecralar LGBTİ+’lara sunulmuyor.
Covid-19 Pandemisi LGBTİ+ örgütlerini de olumsuz anlamda etkiliyor. LGBTİ+ örgütleri LGBTİ+’larla dayanışma amaçlarını bu süreçte yerine getirmekte zorlanıyor.
Örgütlerin evden çalışma koşulları aksaklıkları da beraberinde getiriyor. İnternet sağlayıcılarının yetersizliği, dosyalara erişim, hibe sıkıntısı, toplantı yasakları örgütlerin tam kapasite çalışmasına mâni oluyor.
Bu süreçte yalnızlaştırılan örgütler kapasiteleri dahilinde faaliyetlerine devam etmeye çalışıyor, çevrimiçi buluşmalar gerçekleştiriyor, danışmanlık hizmetlerini çevrimiçi ortama taşıyor ve birbirinden öğrenme yapıyor.
LGBTİ+ örgütleri her şehre, her yerele göre bu süreçte yeni pratikler ve deneyimler ediniyor.
Covid-19 Pandemisi tüm hızıyla özellikle Türkiye’yi şiddetli bir biçimde etkisi altına alırken örgütler ve LGBTİ+’lar hayatta kalma mücadelesine devam ediyor. Derneklerin bu süreçte deneyimlediği pratikler insan hakları ihlallerinin de izlenebilmesi ve sivil toplumun Covid-19 Pandemisinden nasıl etkilendiğine dair bir kaynak görevi görüyor.
“Pandemide LGBTİ+ Dernekleri” yazı dizisinde LGBTİ+ derneklerine Covid sürecinde yaşadıkları deneyimleri sorduk. BİZ Antalya, Kaos GL, Özgür Renkler, LİSTAG, Lambdaİstanbul, Pembe Hayat, Kırmızı Şemsiye, Muamma, 17 Mayıs, ÜniKuir, Ankara Gökkuşağı Aileleri, HEVİ LGBTİ+, Genç LGBTİ+ ve SPoD, Covid-19 sürecine ve dernek pratiklerine dair yöneltmiş olduğumuz sorularla yazı dizisine katkı sağladı. Covid-19 Pandemisi devam ederken derneklerin bu süreçte neler yaşadığını ve neler yaşamakta olduğunu kendi ağızlarından dinleyelim.
İyi okumalar.
Etiketler: insan hakları, yaşam, sağlık
