01/03/2023 | Yazar: Aslı Alpar
Serbest koşu yapmak isteyenlere vücudunu iyi tanımaları, sınırlarını zorlamamaları, düşünsel antrenman yapmaları, zihnini her sonuca hazır tutmaları öneriliyor. Her birimizi profesyonel serbest koşucu gibi düşünüyorum.
Fotoğraf: Lilou Ruel performansı
Lilou Ruel 9 yaşından beri parkur sporuyla ilgileniyor. Profesyonel serbest koşucu Ruel havada taklalar atıyor, yüksek binaların birinden diğerine atlıyor, merdivenlerden yuvarlanıyor. Bir hedefinden diğerine düz bir biçimde ulaşmayı değil bazen son anda tutunarak bazen düşerek bazen daha da ileriye sıçrayarak ulaşmayı yeğliyor.
Her uğraşta olduğu üzere bu uğraş için de Ruel meslektaşları gibi hedefine ulaşmak için defalarca düşüyor. Aynı zamanda dublörlük yapan Ruel, düşüş sahneleri için defalarca düşüyor, en iyi düşüşünü kayda geçirmek ya da düşmemek için.
6 Şubat’taki Maraş depreminde Ankara’daydım. Depremi hissetmedik. Kedimiz Burak’ın tuhaf ağlaması beni uyandırdı. Uzun süredir alakasız saatlerde uyandığımda telefondan haberlere bakıp biz uyurken bir felaket olup olmadığına bakmak gibi bir alışkanlığım var. Bu alışkanlıkla deprem olduğunu öğrendim.
Sonraki yirmi dört saati üç aşağı beş yukarı hepimiz benzer hislerle getirmişizdir diye düşünüyorum. Çaresizlik, öfke, korku, artan çaresizlik, artan öfke…
Üzerinden neredeyse bir ay geçti. Kayıp çocuklar, kayıp hayvanlar, yiten hayatlar, ağır yaralananlar, tedavi görenler, tedavi bekleyenler, kurtarılmayı bekleyenler… Yoğun telefon trafiği, hal hatır sormalar, endişelenmeler. Fay kırığı gibi bizde de bir şey kırıldı eskisi gibi olmamak üzere.
Bunu derinden hissettiğim o anda Ruel’in ilk videosuyla karşılaştım, depremden sonraki ilk gündü. Ruel merdivenin başında zihnini hazırlıyor, derin bir nefes alıyor, ellerini yumruk yapıyor, kaslarını hazırlıyor, havada attığı ilk taklasının ardından yere düşüyor, ellerinden destek alarak merdivenlerden beş-altı defa yuvarlanıyor, düz zemine vardığında yüzünü koruyarak iki kez daha yuvarlanıyor, duruyor. Ruel bu videosunu şöyle paylaşıyor: “Merdivenden böyle inebiliyorsun niçin normal inesin?”
Video bitiyor, deprem haberinin şokuyla kaskatı ve hareketsiz gövdemin içinde Ruel havada taklalar atıyor, bedenimin sınırlarına çarpıp içeride yuvarlanıyor, yukarı aşağı sağa sola ilerliyor, içimdeki öfke Ruel’i taklit ediyor. Bir yerden sonra Ruel içimi delip çıkıyor, o andan sonra şoku atlatıp elden geleni yapmaya koyulabiliyorum. Sağol Ruel.
Yaşadığımızın dönüşü yok, tarifi yok, bundan sonra ne olacak?
Serbest koşu yapmak isteyenlere verilen tavsiyeler genelde şöyle: Vücudunu iyi tanımaları, sınırlarını zorlamamaları, düşünsel antrenman yapmaları, zihnini her sonuca hazır tutmaları. Her birimizi profesyonel serbest koşucu gibi düşünüyorum.
Sonra Ruel’i yeniden izliyorum, nefes alıp, yumruklarımı sıkıp, içimde bir takla atıyorum.
* KaosGL.org Gökkuşağı Forumu’nda yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur. Yazının KaosGL.org’ta yayınlanmış olması köşe yazılarındaki görüşlerin KaosGL.org’un görüşlerini yansıttığı anlamına gelmemektedir.
Etiketler: yaşam
