11/03/2011 | Yazar: Aydın Öztek

Sevgili Kaos GL Okuyucuları;  

Sevgili Kaos GL Okuyucuları;
 
Ben Kaos GL dergisinin ilk defa düzenlemiş olduğu yerel gey - lezbiyen muhabir ağı eğitimine katılmış İstanbul muhabirlerinden Aydın Öztek. 
 
Sizlere 18 aydır yorum, yazı veya haber gönderemiyorum. Çünkü 13 Eylül 2009 da çok büyük bir beyin kanaması geçirdim. Kanamam o kadar büyükmüş ki doktorlar % 1 yaşama şansı vermişler. Çünkü beynimin 3/4 ü kanmış. Ayrıca yaşım biraz daha büyük olsaymış beni ameliyata bile almayacaklarmış. 
 
Türkiye'deki fizyoterapistim bana "sen bir mucizesin, senin sayende mucizelere inanır hale geldim" diyor. 
 
Ben aslında İstanbul muhabiriydim ama şu anda tedavi olmak amacıyla Almanya'nın Goslar şehrine geldim. Yani artık Almanya muhabirinizim. Sizlere gey - lezbiyen dünyasında neler olup bittiğini söyleyemem. Çünkü 18 aydır bu camianın içinde değilim. Beyin kanamam yüzünden ne görebiliyor ne de yürüyebiliyorum; üstelik tedavimin devamı için Türkiye'den de ayrılmak zorunda kaldım.  
 
Son 3 aydır Almanya'dayım ve son 2 haftadır hem iyi hem de kötü haberler alıyorum. Göz doktoru bir daha asla göremeyeceğimi söylerken bir nörolog görme merkezinin kafanın arka tarafında olduğunu, benim kanamamın ise kafamın ön sağ tarafında olduğunu ve bu yüzden büyük ihtimalle kök hücre gerçekleştiği takdirde görebileceğimi söyledi. Bir başka nörolog ise "Ben pesimistim, yani kötü düşünen birisiyim." dedi. "Ben kök hücre olayına inanmıyorum bu yüzden görebileceğinizi düşünmüyorum." dedi. Bu haberler beni hem çok sevindirdi hem de çok üzdü. 
 
Yeni bir hayata başladığım için çok korkuyorum.  Bu aralar hem Almanca öğrenmekle hem de yürüme çalışmaları yapmakla zamanımı geçiriyorum. Ayrıca bir kitap, bir tane de senaryo yazma fikrim var. Hatta bir tane de internet sitesi oluşturmak istiyoruz. Beyin kanaması geçirenlerin ailelerine yardımcı olmak amacıyla yaşadıklarımızı paylaşacağımız bir site yapmak istiyoruz. 
 
Benim rahatsızlığımı öğrendikleri andan itibaren hastaneye yüzlerce insan gelmiş. Kantin görevlileri daha önce böyle bir kalabalığın sadece bir aşiret reisinin ameliyatında olduğunu söylemişler. Bu kadar insan bir kişi için mi geldi diye sormuşlar sürekli. Çok şükür sevenlerim beni yalnız bırakmamışlar. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim, sayenizde güç ve moral topladım. 
 
Şu anda az az yürüyebiliyorum. Erenköy fizik tedavi ve rehabilitasyon merkezine yattığımda gözlerim görmediği için denge bulmamın zor olduğunu söylemişlerdi. Bu yüzden yürüyüşümün düzelebilmesi biraz zaman alacak. Ama ben her gün çalışıyorum ve sonunda başaracağım.  Ameliyattan çıkınca doktorlar boyunda aşağımın felçli olarak kalabileceğini söylemişler. Ama çok şükür hiçbir tarafım felçli kalmadı. Tek bir sorun var o da Mehpare :) Mehpare benim sol kolumun adı. 
 
Neden sol koluma isim verdim?  
 
Çünkü sol kolum benim sözümü dinlemeyerek kendi iradesiyle hareket ediyor. Bazen tutması gereken şeyleri tutmuyor yada ablamın veya annemin elini çok sıkıyor. Ona şu anda hükmedemiyorum. Kendi başına hareket ettiği için isim vermeyi uygun buldum. 
 
Sizlere Almanya muhabiriniz Aydın Öztek sevgi, sağlık ve mutluluk dolu bir 2011 diliyor. Şansınız bol olsun...


Etiketler: medya
nefret