04/05/2021 | Yazar: Kaos GL
“Toplumun kenarlarında ortaya çıkan queer mekânlar kent alanlarının heteronormatifliği altında ezilen kadınlara ve LGBTIQA+’lara güvenli bir sığınak sunuyor.”
Banu Çiçek Tülü, Sonic Awareness
“Kentteki gündelik yaşamda insanlar duyularının kılavuzluğunda yaşıyor. Ama işitme ve dinleme yeteneklerimiz mimaride ve kent tasarımındaki görsel yaklaşımın gölgesinde kalıyor. Ses, kullanıcıların kendi çevrelerini anlamalarına yardımcı olan en önemli öğelerin başında geliyor oysa. Akustik ortam ne arka plandaki ses veya belli bir ses manzarasıdır ne de trafiğin ve gündelik işlerin yarattığı gürültü kirliliğiyle ilgisi vardır. Asıl mesele, daha ziyade, işitsel deneyimleri anlamak, dinleyerek ve işiterek kent mekânındaki ses bölgelerini keşfetmektir.”
Bu ifadeler Kaos GL Derneği’nin başlattığı Ankara Queer Sanat - Konuk Sanatçı Evi programı kapsamında Metehan Özcan’ın, Banu Çiçek Tülü ile söyleşisinden.
Şu linkten dinleyebileceğiniz söyleşide Banu Çiçek Tülü “kenti beden ile dinlemeyi” anlatıyor:
“Toplumun kenarlarında ortaya çıkan queer mekânlar kent alanlarının heteronormatifliği altında ezilen kadınlara ve LGBTIQA+’lara güvenli bir sığınak sunuyor. Kent teorisi ve şehir planlamaya karşı 1970’lerde geliştirilen feminist eleştiri, şehir planlamacıların ağırlıklı olarak erkeklerin ve heteronormatif ailenin ihtiyaçlarını dikkate alarak nasıl da cinsiyetlendirilmiş ortamlar yarattıklarını ortaya koydu. Toplumsal cinsiyet ve kent mekânı, 80’li yıllarda disiplinlerarası incelemelerin bir konusu haline geldi. Bu alanda feministlerin öncülük ettiği ilk çalışmalar, insan(erkek) eliyle inşa edilmiş çevrelerin hangi bakımlardan toplumsal cinsiyet eşitsizlikleri yaratan ataerkil bir toplumun maddi tezahürleri olduğunu gözler önüne serer. Dolayısıyla, kent mekânının azınlıklar açısından, açıkça ele alınması gereken devasa bir sorun oluşturduğu ortadadır.”
Söyleşinin tamamına Ankara Queer Art sitesinden ulaşabilirsiniz.
Etiketler: kültür sanat, yaşam, kent hakkı, gezi/mekan
