19/08/2020 | Yazar: Özde Çakmak
Pandemi ülkeyi kırıp geçirirken, hâlihazırda ötekileştirilmiş bir grubun daha da geride bırakılacağı kaygıları var.
Fotoğraf: Aria Villajin
Özde Çakmak, Scott James’in 16 Haziran 2020’de NY Times’ta yayınlanan yazısını KaosGL.org için Türkçeleştirdi.
Aria Villajin ergenlik çağındayken, babası gey ve translar hakkındaki hislerini açıkça belirtmişti.
“L.G.B.T’lere her zaman “o” (it) (ç.n: İngilizce’de hayvanlar ve eşyalar için kullanılan zamir) diye hitap ederdi. Onlara kendi zamirleriyle seslenmezdi. Onlar “şeyler”di,” diyor şimdi 33 yaşında olan Villajin. “Oğullarından birinin gey olduğunu öğrense, onların adlarını değiştirirdi.”
Annesi Filipinler’e sınırdışı edildiğinde, Siyah babası aileyi muhafazakâr, beyaz bir Sacramento banliyösüne taşıdı. On sekiz yaşındayken oradan ayrılarak San Fransisco’ya gitti fakat orada bile hayat kolay değildi, destek alamayınca üniversiteyi bıraktı.
“Cinsiyetçilik her yerde, transmizojini her yerde, transfobi her yerde, ırkçılık her yerde,” dedi. “Bunların herhangi biriyle uğraşmak zorunda kalmadan hiçbir yere gidemezsiniz.”
Villajin’in reddedilme ve mücadele deneyimi trans topluluğuna bir hayli tanıdık. L.G.B.T.Q topluluğu genellikle daha çok kabul görürken, translar aynı kazanımları yaşamıyorlar.
Özellikle Trump yönetiminin yılları çalkantılı geçiyor. Bu hafta dönüm noktası bir Yargıtay kararı işyerinde gey ve translara yönelik ayrımcılığı yasakladı fakat geçen hafta yönetim translar için sağlık hizmetlerinde ayrımcılığa yönelik federal önlemleri kaldırdı ve onların belli durumlarda askerlik hizmetine katılmalarını engelledi.
Araştırmaların gösterdiğine göre, daha yüksek yoksulluk, evsizlik, şiddet ve HIV oranlarıyla karşı karşıya kalan beyaz olmayan translar için daha da kötü haksızlıklarla karşılaşıyorlar.
San Fransisco AIDS Vakfı’nın sağlık ve topluluk merkezi Strut’ta, Queer and Trans People of Color (QTPOC) programı kurucusu Felipe Flores, “Geçişleri, görünümleri nedeniyle resmi iş bulma konusunda ayrımcılığa uğruyorlar,” diye konuştu.
Translarla çalışan ondan fazla uzmanla yapılan görüşmelere göre, pandemi ülkeyi kırıp geçirirken hâlihazırda ötekileştirilmiş bir grubun daha da geride bırakılacağından kaygı duyuluyor.
San Fransisco LGBT Merkezi’nin yönetici müdürü Rebecca Rolfe, “Translar diğer L.G.B.T’lere kıyasla ekonominin etkisinden daha fazla zarar görecekler,” diyor. “En çok ötekileştirilenler en çok etkilenenler olacak. İşe en son, en düşük ücretle onlar alınacak.”
Merkez 12 yıldır 1,000’den fazla transa iş desteğinde yardımcı olan Trans İstihdam Programı’nı yönetiyor.
Engeller – Kovid-19’dan bile önce – iç karartıcıydı. Çalışmalar beyaz gey erkeklerin heteroseksüel erkeklerle benzer yoksulluk seviyeleri yaşarken, Rolfe beyaz olmayan transların işsiz olma olasılıklarının ülke ortalamasından altı kat yüksek olduğunu, “$24,000’den daha az gelire sahip olmalarının ise beş kat daha yüksek olduğunu” söyledi.
Savunuculara göre pandemiden önce geleneksel iş bulamayan çok sayıda beyaz olmayan trans seks işçiliğine geri döndü ve bazıları virüs risklerine rağmen seks işçiliğine devam etti.
Flores, “Halen başlıca gelir biçimleri olduğu için seks işçiliğiyle uğraşıyorlar,” dedi. “Hala gelir elde etmek zorunda oldukları için sosyal mesafe yöntemlerini tartışmaya açamazlar. Başka gelir biçimlerine erişimleri yok.”
San Francisco LGBT Merkezi için topluluk yardımı yapan Naomi Wright seks işçisi olan bir danışanın Mart başında Kovid-19 belirtileriyle hasta olduğunu söyledi.
Wright, “Hem hastaneye gidecek paraları yok, hem de sağlık sigortaları,” diye belirtti.
Kısmen eyalet ve federal ajansları bilgi toplamadıkları için Kovid-19’un L.G.B.T.Q topluluğu üzerindeki tam etkisi bilinmiyor. Örneğin, Kaliforniya pandemi istatistiklerinde cinsel yönelim ve toplumsal cinsiyet kimliği ile ilgili verileri toplamadı.
Fakat başka bir kaynak alarm veriyor.
Ulusal Trans Lifeline translardan yılda 75,000 çağrı alarak yardım ve sohbet için onları trans operatörlere bağlıyor. O zamandan beri pandemi çağrıları arttı ve yeni bir aciliyet kazandı.
Acil yardım hattının yetkili müdürü Elena Rose Vera, “İşsizlik ve işyerinde ayrımcılık hakkında gelen çağrıların dört ila beş kat arttığını gördük,” dedi. Vera hane içi şiddet ve sağlık hizmetleri hakkındaki çağrıların tedavilere ve ilaçlara erişim önündeki karantinayla ilgili engeller yüzünden yüzde 300 arttığını söyledi.
Örgütler müdahale etmek için bir araya geliyor.
San Francisco’nun L.G.B.T.Q topluluğuna zihinsel sağlık hizmetleri sağlayan The Alliance Health Project video sohbet ya da telefon aracılığıyla terapi yapıyor ve evsiz müşterilere telefon veriyor.
Los Angeles’da “LGBTQI+ BIPOC [Black & Indigenous People of Colour = Siyah & Beyaz Olmayan Yerliler] Dostlar için Kovid-19 Karşılıklı Yardım Fonu” GoFundMe üzerinden $253,000’den fazla para topladı ve bu para çoğu ülke genelinde olmak üzere 2,500’den fazla muhtaç kişiye dağıtıldı.
Fonun organizatörü Amita Swadhin, “Beyaz olmayan trans, nonconforming ve non-binary’ler çatlakların arasından düşeceklerdi,” dedi.
Bu bireysel hibeler küçük, genellikle de $100 tutarında fakat bu tür jestler genellikle izole edildiklerini hisseden translar üzerinde büyük bir etkiye sahip.
Kendini non-binary olarak tanımlayan (ve they/them (onlar) zamirlerini kullanan) 25 yaşındaki Sammie Ablaza Wills Las Vegas’ta yoksulluk içinde büyüdü ve şimdi Bay Area’da yaşıyor. “Öğretmenlerim okulda yemem için bana yemek getirirlerdi çünkü gıdaya çok erişimim yoktu,” diyor.
Bu iyilikler Stanford Üniversitesi’nde bursa ve L.G.B.T.Q Asya ve Pasifik Ada sakinlerine yönelik ayrımcılıkla mücadele eden – pandemi sırasında Asyalı karşıtlığı bağnazlığının yükselişiyle artan bir sorun – bir grup olan API Equality – Kuzey Kaliforniya’da bir işe sahip olmasını sağlıyor.
“Kovid-19 momenti bize krizden önce varolan eşitsizliğin kriz sırasında daha da yükseldiğini ve çoğaldığını gösteriyor,” diyorlar.
Villajin de pandemi sırasında elini taşın altına koyuyor. Ergenliğindeki ilk mücadelelerinin ardından şimdi akıl sağlığı sorunları olan kişilerin savunuculuğunu yapıyor. Drag performans sanatçısı Pearle Teese olarak Strut’ta bir topluluk-oluşturma etkinliği olan Trans Voices’ın küratörlüğünü yapıyor.
“Bana kalırsa çoğumuzun bir tür yardıma ihtiyacı var, gençliğimde o yardıma ihtiyaç duyan biriyim ve bana yardım eden olmadı,” diyor.
Etiketler: insan hakları, kadın, yaşam, çalışma hayatı, sağlık, dünyadan
