11/06/2016 | Yazar: Kaos GL
Onur hikayelerinde bugün: Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek ve ‘Ben buradayım direniyorum aşkım!’
Onur hikayelerinde bugün: Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek ve “Ben buradayım direniyorum aşkım!”
Hakan’ın Onur Hikayesi
Bir Ankaralı ve açılma geçmişi 3 yıl öncesine dayanan bir lubunya olarak, 2015 İstanbul LGBT Onur Yürüyüşü ilk onur yürüyüşümdü. Öğrenciyken parasızlıktan, sonrasında hafta sonu çalışmak zorunda olduğumdan gidememiştim.
İnsanın ilk gittiği Onur Yürüyüşü saldırıya uğrar mı? Uğrarmış.
Cuma günü Ankara’dan İstanbul’a yola çıktım, hem de yüksek hızlı trenle. Hem Pride heyecanı, hem de artık çıkıp Pride’a gidebilmenin gurunu yaşadım yolda. Öncesinde kendi şehrimde 17 Mayıs’ta yürümüştüm ve LGBT hareketinin dinamizmini en hissettiğim zamanlardı. Dövüşüyordum, dönüşüyordum.
Trenden indikten sonra sevgilim ve ev arkadaşı beni Pendik’ten aldı. Evet Pendik’ten. İnsan “taa Pendik’lerden” alınınca daha bir seviyor kendisini alan insanları. Sonra Onur Haftası’nın tüm eğlencesini yakaladık. Gecesinde Tünel’de eğlendik, içtik, dans ettik. Cumartesi Maçka’ya pikniğe gittik bir sürü güzel insanla tanıştık. Mis Sokak’ta biraya düştük, yine partiledik, yine eğlendik, sokaklarda öpüştük!
Diren Onur Yürüyüşü!
Sonra o gün geldi. Yürüyüş sabahı kahvaltımızı yaptık. 15:30 gibi Taksime gittik. Sabahında Tabutta Rövaşata’dan “Mahsun beni Taksim’e götür” ü paylaştım. Çünkü “gitmem lazımdı” Taksim’e. Gerginliği, polis çevirmelerini gördük. Saldırı ihtimalini de düşündük. Ama yine de Taksim’e el ele girdik Hasan’la. O gün Onur Yürüyüşü olmasına rağmen bizi el ele gören insanlar ikince kez baktılar. “Heteronormatif toplumumuza karşı görünürlük şart” diye geçirdim içimden.
İşte direniş bundan sonra başladı. Sonra ara sokaktan Taksim’e çıkamadık. Elimizdeki lolipopları atıp çıkmak zorunda kaldık. Çıktığımız anda Taksim yönünden bir TOMA geldi ve bizi su sıkarak Mis Sokak’a sıkıştırdı. Mis Sokak’ta gazımızı yedik. Mekanlara sığındık ilk. Mis Sokak’ın ruhunun muhteşem olduğunu söyleyebilirim. TOMA’lara karşı gelen ve saatlerde direnen insanlarla beraberdik.
Gaz yedik, direndik, bize saldıranlara karşı durduk. Ancak buradaki en önemli ve romantik anların; ben gaz yedikçe yüzüme Talcid sıkan sevgilim olduğunu inkar edemeyeceğim. Açılmak bile zorken; yanında sevgilinle sisteme ve saldırıya karşı direneceğin noktaya gelmek geriye dönüp baktığımda içimi titreten bir anım olarak duruyor. Direnirken yanınızda sizin için kaygılanan biri olması ve beraber birbirinize zarar gelmesini önlemek, karşınızda polis varken fazlasıyla iyi hissettiriyor.
Birlikten direndikten iki ay sonra ilişkimizi bitirdiysek de, Hasan çıktığım yolda birlikte direndiğim en büyük yoldaşım.
Yeryüzü aşkın yüzü olana dek: “Ben buradayım direniyorum aşkım!”
*Hikayeler paylaştıkça çoğalır. Sen de onur hikayeni anlatmak istersen maksimum 500 kelimeden oluşan yazını web@kaosgl.org a yolla, Türkçe-İngilizce olarak hem Kaos GL’de hem LGBTI News Turkey de yayınlansın. Yazının yayınlanmasını istediğin ismini ya da rumuzunu da eklemeyi unutma.
Diğer hikayeler:
Onur hikayem: Çiçek taşıyoruz ağzımızda
Onur Hikayem: Tarifler olmasın!
Etiketler: yaşam
