25/08/2021 | Yazar: Yıldız Tar
Jess T. Dugan’ın fotoğrafları; trans olarak yaşlanmanın zorluklarına ve sevinçlerine, fotoğrafik portre yoluyla cinsiyet ve cinselliğin keşfine bakmaya davet ediyor.
Jess and Vanessa, 2013
Jess T. Dugan’ın sanatsal pratiği fotoğrafik portre yoluyla kimliğin, özellikle cinsiyet ve cinselliğin keşfine odaklanıyor. Dugan, queer, non-binary biri olarak deneyimlerimden yola çıkıyor:
“Niyetim, samimiyeti kolaylaştıran ve kimlik ve çağdaş sosyal yaşam hakkında empati, anlayış ve eleştirel konuşmaları teşvik eden işler yaratmaktır. Bu amaçları takip ederken, sürekli olarak kendine has biri olarak yaşamanın ne anlama geldiğini ve görsel temsilin - özellikle fotoğrafik portrenin - bu süreçte nasıl güçlü bir rol oynadığını araştırıyorum.”
Self-portrait (bath) / Oto portre (banyo), 2012,
Dugan, çalışmalarında kesin cevaplar sağlamaya çalışmıyor; daha ziyade, izleyicileri diğerleriyle samimi ve anlamlı bir şekilde ilişki kurmaya davet ediyor ve bu süreçte onların kendi kimlikleri üzerinde düşünmelerini sağlamaya çalışıyor.
Self-portrait with mom (bed) / Annemle oto portre (yatak), 2012
2005 yılında mastektomi ameliyatı olan Dugan, o yıldan bugüne annesiyle çektirdiği fotoğraflardan oluşan “Self-portrait with mom / Annemle oto portre” serisinde “bedenlerimizin her yıl nasıl değiştiği ve değişmeye devam edeceği” ile ilgileniyor.
SueZie, 51, and Cheryl, 55, Valrico, FL, 2015, “To Survive on this Shore / Bu kıyıda hayatta kalmak”
2013 yılında sosyal hizmet uzmanı Vanessa Fabbre ile başladığı ve 2018’e kadar devam eden “To Survive on this Shore / Bu kıyıda hayatta kalmak” serisinde ise yaşlı translarla portreler ve röportajlar yer alıyor.
Hank, 76, and Samm, 67, North Little Rock, AR, 2015, “To Survive on this Shore / Bu kıyıda hayatta kalmak”
Tek boyutlu temsili yıkmak için beş yıl boyunca ABD’yi dolaşan ikili; cinsiyet kimliği, yaş, ırk, etnisite, cinsellik, sosyoekonomik sınıf ve coğrafi konumun karmaşık kesişimleri içinde yaşanmış deneyimleri olan özneleri ararken, kıyıdan kıyıya, büyük şehirlere ve küçük kasabalara seyahat ettiler ve bu önemli yaşamın yaşam öykülerini belgelediler:
Dee Dee Ngozi, 55, Atlanta, GA, 2016, “To Survive on this Shore / Bu kıyıda hayatta kalmak”
“Ortaya çıkan portreler ve anlatılar, trans olarak yaşlanmanın zorluklarına ve sevinçlerine detaylı bir bakış açısı sunuyor ve görünüşte aşılmaz olasılıklara rağmen özgün bir şekilde yaşamanın ne anlama geldiğine dair dokunaklı bir yansıma sunuyor.”
Collin (red room), 2020 / Collin (kırmızı oda)
Dugan, 2011’den beri devam eden “Every Breath We Drew / İçimize Çektiğimiz Her Nefes” serisinde ise Dugan, kendisinin ve başkalarının portreleri aracılığıyla kimliğin, arzunun ve bağlantının gücünü araştırıyor:
Shira and Sarah, 2020
“Queer deneyim çerçevesinde ve aktif olarak inşa ettiğim erkeklik anlayışımdan hareketle portrelerim, özel, bireysel kimlik ve başkalarıyla yakın ilişki arayışı arasındaki kesişimi inceliyor.”
Oskar and Zach (bed), 2020 / Oscar ve Zach (yatak)
“Every Breath We Drew / İçimize Çektiğimiz Her Nefes”, belirli bir kimliği veya grubu tanımlamaya çalışmak yerine kimliğin nasıl oluşturulduğu, arzunun nasıl ifade edildiği ve yakın bağlantının nasıl arandığı hakkında daha büyük sorular soruyor.
Oskar at sunset, 2019 / Günbatımında Oskar
Etiketler: kültür sanat, yaşam, cinsellik, dünyadan
