17/06/2016 | Yazar: Kaos GL
Onur hikayelerinde bugün: Arkadaşlarımdan gelen ’iyi misin’ telefonları, abimden gelen ‘ne işin var lan ibnelerle’ telefonu(!).
Onur hikayelerinde bugün: Arkadaşlarımdan gelen 'iyi misin' telefonları, abimden gelen “ne işin var lan ibnelerle” telefonu(!).
Cihan’ın onur hikayesi
Gece gece Hakan'ın Onur hikayesini okuduktan sonra evet ben de paylaşmalıyım dedim.
Geçtiğimiz seneki Onur yürüyüşü benim de ilk Onur yürüyüşümdü. Daha önceki senelerde çoğunlukla bütünleme engeline takılmıştım- tembel değilim Tıp zor- ve daha da önemlisi Görünürlük problemi olmuştu benim için. On binlerce insanın içinden bir şekilde görüneceğimi düşünmüştüm ve tabi ki evinde kalabileceğim İstanbul kolisinin olmaması ve benim fakir olmamın etkileri de yok değildi.
Gelelim 2015’e. Artık görünürlük umrumda değildi hele de Kaws Kuzah Antakya LGBTİ topluluğunu kurup bence harika adımlar attıktan sonra, ne demek Onur Yürüyüşü’ne gelmiyordum? Yanlış anlaşılma olmasın gene hunharca bütünlemem vardı lakin tarih olarak uygundu bu sefer. Cuma gecesi uçaktan inip Sabiha’da sevgilimin beni karşılaması ile başladı Onur haftasonum. Nasıl yani benim bir sevgilim mi vardı hem de beni karşıladı? Aa çok ilginç hayatlar var.
Pride'ın cumartesi eğlencelerine katılamadık. Sevişmek daha cazip geldi.
Gelelim büyük güne…
Öncesinde Kadıköy'deki 2 Temmuz adına yapılan Alevi mitingine katıldık. Bu adlandırmada bir garip ama solcu abiler ablamlar öyle dediyse susarız. Yitirilen canlar anıldı sazlar çalındı. Allahım ne kadar eylem dolu bir gündü.
2015’te yükselen işçi direnişine bir el sallamak için işçi tulumu giyip baretleri geçirdik kafaya. Bindik vapura. Kabataş dolunca Karaköy, dedik, aşağıdan yetişiriz. Polis barikatından kıyafetimize bayrağımıza dövizlerimize konulan engele yenik düşerek de olsa caddeye çıkabildik. Kııız Erinç sen de ordaydın video falan öperim. İstiklal hiç bu kadar gözüme güzel gelmemişti. Etnik kıyafeti ile Demhat kız kardeşim ara sokaklardan dönerken Meloş’la Gözde’yi gördük. Aman Allahım tüm günahkarlar bir aradaydık; sloganlar, gazlar, TOMA’lar direniyorduk. Arkadaşlarımdan gelen 'iyi misin' telefonları, abimden gelen “ne işin var lan ibnelerle” telefonu(!). LGBTİ politikası açısından inanılmaz kazançlı bir gündü. Gelen, direnen, soyunan, sevişen herkese ve İstanbul LGBTİ Derneği'ne kapılarını ve çekirdek paketlerini açtığı için teşekkür ederim.
2015 Pride ilişkiler açısından uğursuz muydu acaba? Biz de ayrıldık filan. 500 karakteri sayamadım sorry.
Diğer hikayeler:
Onur hikayem: Çiçek taşıyoruz ağzımızda
Onur Hikayem: Tarifler olmasın!
Onur hikayem: Ben buradayım, direniyorum aşkım!
Onur hikayem: İdeolojik pankart!
Etiketler: yaşam
